Als ik zaterdag doodmoe thuiskom zijn de meisjes ook moe, want Nico heeft hen mee naar het bos genomen in de voormiddag. Dembe zit blij te wezen naast mij, met de oortjes in haar nek, en van Jutta krijg ik vele likjes. Oef, ze kent me nog! Als Nico in de namiddag buiten wat gaat werken zie ik het even niet meer zitten, ik ben doodmoe, al 30 uren wakker ofzo.....dus besluit ik me op te sluiten in de slaapkamer, maar niet alleen uiteraard . Lisa, Dembe en ik kruipen in bed, ik leg Jutta op de grond op de mat, en ik val direct in slaap......als ik een uurtje later wakker wordt liggen Lisa en Dembe te snurken, en Jutta ligt niet meer op de mat, maar naast mij op de grond, als een sfinx, wakker, maar rustig en blij . Als ze ziet dat ik naar haar kijk gaan haar oortjes even naar achter, op de typische Dembe-manier. Wat is ze toch geweldig! Zondag gaan de dames ook weer mee naar de hondenschool, Jutta zit een beetje in een kot (te blaffen ), loopt wat met mij op het terrein, en als ik met Dembe wat train zit ons klein prutske op de ereplaats in de kantine.....de kantine waar geen honden mogen komen (behalve Dembe). Jutta laat zich knuffelen, ligt op de mensen hun voeten, jankt af en toe aan de deur als ze mij hoort, en iedereen vindt haar geweldig. En dat is ze ook.......! Lisa kan Jutta amper vasthouden als ik haar op het terrein oproep, ze jankt, springt en blaft omdat ze mij wil volgen. En nu is het gezellig, een foto waard, maar ik heb de moed niet om recht te staan , Dembe ligt naast mij in de zetel, en Jutta ligt op Nico zijn schoot, diep in slaap .
Daar loop ik dan op 5th Avenue, en in Central park New York City, en daar ren ik dan, van vergadering naar vergadering.....terwijl thuis familie en vrienden de handen vol hebben met een paard met koliek, een veulen op 3 benen, en een puppy van 11 weken. Maar eigenlijk is dat niet helemaal waar.....met Jutta is alles gemakkelijk, Nico hoort haar niet 's nachts, ze is braaf, ze is lief en tja, Dembe uiteraard ook. En toch mis ik vooral Jutta, als een moeder kloek die vindt dat haar baby nog te klein is om achtergelaten te worden..... Ik hoop alleszins dat de broertjes even stil zijn 's nachts, en even lief en even braaf! Van Jay in Nederland hoor ik toch alleszins gelijkaardige echo's en zelfs nachtraaf Jeroh lijkt wat "stiller" geworden
. Als ze ziet dat ik naar haar kijk gaan haar oortjes even naar achter, op de typische Dembe-manier. Wat is ze toch geweldig!
), loopt wat met mij op het terrein, en als ik met Dembe wat train zit ons klein prutske op de ereplaats in de kantine.....de kantine waar geen honden mogen komen (behalve Dembe). Jutta laat zich knuffelen, ligt op de mensen hun voeten, jankt af en toe aan de deur als ze mij hoort, en iedereen vindt haar geweldig. En dat is ze ook.......! Lisa kan Jutta amper vasthouden als ik haar op het terrein oproep, ze jankt, springt en blaft omdat ze mij wil volgen. 
, Dembe ligt naast mij in de zetel, en Jutta ligt op Nico zijn schoot, diep in slaap 
