over verpleegsters, zieken, gekwetsten en maffe sissies
Lisa is ziek, heel ziek, heel het weekend zit ze met een emmer in de zetel (na de fase van niet uit de badkamer geraken ), en heel het weekend zit Dembe op haar voeten in de zetel. Dembe wil niet naar buiten, Dembe wil niet naar beneden gaan drinken, en Dembe wil wél met Lisa mee in haar kamer als ze 's avonds moet verhuizen van zetel naar bed. Lisa kon zich geen geduldigere verpleegster wensen, alleen jammer dat Dembe de emmer niet kon vasthouden . En Jutta bewijst dat ze een sissie is.....ondanks een massa stro in haar kot in de kennel blaft ze woensdag een hele dag boos (volgens de buren.....), tja, wellicht een beetje te fris voor onze salonhond?? Ze heeft nochtans een pak meer haar dan haar moeder! 's Avonds ga ik met Jutta naar de hondenschool, ze is gek, helemaal gek, super blij, springerig, en alweer heb ik een paar keer bijna een bloedneus te pakken..... Voor het pakwerk heeft de voorzitter iets bedacht....hij wil weten waarom Jutta altijdeen paar keer goed bijt en dan totaal niet meer. Hij vermoed dat ze misschien ergens pijn heeft, en dus 2 keer hevig bijt, zich dan pijn doet, en dan niet meer wil. Ik ben het niet met hem eens, volgens mij vindt Jutta dat gewoon een leuk spelletje voor heel eventjes, daarna wil ze iets anders. Hij heeft een plan uitgewerkt om te checken of ze pijn heeft, of dat ze gewoon geen zin meer heeft. Als we haar 2 keer laten bijten en dat gaat goed, zullen we haar een half uurtje in de auto zetten en dan opnieuw laten bijten, en zo nog een derde keer. De theorie is dat een hond pijnscheuten heel snel vergeet, en dan zou dus, de tweede en derde keer opnieuw 2 of 3 keer goed moeten bijten. Als ze de 2e en 3e keer niet goed bijt, dan is het gewoon omdat ze 'FOERT' zegt. We zijn benieuwd..... Ik haal Jutta uit de auto, doe het harnas aan, en vol enthousiasme vliegt ze het plein op, 2 keer bijt ze vol enthousiasme, en fier neemt ze naar de tweede beet de mouw mee naar de auto. Een half uur later doe ik de koffer opnieuw open, en haal ik haar er weer uit, en onmiddellijk zie ik een Jutta die iets anders van plan is, ze is blij, maar springt tegen mij op en wil met mij spelen. We gaan het plein op de pakwerker doet zijn best, maar Jutta zegt FOERT..........ze wil NIET meer bijten, is niet op te jutten al spelend, is ook niet boos te krijgen. Dan neemt de pakwerken een andere mouw en aha, de interesse is terug heel even gewekt.....ze doet 1 beet en zegt dan ook weer FOERT. Exact hetzelfde gebeurt de derde keer....uiteraard, wéér diezelfde pakwerker, wat een stom spelletje! Nu is iedereen dus overtuigd dat Jutta helemaal niets mankeert......maar als zeer verwende salonhond gewoon zelf beslist wat ze graag doet en wat niet, en hoe lang ze een bepaald spelletje wil spelen. Toch een apart geval die Jutta!! Maar ondertussen mankeert ze wel iets.....na een tweede dag in de kennel, weer met een massa stro, eist de hevigheid van de dag, in combinatie met misschien de hevigheid op de club, haar tol, Jutta haar staart kan niet meer omhoog....Eerst denken we dat ze ziek is....het is zo'n raar zicht, Jutta met een afhangende staart, maar Jutta zelf is helemaal OK, alleen haar staart wil niet mee. Vanavond komt er een vriendin op bezoek die ook dierenarts is, en zij denkt ook dat het gewoon een overbelasting van de staart is, of ergens tegen geslagen ofzo..... Onze maffe sissie heeft dat weer goed gedaan, net op de koudste dagen van de winter zorgt ze ervoor dat ze morgen een dagje huisarrest heeft in de warmte, in haar bench weliswaar. Ach ja, Dembe zal mee genieten, die mag morgen een dagje in de zetel blijven liggen! En nu maar hopen dat de staart snel weer omhoog kan na wat rust!!
), en heel het weekend zit Dembe op haar voeten in de zetel. Dembe wil niet naar buiten, Dembe wil niet naar beneden gaan drinken, en Dembe wil wél met Lisa mee in haar kamer als ze 's avonds moet verhuizen van zetel naar bed. Lisa kon zich geen geduldigere verpleegster wensen, alleen jammer dat Dembe de emmer niet kon vasthouden 
. 
