Zaterdagavond, iets voor middernacht.......één of andere groepering van zeer domme homo sapiens-en besluit midden in een onweer ook nog eens een machtig vuurwerk af te steken...... daar liggen we dan in bed.....wetende dat de 2 merries in de ene wei, en de 2 merries + hengst in de andere wei dat misschien toch niet zo geweldig gaan vinden. Om middernacht blijkt niemand echter erg gemotiveerd om in het onweer, een paar honderd meter richting bos te lopen om paarden te checken. Als ik beneden kom ligt Dembe vredig te slapen in de zetel, vuurwerk, onweer, het deert haar allemaal niet. Maar om het imago van perfecte hond toch eer aan te doen staat ze recht als ze ziet dat ik mijn schoenen aandoe, moe, en met weinig zin.... Toch ben ik blij dat ik niet alleen door het 'honden'-weer moet, en samen trekken we naar de weien. De paarden zijn een beetje nerveus, maar iedereen staat nog op zijn plaats, oef! Geef toe, welke medemens zou op zo'n nachtelijk uur (zonder zagen!) mee in de regen gaan wandelen?? Zondag dan maar rust, en 's avonds gaat Dembe mee bij de buren (oma en opa), waar alle kleinkinderen passeren, en wat een geluk, er is er eentje, Ella (3 jaar) die haar ijsje niet op krijgt.......zoals steeds is Dembe bereid om te helpen
Het is 32°C als we in de auto stappen om richting Estah te rijden.....Lisa met een ijsje in de hand, Dembe op een koude-mat in de koffer, maar niet voordat we 2 liter koud water over haar heen kappen, ze laat het zich welgevallen. Deze keer gaan we bij de reu thuis, en ook daar gaat de dekking vlot, Dembe lijkt wel nog meer loops dan eergisteren en bovendien blijven ze deze keer wel 25 minuten gekoppeld. Lisa vindt het 'vastplakken' maar raar, en als ik haar later in bed leg is ze toch wel ongerust over "al dat lopend dat uit Dembe haar poep kwam toen ze los was". Tja, de natuur heeft nog veel geheimen (gelukkig)!
Weer wordt de dekking gevolgd door een gezellig glaasje cava op t terras, en we hopen allemaal dat we in september de flessen weer kunnen bovenhalen om te vieren!
Nu begint het wachten......en uiteraard, en tegen beter weten in, gaan we op zoek gaan naar karakterveranderingen, meer honger enz.....het begint alvast goed, als we thuiskomen vraagt Dembe jankend om haar eten, de eerste keer sinds Zain er niet meer is! Waarschijnlijk heeft ze gewoon een fijne avond gehad Met dank aan Estah, hier een foto van de papa in spe!
Dembe is dolgelukkig als ze mee mag in de auto, weet zij veel waar we naartoe gaan! Als we in Heist toekomen is meneer Estah ook net daar. Dan maar over tot actie, Dembe is wel een beetje overdonderd door de imposante Estah die het helemaal ziet zitten. Maar na even grommelen blijkt dat ze toch wel echt goed loops is, en daar gaan de zaadjes.....richting eitjes...... Graag bestellen we 4 tot 6 pups, liefst ongeveer 50/50 wat de geslachten betreft! Dank u Estah! Positief denken brengt geluk, en Leo trakteert alvast op een paar glaasjes cava, terwijl Dembe rustig aan mijn voeten ligt en zich gewillig laat knuffelen door de kleindochter des huizes, tja, haar naam betekent niet voor niets "vrede" Wat babbelen blijkt ook nuttig, als duidelijk wordt dat ik enkel iets ken van de medische kant (en dan nog....) en toch wat administratieve stamboom formaliteiten over t hoofd gezien heb! Morgen maar in orde brengen..... Overmorgen gaan we nog eens op zoek naar zaadjes bij Estah thuis!
Als het labo me belt om te zeggen dat Dembe haar progesteron op 3,22 ng/ml staat en dat je vanaf 5 moet laten dekken, wat dus waarschijnlijk morgen zal zijn, voel ik toch even een stress-kramp in mijn maag. Het is zover!! Fokker Leo en reu-eigenaar Peter worden gebeld, afspraak morgen om 20u in Heist! Nog effe relaxen, potje yoghurt uitlikken, en toch ook maar beetje borstelen, dat ze er naast die super-reu niet te gewoontjes uitziet
