Zaterdag haal ik om 6u Lisa uit bed, terwijl Nico een poging doet om Dembe en Jutta te activeren om een plasje te gaan doen. Dembe mag al snel terug gaan slapen, maar al de rest gaat de auto in, richting Luxemburg, om met Jutta mee te doen aan de internationale show daar. Het is lang aanschuiven om binnen te geraken, ergens tussen de 2600 honden. Een bont allegaartje van honden en een nog bonter allegaartje van mensen vormen een redelijk hilarische file. Samsons met sloefjes aan lopen naast dames in te grote maatpakken, herders in kinder-fietskarretjes vergezellen oudere alleenstaande dames, witte poedels met paarse krulspelden paraderen naast baasjes op hoge hakken, chinese naakthonden lijken doodnormaal naast hun extravagante homo baasjes, en ergens daartussen schuift Jutta aan. Jutta is loops, en de rhodesian ridgeback achter ons in de rij heeft het helemaal door tot grote ergernis van zijn baas. Binnen in de hal zetten we Jutta maar snel in een bench omringd door andere boefjes. Links van haar zitten moeder en dochter boef, maar rechts van haar zit een bouvier reu die meedoet in de kampioensklasse, en die jongen ziet zijn buurvrouw helemaal zitten . De "no love spray" wordt in grote hoeveelheden gebruikt, maar ook al ruiken de mensen alleen maar de spray....de reu weet wel beter. Maar zijn baasje moet niet klagen, want uiteindelijk kaapt hij alle prijzen weg! Het is lang wachten.....héél lang wachten...... We zijn er om 8u, de keuringen beginnen om 10u, en Jutta is aan de beurt om 14.30u . Tegen die tijd heeft Jutta het wel gehad, ze is moe, en ze is het beu. Toch loopt ze uiteindelijk mooi mee met Nico in de ring, zonder opspringen, mooi in draf, en ze laat braaf haar perfecte tandjes inspecteren. De 2 concurrenten zijn ook mooi, en uiteindelijk eindigt Jutta op de derde plaats, maar ze krijgt wel de score "uitmuntend", dus beter kan niet. Jutta is nog wat weinig bespierd, en alles zit nog wat los, maar verder is alles.....tja, 'uitmuntend' dus . Ze krijgt een mooie medaille! Toch kan ik niet anders dan mij afvragen of die medaille het wel waard is om een hele dag te zitten en te hangen en te wachten, vooral omdat het voor Jutta toch ook niet echt een topdag is, zij zou veel liever in het bos rondhollen. We voelden ons schuldig omdat we met Jutta op pad gingen terwijl de arme Dembe thuis moest blijven, maar Dembe heeft wel een topdag, zij gaat met Tito uren in het bos spelen . Maar genoeg gezeurd, de lange dag brachten we gelukkig door in goed gezelschap, de sfeer was best gezellig, de cava best lekker .
Verblijfplaats voor één dag, ze kon er niet echt mee lachen:
De finishing touch, 2 dagen laten ruikt Jutta nog naar een kapsalon:
Een sympathieke concurrent feliciteren:
Thuis toch nog even poseren met de medaille!!
De mooiste hond er wereld, na haar moeder uiteraard!