YES YES YES, Jutta is geslaagd voor haar begeleidingshond!!!
Gisteren zag de pessimist in mij het totaal niet meer zitten..... Op de training gaat alles fout, ze volgt niet goed, hangt steeds achter en snapt duidelijk niet wat ik wil. De andere geleiders zijn ook zenuwachtig en er zijn nog honden die er niets van bakken. We krijgen met zijn allen nog even onder onze voeten van de voorzitter....de honden kunnen het, dus als wij stoppen met onnozel doen en zenuwachtig zijn, dan komt het goed. Hmm, gemakkelijker gezegd dan gedaan..... Het pakwerk gaat super, ze bijt nu ook weg van mij, super, maar ja, pakwerk is geen onderdeel van de gehoorzaamheid.
Vanmorgen voel ik de eerste symptomen van een buikgriep......puur door de zenuwen. Ik krijg geen hap door mijn keel, en als ik op de club toekom ben ik niet alleen met dat gevoel. Jutta moet samen met Mechelaar Jarco, als 2 laatsten. We zien de anderen hun wedstrijd spelen, en het gaat eigenlijk allemaal goed, alleen het rotweiler-vriendinnetje van Jutta verliest wat meters in het volgen. En dan is het aan ons. Jutta mag eerst 'af' liggen terwijl Jarco speelt. De 8 minuten lijken wel 8 uren, af en toe loer ik naar Jutta die 25 meter verder ligt, en ze blijft liggen. Eerste oefening geslaagd. Maar nu het volgen..... 50 stappen volgen, keren en terugkomen met 10 stappen looppas, 10 stappen trage pas, vervolgens 2 hoeken naar rechts, nog een keerwending, en dan een 8 door een groep van 4 mensen. Dat alles eerst aan de lijn, dan los. Aan de lijn gaat het SUPER, dank u Jutta!!! En los gaat het ook goed, maar Jutta begint zich duidelijk af te vragen waarom ik zo weinig zeg......en zoekt bevestiging. Tussen mijn tanden door slis ik 'flink zo Jutta'.... hier en daar verliezen we een paar halve metertjes, maar dat zijn details! Als tijdens het los volgen 2 schoten worden afgevuurd wijkt Jutta niet! Ook de zitoefening (ze gaat niet eens liggen) en het oproepen in zit-voor (geen bloedneus deze keer) gaan PRIMA! Als ik me moet gaan afmelden bij de keurder ben ik zo blij dat ik zeg 'ik ben klaar'!! Maar dat is niet helemaal waar......nu komt deel 2! De zenuwen zijn weg voor deel 2, Jutta heeft haar socialisatietest al, en is ook echt wel sociaal, dus geen probleem!! En zo zal blijken dat je met dieren nooit helemaal zeker bent..... Op straat valt Jutta even uit tegen een hond die achter een haag verschijnt, maar de keurder ziet het niet, oef. Terug op het terrein gaat alles perfect (vastgebonden liggen terwijl honden voorbij komen enzo) tot helemaal op het einde de keurder de chip komt lezen.... De Laekense herder voor mij gromt en probeert de keurder te bijten, niet goed.... Dan is het de beurt aan Jutta en ik sta relaxed naast haar, twee weken geleden mocht de keurder in Luxemburg nog al haar tanden tellen. De man, met brede dikke jas, komt dichterbij met de chiplezer en op het moment dat hij het machientje naast Jutta haar hals houdt gromt Jutta vervaarlijk. SHIT! Ik schrik me een ongeluk, roep 'nee' en hou haar stevig vast, en Jutta laat alles terug doen alsof er niks gebeurd is. Ik vermoed dat ze de brute beweging van de keurder verkeerd heeft ingeschat, ze voelde het duidelijk aan als een bedreiging (voor mij of voor zichzelf?). De keurder vraagt wat wij die honden te eten geven....tja. Gelukkig was bij Jutta de rest zo goed, en liet ze de chip na die ene grom toch heel goed lezen, dat hij het door de vingers heeft gezien. Oef!!!
SUPER-JUTTA IS GESLAAGD!!!
Ze wint een zak eten en een roze wandklok van Eukanuba. En mijn beloning voor mijn superhond zijn een fietstochtje, kippenreepjes, en een zalige knuffelavond in de zetel
Mogelijks volgen er ooit nog foto's....er zijn er getrokken, maar wanneer die online gaan komen is nog maar de vraag! Nico en Lisa hadden verbod om te komen kijken dus ik had geen privé fotograaf
Er wordt gewerkt aan het gebrek aan spieren van onze Juttemie! Als het even kan loopt ze naast de fiets met Lisa en de nichtjes naar school, en als ik op tijd thuis ben ga ik met haar fietsen. Alleen jammer van het winteruur......op ons eerste nachtelijke tochtje loopt Jutta mooi mee tot ze plots besluit een plasje te doen en dus héél plots stopt....resultaat, baasje de grond op, gelukkig waren we alleen . Op het plasje na is Jutta een perfecte fiets-hond, zelfs de vele konijntjes, en het kerkuiltje dat op het veld zit, halen haar niet uit haar concentratie (al heeft ze ze wel gezien natuurlijk!). Sinds de show in Luxemburg lijkt Nico ook plots in te zien hoe 'uitmuntend' ons Jutteke is, hij borstelt haar vaak en is meer en meer tegen haar aan het babbelen. Als hij maandag de 2 honden uit de kennels haalt vliegt de brutale sterke Dembe al spelend op haar dochter, die plots hevig jankt en haar groffe spel even staakt. Als Nico het aan mij vertelt aai ik Jutta, die in onze ogen duidelijk wat 'down' is. Als ik later op de avond Jutta aankijk en zeg 'maar wat is er toch mijn Juttemie' zucht ze diep, en rolt ze van miserie op haar rug......arme Jutta, er is iets niet pluis. De volgende ochtend wordt duidelijk wat er mis is......Jutta is een actrice van de bovenste plank! Als wij vrolijk doen rent ze rond als een gek, als wij zielig doen, doet zij dat ook..... Woensdagavond ga ik eindelijk, na 3 weken rust door de loopsheid, terug naar de training, meer dan dringend natuurlijk, want Jutta staat nog steeds ingeschreven om haar brevet begeleidingshond te doen aanstaande zondag. Er zijn nog honden van de club die zondag meespelen en dus test iedereen of de honden het programma wel kunnen. Laten we over Jutta eerlijk zijn.....ze heeft nog te veel aandacht voor wat de rest doet, en daardoor mist ze de hoeken.....telkens is een bijbevel nodig, en telkens is ze even mijn been kwijt . Daar staan we dan, 3 zielige figuren die aan het trainen zijn en het eigenlijk niet zien zitten, het dametje met de Lakense die Jutta aangevallen had, een jonge gast met een boxer, en ik met Jutta. Niemand vertrouwt het.... Eén van de mensen van club wordt lastig, hoe kunnen we het halen als we onze honden niet vertrouwen. En gelijk heeft hij uiteraard.....als Jutta al zielig doet als ik zielig doe, wat gaat ze dan zondag doen als ik zenuwachtig ben?? Gemakkelijker gezegd dan gedaan.... Er komt nog iemand trainen van een andere club, ter voorbereiding van dezelfde wedstrijd nu zondag.....we kijken toe als de man traint met zijn rotweiler, en we zien meteen dat dit niet echt vergelijkbaar is.....we zijn in goed gezelschap, extreem goed gezelschap. De man is kampioen van België geweest met Mechelaars en is nu op zoek naar een nieuwe uitdaging, het trainen van een rotweiler. Het lukt hem aardig........maar nee, wij zijn niet zenuwachtig . Maar we hopen wel allemaal dat we niet samen op het terrein zullen staan met die hond want daarnaast kan je alleen maar een modderfiguur slaan!!
. Daar staan we dan, 3 zielige figuren die aan het trainen zijn en het eigenlijk niet zien zitten, het dametje met de Lakense die Jutta aangevallen had, een jonge gast met een boxer, en ik met Jutta. Niemand vertrouwt het.... Eén van de mensen van club wordt lastig, hoe kunnen we het halen als we onze honden niet vertrouwen. En gelijk heeft hij uiteraard.....als Jutta al zielig doet als ik zielig doe, wat gaat ze dan zondag doen als ik zenuwachtig ben?? Gemakkelijker gezegd dan gedaan....
. Maar we hopen wel allemaal dat we niet samen op het terrein zullen staan met die hond want daarnaast kan je alleen maar een modderfiguur slaan!!
