Aan de uitgang van de Grotten van Han is er zondag een demonstratie van reddingswerk in het water met Newfoundlanders! Dembe is moe en blijft bij Nico, maar Jutta is ondanks de lange wandeling van 's morgens, nog erg in form. Als ze uit de auto stapt ziet ze meteen dat er heel wat te zien is.....véél honden, héél véél honden. Aan de oever van de Lesse kijken we naar een mooie demonstratie, Jutta ziet het volledig zitten, en doet een paar keer een poging om mee het water in te springen. Maar ze gedraagt zich verder super, gromt heel even in het begin als ze al de honden ziet, maar blijft daarna braaf, maar alert, bij mij.
Lisa en Jutta aan de uitgang van de grotten:
Toch wel indrukwekkend, zo'n grote hond die uit een boot springt:
Even een drenkeling gaan halen:
Jutta is niet de enige 'van de Zonneberg' die een leuke namiddag heeft. Jay uit Nederland gaat op bezoek bij papa Estah!
Hieronder een foto met van links naar rechts: Hero von Gewdraa Oel (maatje van Estah), Jay van de Zonneberg, en Estah von Gewdraa Oel!
Training....in de gietende regen, en ik ben heel slecht voorbereid, ik vind geen enkele regenjas, vind mijn hondenschool-schoenen niet, en vind mijn regenbroek niet, grrr.... De training gaat bovendien niet goed. Het lijkt wel alsof ik de afgelopen dagen teveel speuroefeningetjes gedaan heb want Jutta loopt met haar neus in de grond. En als ze dan toch haar neus opheft dan loopt ze iets te ver voor mij. Toch blijkt dat ze aandacht heeft, want bij het oefenen voor de socialisatietest gaat Jutta volledig door het lint als ik haar moet vastbinden en 'achterlaten'. Arme Jutta, ze snapt er niks van. Nadat Jutta vorige week het interieur van mijn auto verbouwd had terwijl ze moest wachten op het pakwerk, besluit ik haar vandaag gewoon bij mij te houden. Het is wel duidelijk dat ik dringend tijd moet maken om een bench te kopen die in mijn auto past. Ik sta al een uur in de regen, met alleen maar een jeansbroek, en een fleece, en ik doe er met een jankende, springende Jutta naast me, nog meer dan een uurtje bij voor het aan ons is voor pakwerk. En ook het pakwerk gaat niet zoals anders, ze lost veel te snel en is afgeleid. De oude garde op de club klaagt over de jeugd van tegenwoordig. Er zijn nog maar zo weinig jonge mensen die zich bezig houden met hondensport, en dat is de schuld van de computer. Raar hé, wie wil nu voor zijn computer zitten als je bijna 3 uur in de regen kan staan met een lastige hond die niet echt wil luisteren. Helemaal gratis en voor niets krijg je dan ook nog eens de kans om helemaal verkleumd en doorweekt te geraken. Begrijpen wie kan, want nu lig ik hier in de zetel, met de computer, met een warme tas gemberthee, en een dekentje op mijn voeten. Maar ook dat is niet wat het moet zijn, want Jutta trekt het deken van mijn voeten en legt zichzelf erop. Heeft ze iets goed te maken??? Op een dag als deze is het maar goed dat er toch een paar mensen zijn die mij helpen gemotiveerd te blijven, want het is toch verdomd gemakkelijk om in de zetel te blijven zitten......
Om dan toch maar positief te eindigen nog wat foto's van de ontmoeting tussen vader en dochter vorige week (dank u Peter & Yvette)
Zelfs Jutta wordt soms moe......
En dan hier nog 2 mooie foto's die ik van Jay zijn baasjes kreeg. Wat een verwende ijsjes-bedelaar die Jay .
Een bouvier met auto's als hobby, de gelukzak mag overal mee naar toe!
.
