Een lang weekend in de ardennen........en Jutta is braaf, superbraaf, ze slaapt van 23u tot 7u, plast niet in de bench, eet goed, en kent het woordje 'nee' zo goed dat we het op afstand kunnen zeggen als ze bijvoorbeeld iets vastpakt dat niet mag. We krijgen bezoek van Karen en Marc, de 2 kindjes, en boefje Cigan. Maar omdat Dembe Jutta toch wel zou beschermen houden we de 2 grote dames uit elkaar en vormt Cigan een bos-team met Tito, en mag Jutta met Dembe naar bos en wei. Jutta mag vrijdagavond ook een paar uur met Tito gaan spelen als wij weg moeten, en dat vindt Jutta super. Er valt eigenlijk heel erg weinig te zeggen over Jutta en Dembe, want ze zijn braver dan braaf, beiden zijn heel lief met de kindjes ook, al beschermen we hen wel tegen het jonge geweld. Vooral Pauline (1 jaar) is helemaal gek op Jutta, en dat laat ze duidelijk merken. Al is dat slapen wel een stukje toneel van een 1-jarige, want 'echt' slapen zouden we toch niet toelaten, arme Jutta . Maar nee, Jutta speelt met glans haar hoofdrol in het toneelstuk van Pauline! En nu is het aan Nico voor een weekje.....want ik vertrek voor een weekje, en ja, ik zal mijn woeffies heel erg missen!
Dinsdagavond spelen Nico en ik om beurte met Jutta, ze mag niet slapen , ze moet 's nachts slapen. Tegen 21u hebben we het wel gehad en is Jutta moe. Gelukkig neemt Dembe het dan van ons over! Alsof ze snapt wat we aan het doen zijn speelt ze een vol uur met Jutta, ook al is die moe. Elke keer als Jutta probeert te gaan liggen om te slapen grabbelt Dembe haar opnieuw in haar nek, we laten hen doen. Rond 22u gaat Dembe 5 minuten in de mini-bench liggen, dank u Dembe, goed idee om daar ook eens wat geur te leggen . En ja, Jutta slaapt.......van 22.15u tot 2.30u, dan plaspauze, en dan jankt ze een kwartiertje, maar valt weer stil.......en om 7u heb ik het genoegen om een slapende Jutta wakker te maken . Het is vandaag haar eerste dag in de buitenkennel naast Dembe. En die kennel is super puppy-proof nu, met dank aan opa! Jutta is stil, Jutta kruipt in het kot (op een zachte mat), Jutta is blij. En dus zijn wij ook blij . Vanavond trekken we naar de hondenschool in Aalst.....voor IPO, jaja, u leest het wel !! Jutta gedraagt zich voorbeeldig! In de kleine clubruimte komt een Laekense herder van 4 maanden binnen, hij zal met Jutta een groepje vormen. En ja, de wilde boerendochter springt op de 3 keer zo grote Laekense jongen en die weet niet waar hij moet kruipen . Jutta houdt vol, ook als die jonge reu hapt en zijn lip optrekt, ze is zich duidelijk van geen kwaad bewust en wil even het spel spelen dat ze met haar broers deed . Maar dan wordt het menens, we krijgen een korte training op het veld, het volgen (erg snel voor iemand die gehoorzaamheid gewoon is) trekt op niks, het zitten aan de voet heeft ze na 2 minuten door, en het oproepen in het donker, met op de achtergrond een rennende pakwerker gaat SUPER . We kijken nog even hoe een ander boefje pakwerk doet, en Jutta gromt, blaft, en wil er naartoe. Daarna is ze doodop, en in de kleine clubruimte laat ze zich aaien en pakken door iedereen. Iedereen merkt dan ook terecht op dat ze erg op haar gemak is. Natuurlijk is ze dat, onze superpuppy . Dus ja....IPO, ik zie het wel zitten, Nico niet, maar die was maar eenmalig mee en kan de volgende keren gewoon thuis blijven . Aan Jutta zal het niet liggen als het niet lukt in elk geval, aan mijn druk werk (en andere dingen) schema misschien wel. Les 2 volgende week zal al niet lukken omdat ik in Amerika ben voor mijn werk. Time will tell.......maar de wilde boerendochter gaat ervoor!
De nacht is pijnlijk, voor mij en Nico dan toch, en ja, voor Dembe ook, want Jutta maakt lawaai, veel lawaai . Gek hoe je de moeilijke puppy-momenten vergeet als je een zalig perfecte 6-jarige hond hebt lopen. Maar goed, we herinneren het ons nog wel met Dembe en haar voorgangers, er is wel wat werk aan een puppy . Terwijl Nico en ik werken verbouwt mijn schoonvader de kennel naast die van Dembe in de tuin zodat hij Jutta-proof wordt. Nu kan haar hoofdje nog tussen de spijlen, en dus zet hij er schapendraad voor, dan kan ons dametje toch op zijn minst overdag in de kennel zitten naast haar moeder in plaats van in die kleine bench! Dank u opa!! Na het werk ga ik met Jutta shoppen terwijl Nico met Dembe gaat wandelen, wat moet je anders doen als het zo vroeg donker is, en je toch iets van socialisatie wil doen . We trekken naar Zeb, en lap, we mogen niet binnen! Ha, schandalig, mijn schattige lieve puppy mag niet binnen. Eén van de winkeljuffen ziet het nog wel zitten, maar de andere is onvermurwbaar . Dan maar naar de grote schoenenwinkel, daar zijn we wel welkom. Ik doe alsof het echt is en pas een aantal schoenen. Jutta ziet een spiegel en is helemaal in de ban! Ze staat stokstijf stil voor de spiegel, en gaat dan zitten om verder naar zichzelf te staren . Ze is toch zooooo mooi . Af en toe komt ze heel lief 'helpen' passen maar ze spurt en springt ook wel even lief naar de andere klanten in de winkel . In de auto klimt ze naar de achterzetels en daarna ook naar voor, gaat fier en blij naast mij zitten, en ik kan niks doen want het is pikdonker en het regent dat het giet. Op weg terug naar huis doen we het dus anders, ik zet haar weer in de koffer, doe alsof ik ga starten en als ze aan haar klim begint grabbel ik haar vast en zet ik haar met een strenge 'nee' terug in de koffer. Drie keer moet ik het doen, daarna rij ik naar huis met een flinke Jutta in de koffer Het eten gaat niet zo super, mevrouw Jutta heeft vaak wat anders te doen in plaats van te eten , en ik hoor dat broertje Jeroh haar voorbijgestoken heeft! Hij weegt nu 8kg, Jutta maar 7,5kg, terwijl hij 10 dagen geleden minder woog dan zij. Ach ja, het zal wel beteren als ze wat meer 'tijd' heeft . En Dembe bloedt niet meer, ik durf het haast niet geloven en verwens mezelf dat ik dat spuitje niet vroeger gegeven heb! Hopelijk is het nu eindelijk definitief gedaan!
Het is (in onze ogen), een baaldag voor Dembe en Jutta. Nico en ik zijn lang van huis, en bijgevolg zitten Dembe en Jutta lang in kennel en bench. Gelukkig is er mijn schoonmoeder die hen even buiten laat rond de middag, en zijn er de kinderen (Lisa en 2 nichtjes) die na school Dembe verlossen, en ook Jutta even laten plassen. Als ik dan eindelijk als eerste thuiskom is Jutta helemaal buiten zichzelf van plezier, ze springt op en neer naast mij, in huis, in de tuin, heel erg schattig .
Verder heb ik de eer en het genoegen om Jutta haar 9 weken vaccinatie te geven, aangezien we toch het volledige schema willen doen omdat ze teveel buiten komt, en we ontwormen haar ook. Dembe wordt niet vergeten en die krijgt een spuitje oxytocine om haar bloedverlies te stoppen, en ook een ontworming. Ik maak het goed met een stukje vlees . Gelukkig zijn de dames alles behalve haatdragend.
Maar tussen al die akelige dingen door is er ook zonnig nieuws, er zit een brief in de bus met de kennelnaam. Hier wonen nu officieel Dembe von Gewdraa Oel en Jutta van de Zonneberg !!! En ook Jannes, Jay, Jeroh, James en Jari zullen dus "van de Zonneberg" heten! Onze stoeterijnaam van de ijslandse paarden is "frá Sólbergi" wat ijslands is voor "van de Zonneberg", en voor een Vlaamse Koehond past het dan wel in het Nederlands! Al wie niet weet waar de "zonneberg" op slaat is welkom om in de ardennen van de berg in kwestie te komen genieten .
. Maar nee, Jutta speelt met glans haar hoofdrol in het toneelstuk van Pauline!
. 
!! Jutta gedraagt zich voorbeeldig! In de kleine clubruimte komt een Laekense herder van 4 maanden binnen, hij zal met Jutta een groepje vormen. En ja, de wilde boerendochter springt op de 3 keer zo grote Laekense jongen en die weet niet waar hij moet kruipen 
. Jutta houdt vol, ook als die jonge reu hapt en zijn lip optrekt, ze is zich duidelijk van geen kwaad bewust en wil even het spel spelen dat ze met haar broers deed 
. Gek hoe je de moeilijke puppy-momenten vergeet als je een zalig perfecte 6-jarige hond hebt lopen. Maar goed, we herinneren het ons nog wel met Dembe en haar voorgangers, er is wel wat werk aan een puppy 
. We trekken naar Zeb, en lap, we mogen niet binnen! Ha, schandalig, mijn schattige lieve puppy mag niet binnen. Eén van de winkeljuffen ziet het nog wel zitten, maar de andere is onvermurwbaar 
. Dan maar naar de grote schoenenwinkel, daar zijn we wel welkom. Ik doe alsof het echt is en pas een aantal schoenen. Jutta ziet een spiegel en is helemaal in de ban! Ze staat stokstijf stil voor de spiegel, en gaat dan zitten om verder naar zichzelf te staren 
