Onderweg naar huis stop ik in de dierenwinkel om een cadootje voor Jutta te kopen. Het enige dat ze apporteert is het houten blok, en ik vind dat het tijd is voor een groter blok. En zo trekken we vanavond vol goede moed naar de les, met het nieuwe blok. De voorbereidingen voor de wedstrijd verlopen dramatisch, er zijn veel honden, en terwijl Jutta haar los volgen doet zijn er 2 rottweilers aan het apporteren , niet simpel voor Jutta. Het volgen trekt dus op niet veel, en ik moet een massa bijbevelen geven. Maar goed, misschien moet ik ook maar gewoon blij zijn dat Jutta wél bij mij blijft, en niet naar de andere honden spurt, want ondanks de afleiding blijft ze toch wel onder appèl staan. En laten we positief denken, op de wedstrijd zal er zoveel afleiding niet zijn! Of negatief denken: met de prestatie van vandaag haalt ze het niet..... Om in schoonheid te eindigen laat ik haar springen (super!) en ook wat apporteren met haar nieuw blok. Ze vindt het blok geweldig, apporteert, eindigt zelfs met zit voor zonder het blok te lossen. Maar dan gaat het mis.....een Lakense herder ziet dat het wel echt een prachtig blok is, en sleurt zijn bazinnetje vooruit richting Jutta. Ik reageer een fractie te traag, en het baasje van de Lakense kan haar hond totaal niet houden, met als gevolg dat er plots een Lakense reu aan Jutta haar kaak hangt . Ik krijg de spartelende honden niet meteen uit elkaar, en het baasje van de Lakense heeft al helemaal niets te zeggen aan haar hond. Maar lang leve het nieuwe blok.....één klop op de kop van de Lakense en hij laat los!! Jutta smakt en wrijft met haar poot aan haar kaak, maar het is snel over, en ik kan geen wonde vinden (met dank aan het lange haar). Aangezien de baasjes meer onder de indruk zijn dan de honden besluit ik toch maar te blijven voor het pakwerk, en dat is een goede beslissing. De aanval van de Lakense heeft haar zeker niet bang gemaakt ofzo, in tegendeel zou ik bijna zeggen, want Jutta bijt zoals ze nog niet vaak gebeten heeft. Ze laat de mouw niet eens vallen op mijn tenen!! En nu maar hopen dat ze geen levenslange haat voor Lakense herders zal hebben......Dembe heeft zo ongelofelijk de pest aan Duitse Herders, omdat ze als jonge hond aangevallen geweest is door zo'n hond. We zullen het volgende week wel zien......
, niet simpel voor Jutta. Het volgen trekt dus op niet veel, en ik moet een massa bijbevelen geven. Maar goed, misschien moet ik ook maar gewoon blij zijn dat Jutta wél bij mij blijft, en niet naar de andere honden spurt, want ondanks de afleiding blijft ze toch wel onder appèl staan. En laten we positief denken, op de wedstrijd zal er zoveel afleiding niet zijn! Of negatief denken: met de prestatie van vandaag haalt ze het niet..... 
