Zo, het avontuur is ten einde want vandaag worden ook James en Jeroh opgehaald. De 3 profiteren er vanmorgen nog van om goed te spelen, en zijn moe als de nieuwe baasjes komen (en dus ook braaf)! Van de nieuwe gelukkigen die James mee naar huis nemen vergeet ik opnieuw een foto te sturen, maar ik ben zeker dat ik die ook wel eens krijg . James vertrekt in de auto op de schoot van de 4-jarige Angelina, ze zien het zitten. James krijgt het gezelschap van de oude bouvier Zohra thuis. Nichtje Mien komt nog op bezoek 's morgens om haar lievelingetje James uit te wuiven. Ze borstelt ook Jeroh even want onze 'punk' heeft het wel nodig . En Jeroh is de laatste die vertrekt....ook al ligt hij wel op zijn gemak naast Jutta . Jeroh zijn nieuwe boeven-vriendin is 6 jaar, en heet Dasha. Dasha is heel rustig, maar dat zal niet lang meer duren volgens mij........ Jutta en Dembe zeuren beiden een beetje nu, Jutta is plots ook veel rustiger, ah ja, haar speelmakkers zijn weg, ze zal nu moeten leren spelen met mensen. Vanavond voor 't eerst alleen in de bench slapen.
Jeroh en James genieten nog even van elkaars gezelschap:
De mannen krijgen ook nog een lekker stukje pens als afscheid:
Mien moet nog even James verwennen:
En dan is James weg, en steunt Jutta Jeroh nog even :
Punkie Jeroh wordt nog even geborsteld, en het zag er heel goed uit!:
De nieuwe Jeroh-gelukkigen:
En ook de eerste echo's van Jari zijn heel positief, hij heeft geslapen van 12u tot 6u, en het klikt goed met zijn boevenvriend Faico.
Eind goed al goed zeggen ze dan in sprookjes hé..... Het hele avontuur is niet onmiddellijk voor herhaling vatbaar, maar dat is dan enkel omwille van de miserie die Dembe gehad heeft. Met de pups zelf was het eigenlijk altijd zalig......allemaal goed gezond, allemaal mooi en schattig en superlief, geen enkele angstig of agressief, en voor allemaal super baasjes gevonden! Het hele avontuur heeft er ook voor gezorgd dat we een aantal hele fijne mensen hebben leren kennen, de nieuwe baasjes, Peter en Yvette (van Estah), de dierenarts hier in t dorp, enz... Maar het moet ook gezegd worden dat Nico, Lisa, Dembe en ik, dit avontuur niet hadden overleefd zonder de hulp van vele mensen, waaronder enkele toch wel heel speciale.......Sandra en Bart die ik in het midden van de nacht opbelde tijdens de horrorbevalling en tijdens de vreselijke dagen en nachten die volgden op de bevalling, Leo en Mia voor hun eeuwige goede raad (en om mij af en toe eens terug met mijn pessimistische voeten op de optimistische grond te zetten), mijn moeder die hier 2 weken in de zetel gezeten heeft als puppysitter, mijn schoonouders die hun 'varkenskot' ter beschikking stelden, de pups eten gaven als wij moesten werken, en Dembe in huis vertroetelden.
Ik zal zeker nog af en toe wat Dembe-Jutta nieuws posten hier, en foto's van de broers zijn altijd welkom, dan zet ik die hier ook. Ook Peter (van Estah) is erg geïnteresseerd in hoe de pups uitgroeien, dus we houden zeker contact!
Blijkbaar hebben 3 honden het tot in de slaapkamer gebracht vorige nacht.....nummer 1 is Jay in Nederland, heeft heerlijk liggen knorren, eerst op bed, daarna naast bed. Nummer 2 is Jannes, jaja, in een grote doos naast bed, en nummer 3 is Dembe zelf, ach ja, Nico is een paar dagen weg voor t werk, dus why not . Jannes zijn nieuwe vriendin Bess is een beetje onder de indruk van zoveel jong geweld , maar dat zal wel beteren!
Jay is volledig uitgeteld.....:
Jannes ontmoet Bess:
En vandaag vertrekt Jari.....en Jari zou Jari niet zijn als het niet onmogelijk zou zijn om een mooie foto te nemen, zijn bijnaam zou "zoef" moeten zijn . Als zijn nieuwe baasjes toekomen is hij moe, en super braaf, hij zit lief en geïnteresseerd in de zetel bij ons . Mijn schoonvader zal Jari vooral missen, de snelle, degene die alles eerst doorhad. En toch heb ik heel slechte herinneringen aan zijn geboorte, want Jari was degene die als allerlaatste nog diep in Dembe haar buik zat, waarvan we lang dachten dat hij er niet zat, dus dat zal ik niet snel vergeten!! Maar aan Jari zelf hebben we vooral grappige herinneringen, snelle Jari met zijn staartje recht omhoog. Hij krijgt een nieuw boevenvriendje thuis, en die is mee om hem te komen halen! Jari krijgt knuffel Peter Rabbit mee van Lisa, want dat was de knuffel die hij van in t begin opzocht, ook op de foto op het blog lang geleden met Peter Rabbit is het Jari die ernaast ligt. In de drukte vergeet ik een foto te nemen van de nieuwe gelukkigen, dus Sven, stuur er maar eentje voor het blog hier hé !
Jari keek echt mooi vooruit maar hij is sneller dan mijn fototoestel....:
Jari en de Mega Mindy bal, de tong ook weer sneller dan het fototoestel:
Jari duikt weg in de lavendel :
Maar dit is Jari zoals we hem zullen herinneren, wakker en bij de pinken! Hier kijkt hij omhoog naar Lisa die een stokje vastheeft, als die niet goed zal apporteren dan weet ik het ook niet, hij is er klaar voor!
Met een gerust hart, en toch ook met pijn in het hart, laten we vandaag Jay en Jannes vertrekken met hun nieuwe baasjes.
Jay vertrekt op de middag en dat geeft mij alleen nog een uurtje tijd met hem. Ik moet er niet over liegen, Jay was degene die ik gekozen zou hebben als we een reu zouden gehouden hebben......het uurtje middagpauze met hem maakt het mij eigenlijk niet gemakkelijker, want Jay gaat waar ik ga, elke stap die ik zet zet hij ook. Cor en Mieke brengen hun dochter en kleindochter mee om Jay op te halen, en dan mag hij mee naar Nederland. Zoals gezegd, ik ben er gerust in, hij zal een goed leven hebben, en toch vind ik het vertrek niet leuk. Maar ik ben erg blij met de eerste berichten, want die zijn al erg positief! Vanavond gaat Jay al overal waar Mieke en Cor gaan (inclusief de trap op wat nog niet echt de bedoeling is). Tja, het is een echt boefje hé, op de wereld gekomen om trouw te zijn aan een baas . Hij heeft een zware taak want hij volgt een andere fantastische bouvier op, maar ik ben zeker dat Jay dat kan!
Jay:
Mag ik alsjeblief bij jou in de zetel komen zitten, ik ben zo eenzaam :
Jay mediteert nog een laatste keer over zijn leven in onze tuin :
De nieuwe gelukkigen:
Jannes wordt 's avonds opgehaald, en de uren ervoor lijken meer op een familiedrama dan wat anders....(tja, ik kan het nog verstoppen dat ik favorietje Jay ga missen, maar kinderen denken daar anders over). Nichtje Floor had 's morgens al gehuild omdat Jannes zou weg gaan. Ze is zo blij dat hij er nog is als ze thuis komt van school, en Jannes krijgt nog een paar uurtjes aandacht. Ze heeft ook een tekening gemaakt voor Jannes. Onze grootste, 'den dikke', nummer 1, en ook degene die Dembe op mijn schoot 'gegooid' heeft tijdens die vreselijke bevallingsnacht, nog in het vlies, omdat zij Jay moest gaan werpen...... Jannes, de man van de duizenden likken in de lucht met de oortjes naar achter! Guy, Martine en Robbe zien het zitten, en wij ook, maar Nico en Floor zullen hem missen. Hopelijk ziet zijn nieuwe boevenvriendinnetje Bess het ook zitten .
Jannes en Floor:
Jannes, Floor, Mien en Lisa:
De nieuwe gelukkigen:
Lisa begint bij het slapengaan opnieuw over Jay.....ze wil hem terug, in ruil neemt ze 2 kleine knuffelhondjes, eentje is Jannes, en die slaapt in het bedje naast haar, het andere is Jay, en die mag bij haar onder het dons slapen.
Dembe is niet zoals anders. Ze laat de 4 overblijvers in de tuin eerst niet drinken, daarna binnen weer wel, en ligt ze licht jankend op de zetel naast mij, terwijl haar 4 kinderen rustig slapen. Ze weet wel dat er iets gebeurd is. Gelukkig heb ik vakantie als iedereen weg is, dan kan ik haar veel extra aandacht geven om de kids wat te vergeten!
En de 4 overblijvers??? Geen nood, ze zijn niet verwaarloosd en maken vandaag een uitstapje naar de koeienstal! Niemand is bang, maar toch is er maar eentje die spontaan de koeien een kus gaat geven, moedig hoor Jeroh!!
Lisa en Jari in de stal:
Jeroh gaat helemaal alleen koetjes kussen:
Mien en haar favorietje James:
Jutta, de koningin van t spel, ze ontsnapt vandaag weer uit de varkensstal, ook al zijn daar nu 3 planken!! De broers geraakten niet eens over 2 planken, zij over 3. Ze kan net met haar teentjes aan de bovenkant van de derde plank, dus we vermoeden dat ze sterke tenen heeft waarmee ze zich kan optrekken
De grote bench is goed voor 6 pups, maar is echt wel groot, en eigenlijk liggen de pups meer uit de bench dan in de bench. Doordat Jutta vanmorgen weer op de salontafel stond beseffen we maar al te goed dat zij binnenkort alleen in een bench zal moeten af en toe, en dus komt de kleine bench nu ook in de living te staan. En daarom gaan we nu beginnen met wat benchtraining, Jutta bijt de spits af en gaat de bench in met een stuk gedroogde pens. Wonder boven wonder is ze muisstil........ze ziet/hoort Dembe niet eens die af en toe naast de bench komt staan om te kijken waarom dochterlief zoooo lang doet over een klein stukje gedroogde pens . En ook James is nu haar voorbeeld aan het volgen, en hij is ook muisstil . Elk pupje een kwartiertje in de bench is het plan van vanavond . Los in huis wordt het duidelijk tijd voor wat "one-to-one" aandacht.....terwijl Jannes met het water speelt, trekt Jari speelgoed van Lisa uit de kast, en trekt James zo hard hij kan aan een deken dat op de zetel ligt (waarvan bewijs op de foto) .
Vandaag krijgt 'reutje groen', tijdelijk 'Joe' genoemd, de definitieve naam "James" , gekozen door de 4-jarige Angelina, naar het personnage in de film Tabaluga ! Vandaag mag Dembe de mannetjes voor het eerst 's morgens niet meer zien, en ze is daar niet blij mee. Van alle fokkers en dierenartsen hoor ik dat een teef haar pups echt wel beu is op 5-6 weken, maar toch ZEKER op 7 weken.........Dembe niet dus, ze wil bij haar pups. Ik breng haar dus voor het ontbijt naar de buren, want anders is het niet te doen met een jankende Dembe in de hal en 6 kleine mannen die aandacht willen. Als we 's avonds thuiskomen weet mijn schoonmoeder te melden dat de kleine mannen veel lawaai gemaakt hebben en heel erg hevig waren vandaag . En zo rent even later de bende van 6 achter Lisa, Nico en mij naar huis, erg hevig inderdaad. In onze tuin ontdekken ze een nieuw spelletje, rollebollen in de lavendel, ze zijn niet te houden, ze ritselen door de lavendel, gooien zich er op hun rug in en knabbelen erop. Dan krijgen er een paar het geweldige idee om tussen de haag en de omheining te kruipen, en zo rennnen ze achter elkaar door de ritselende blaadjes. Het is ongelofelijk hoe ze de ideeën van elkaar over nemen, maar Jari en Jutta zijn toch een beetje de aanstekers van al het kattekwaad......tenminste, dat dachten we.....want later vandaag blijkt dat er ook anderen rare ideeën hebben soms! 's Avonds komt mijn broer op bezoek om afscheid te nemen van de kleintjes, of alé, om er een paar uur mee te spelen , eerst buiten, dan binnen. Binnen is het ook dolle pret, er is dan wel geen lavendel, maar er staat een reistas op de grond, die weegt te zwaar om alleen voort te sleuren, maar met vereende krachten sleuren ze de tas door de woonkamer. Een paar brave zielen spelen met hondenspeelgoed, en om beurte zoeken ze de aandacht van mijn broer die een hele tijd bij hen op de grond zit. Jari en Jeroh vragen aandacht met hun poten, Jutta met poten en heel haar klimmend lijf (dat is echt een aap), Jannes en James met hun tong, Jay door heel zacht vingers vast te pakken. Als Nico terug thuis komt van het fietsen rennen ze met 6 naar hem toe, echt super schattig. Als we even geen aandacht hebben zien we plots iemand de drinkbak van Dembe, vol water, bij het randje pakken, opheffen en mee wegrennen, met alle gevolgen van dien......overal ligt water.........dank u Jannes . Een goede tip dus voor de toekomstige eigenaars, koop maar een eet- en drinkbak met zo'n rubberen randje onderaan, niet met een uitstekend randje langs boven. Deze tip is vooral geldig voor de eigenaars van Jannes, Jeroh en Jutta .
Nico heeft zijn handen vol......vanmorgen ben ik vroeg weg en hij en Lisa zorgen voor de kleine apen. En er zit 1 echt aapje tussen....Jutta ontsnapt 6 keer uit het parkje, ze klimt langs de tralies omhoog, springt dan op de salontafel (of de zetel), en dan lonkt de vrijheid. Overdag jumpt madame Jutta ook als enige een aantal keren over de planken die de stal in 2 verdelen. En dat is echt niet goed voor haar pootjes..... Dan maar een extra plank erboven, maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, een plank vastkloppen terwijl er 6 neuzen tussen plank en hamer zitten, zijn die nu echt nergens bang van? 's Avonds laat ik Nico opnieuw achter met 5 van de 6 pups, want Lisa en ik rijden met Jay naar de kliniek om een nieuwe chip te steken. Eerste keer alleen in de auto.....een enkele rit van een half uur. Hij is totaal niet wagenziek, maar hij vindt het niet echt leuk ook niet, zo helemaal alleen. Gelukkig is er Lisa haar schoot, Jay zeurt wel een beetje, maar legt ook zijn hoofdje in Lisa haar nek op zoek naar een beetje troost. En Lisa zingt: "slaap Jayke slaap, daar buiten loopt een schaap". Niets aan te doen, Jay is een schoot-bouvierke . Maar misschien was het toch wel een geluk dat het Jay was, en niet Jutta, of Jari, want ik betwijfel of die zouden zijn blijven zitten zonder op Lisa haar hoofd te klimmen .
. James vertrekt in de auto op de schoot van de 4-jarige Angelina, ze zien het zitten. James krijgt het gezelschap van de oude bouvier Zohra thuis. Nichtje Mien komt nog op bezoek 's morgens om haar lievelingetje James uit te wuiven. Ze borstelt ook Jeroh even want onze 'punk' heeft het wel nodig 
. En Jeroh is de laatste die vertrekt....ook al ligt hij wel op zijn gemak naast Jutta 
. Mijn schoonvader zal Jari vooral missen, de snelle, degene die alles eerst doorhad. En toch heb ik heel slechte herinneringen aan zijn geboorte, want Jari was degene die als allerlaatste nog diep in Dembe haar buik zat, waarvan we lang dachten dat hij er niet zat, dus dat zal ik niet snel vergeten!! Maar aan Jari zelf hebben we vooral grappige herinneringen, snelle Jari met zijn staartje recht omhoog. Hij krijgt een nieuw boevenvriendje thuis, en die is mee om hem te komen halen! Jari krijgt knuffel Peter Rabbit mee van Lisa, want dat was de knuffel die hij van in t begin opzocht, ook op de foto op het blog lang geleden met Peter Rabbit is het Jari die ernaast ligt. In de drukte vergeet ik een foto te nemen van de nieuwe gelukkigen, dus Sven, stuur er maar eentje voor het blog hier hé 
:
. Maar misschien was het toch wel een geluk dat het Jay was, en niet Jutta, of Jari, want ik betwijfel of die zouden zijn blijven zitten zonder op Lisa haar hoofd te klimmen 
