De aanval van vorige week heeft duidelijk geen sporen nagelaten bij Jutta. Op de training staat ze naast de Lakense Herder in kwestie, maar Jutta heeft enkel oog voor de 2 rottweilers, grr, geen seconde aandacht krijg ik, er is zoveel afleiding. Vooral één van die 2 teefjes vindt Jutta geweldig, en het baasje van die rottweiler helpt niet echt..... Het volgen is bij Jutta een ramp, met dit soort volgen kunnen we dat brevet wel op onze buik schrijven. Maar als de 5 honden "af" liggen, en iedereen oproept terwijl Jutta nog neerligt, blijft ze wel liggen, ook als de ene rottweiler pas vertrekt als haar baasje heel erg gek doet, en de andere rottweiler bij aankomst beloond wordt met een wild spel met een bal. Jutta blijft liggen, en als ik haar oproep komt ze perfect bij mij . En ook het pakwerk gaat beter en beter, de kleinste mouw vindt ze niet meer interessant, de grotere wel. Maar als ze vindt dat het genoeg is, dan kijkt ze de pakwerker aan met een kop die zegt "moet ik nu nog eens of wat? ik ben moe". Typisch Jutta, we lachen er wel mee op de club, het is net alsof ze altijd een jointje gerookt heeft, ze is zo ongelofelijk ZEN. Als ze op de mouw bijt mag de pakwerker doen of hij op haar kop klopt, haar met de stok wrijven enz....het maakt haar allemaal niets uit. Jutta heeft 100% vertrouwen in de mens en dat is een groot cotnrast met de Lakense en Mechelaars, die dan wel ALTIJD zin hebben om te bijten, maar vaak best angstig zijn. Als ik vertrek babbel ik nog even met het baasje van de enige andere bouvier, en ondertussen komt iemand met zijn boxer van het terrein, totaal gefrustreerd, want de boxer is wat angstig, krimpt ook in elkaar zodra de baas zijn stem verheft, hij vraagt cynisch of niemand een boxer wil. Tja, daar kunnen wij maar 1 ding op zeggen "je had maar een bouvier moeten nemen". En met onze knuffel-Dembe gaat alles prima, ze is zo braaf en stil dat we moeten opletten dat we haar niet vergeten naast onze flamboyante Jutta. Maar Dembe behoudt het alleenrecht op de speciale momenten, in het weekend ligt ze heel de nacht te snurken naast mij op bed, en 's morgens als Jutta buitengaat blijft zij nog heel even in de zetel liggen voor nog meer knuffels. Mijn lieve lieve Dembe.....
. 
