Al bijna 9 maanden staat Dembe in de schaduw van haar kinderen, vooral in de schaduw van haar enige dochter. Het is tijd om daar wat verandering in te brengen! De twee dames mogen naar de kapper, zodat ze er binnen 2 weken op de show toch een beetje deftig uit zien. Ten minste, Dembe moet er enkel deftig uitzien als Lisa op tijd van haar gips verlost wordt, want een hond showen met een rolstoel wordt toch wel erg moeilijk, maar dat terzijde. De dames zijn braaf bij de kapper, en ze genieten van een paar dagen ardennen, rondrijden in de jeep, toch ook wel even poseren voor de foto (niet altijd gemakkelijk voor zenuwpees Jutta, vooral als de fotograaf op de grond gaat zitten ). Ook Tito, de reu van mijn broer, is van de partij omdat zijn baasjes op vakantie zijn, nu ja.....niet écht van de partij, want Jutta is nog steeds loops, en volgens Tito is ze héél erg loop . Zaterdagavond vertrekt Nico al terug naar Vlaanderen, en tegen mijn zin geef ik hem Jutta mee, want zondag moet ik Tito meenemen in de auto, en dat lukt echt niet met loopse Jutta. Nico is blij dat hij 'zijn' hond meeneemt, maar maakt dan een klein foutje, hij zet haar thuis af, alleen, los in huis, en gaat fietsen. En Jutta weet perfect hoe ze haar baasje duidelijk moet maken dat het niet naar haar zin is, ze bijt de afstandsbediening van de tv kapot . Haha, een heel weekend zonder tv, zo gaat Jutta niet snel stijgen in de achting van haar baasje ! En ondertussen geniet ik van Dembe, en zij van mij . We liggen samen lui in de zetel naar een filmpje te kijken, en liggen daarna samen lui op bed naar de regen te luisteren, zalig. Zondagochtend gaan we samen op ons gemak naar de paarden kijken, en 's middags mag Dembe mee naar de barbeque op de hondenschool. Het is terug warm, er zijn veel mensen, veel honden, veel eten, en veel wijn. Iedereen heeft wel wat teveel op. Dembe krijgt hier en daar een stukje worst en kip, springt regelmatig met haar voorpoten op de bank, en geeft wildvreemden lieve likjes op hun kaak (dank u lekkere kip). In de loop van de namiddag begint mijn collega lesgever met een aantal 'leerlingen' wat oefeningen te doen, de baasjes laten de honden zitten, en roepen hen daarna op door een metalen tunnel, de helft loopt naast de tunnel, en met veel gebaren (dank u lekkere wijn) wordt uitgelegd hoe het dan wel moet, de honden snappen er niets van. Mijn lieve collega ziet dat ik niet echt veel zin heb om mij na zoveel wijn nog in hondenoefeningen te verdiepen, en dus komt hij op zijn knieën voor Dembe zitten en haalt hij zijn beste Nederlands boven. Gelukkig is Dembe haar Frans beter dan zijn Nederlands . Gewillig gaat Dembe mee, gaat zitten als hij "assis" zegt, blijft zitten als hij weer één of ander woord zegt en gaaat door de tunnel als hij haar oproept om te eindigen in een perfecte zit voor. Dan draait Dembe zich om, en met haar schattige oortjes plat komt ze met grote sprongen naar mij gerend, onder luid aplaus wel te verstaan . Mijn lieve Dembe, ik weet weer waarom net die Dembe een nestje mocht hebben, al wordt het een uitdaging voor Jutta en co om Dembe te evenaren . En zo treedt Dembe toch plots weer uit de schaduw van haar dochter!