We hebben nieuwe overburen, meneer pastoor op pensioen en de 6-jarige, 40-50 kg  zware border collie teef Mira. Als ik met Jutta terug kom van een paar oefeningetje vliegt Mira plots op Jutta. Ik houd Jutta stevig vast, en duw met mijn benen de boze border collie weg. Meneer pastoor komt buiten en excuseert zich meermaals, aiaiai, dat is geen goede intro als nieuwe buurman. Mira heeft geluk dat ik Jutta bij heb, en niet Dembe. In mezelf mopperend om die onnozele Mira ga ik verder naar huis, en meneer pastoor en Mira wandelen verder de straat in. Voor onze deur doe ik Jutta haar leiband uit, Jutta draait zich op een fractie van een seconde om en rent de straat door, richting Mira, die ondertussen 50 meter verder is met haar baas. Brutaal springt ze bovenop Mira, in de hoop een leuk spelletje te kunnen doen. Deze keer is het dus aan meneer pastoor om Jutta weg te duwen. Vol overtuiging roep ik rustig 'kom Jutta' en ik loop de andere richting uit, maar dat was niet rekening houdend met de beginnende puberteit, want Jutta is plots selectief doof geworden. Tot mijn grote ergernis moet ik haar uiteindelijk gaan halen, en is het aan mij om excuses aan te bieden. Grrrrr Jutta!!!!!!
En met die puber mis ik dan nog eens de les op de hondenschool ook, want ik ben te laat thuis van het werk . Dus ga ik maar speuren als ik thuis kom. Opnieuw raapt ze de snoepjes niet op, maar ze volgt het spoor wel tot het einde. Daarna doe ik een paar oefeningetjes met haar, maar nee hoor.......zelfs  "hier" loopt fout , ze slentert half in mijn richting, half naast mij, en loopt mij dan straal voorbij . Gelukkig gaat het volgen wel goed. Zit blijven ook, maar ze gaat liggen telkens als ik dan terug in haar richting stap. Dat terwijl ze "af" nog niet wil doen zonder hulp.
Lang leve de puberteit!! Volhouden is de boodschap zeker?? Tenminste, dat zeg ik elke zondag tegen de leerlingen in mijn puppy- en A-klas, want op 7 maanden is het nog maar net begonnen  !

06-04-2011 om 20:52 geschreven door Kat