Dembe vindt dat haar kroost het met wat minder fysiek contact kan doen vandaag, ze gaat nu echt bij hen om eten te geven en alles schoon te maken, en verder gaat ze regelmatig gewoon kijken hoe alles gaat. Als het dan volgens haar goed is, geeft ze iedereen een lik, en gaat ze weer weg. De kroost denkt daar echter anders over....een lik = melk! Iedereen begint dus nog steeds te spurten als mama in of aan de kist komt, en iedereen 'rent' (lijkt meer op sluipen zoals de paracommanda's, maar wel snel ) dan in haar richting, waardoor onzen dikke boem uit de kist viel! Daar moet maar weer een tweede extra plankje voor komen! Verder weet ik niet of de lezer het nog wil lezen, maar Dembe en haar eetgewoontes onder hormonale invloed blijven me toch wel ergeren. De Degomeat compleet en gemalen kippennekken kunnen haar wel bekoren, maar enkel uit mijn hand . Dat geldt zowiezo ook voor de lamsfilet met frieten, en eigenlijk voor alles. Al wat ik in haar bak geef probeert ze te begraven.....volgens mij is ze echt aan het sparen om MEGA-puppies te maken vanaf volgende week. Als die vanaf 3 weken wat vast voer mogen eten, en Dembe kan alles opgraven wat ze heeft willen begraven, dan zullen die pupjes alvast niets te kort komen.
Ik zie ik zie wat jij niet ziet...........Peter Rabbit!
Hier en daar wordt een gesloten mollen-oogje, een klein spleetoogje, en dus vindt Lisa het tijd voor wat speelgoed! De pupjes krijgen onder andere Peter Rabbit van haar, en onze laatst geborene vindt dat alvast een heel goed idee, zie foto! De loopoefeningetjes gaan ook dapper verder, en de oortjes zijn nog aan t twijfelen wanneer ze allemaal zullen vallen. Er wordt meer en meer gedroomd, waarbij de pootjes hevig trappelen en trillen, en er wat afgepiept wordt. Nog even, en met de ogen open, kunnen ze beginnen aan een nieuwe fase! En Dembe? Tja, vandaag heb ik al wat ze niet lust doorgeven aan Luna (Duitse Herder van oma en opa) want mijn diepvries en koelkast zaten een beetje vol. Bij Degomeat in Aalst ben ik dan vuile pens, gemalen kippennekken en dat soort toestanden gaan halen, in de hoop dat we haar dat verder kunnen geven. Dat zullen we vanavond zien! Ze heeft vandaag wel al een halve kg rauw rundsvlees op en een hele, ja, u leest het wel, een hele camembert. Snob!
Om 3u 's nachts krijg ik een lik in mijn gezicht, maar verder is Dembe vandaag toch weer heel erg rustig, ze wil weer eten begraven in plaats van het op te eten, maar zorgt zoals gewoonlijk toch ook plichtsgetrouw voor de pups. 's Avonds ga ik wandelen met Dembe en in een poging haar wat op te peppen doe ik haar wat oefeningetjes doen, "zit", "af", "rechtstaan" op afstand, "zit voor" enz.....ze doet alles perfect, maar in slow motion, en na elke oefening eet ze een stuk paardenbiefstuk! Ha, dezelfde paardenbiefstuk die ze 'gratis' niet wou! Geef toe, waar vind je tegenwoordig nog iemand die WIL werken voor de kost We 'oefenen' zo, in slow motion, een halve kilo paardenbiefstuk naar binnen, en vanaf morgen zal ze het met rundsvlees moeten doen . De pups zijn weer mooi bijgekomen, dochterlief doet een gooi naar de eerste plaats vandaag door een groeispurtje te maken richting nummer 1. En ook de kleinsten zitten boven de 800 gram nu en doen het prima. Ze beginnen meer en meer op hun pootjes te staan, al is alles nog heel erg wankel! Na het wegen probeert er ook eentje uit de kist te kruipen, één van de 2 kleinere nog wel! Maar verder zijn het tevreden verzadigde puppies die vooral veel slapen .
Dembe denkt dat ze in de jungle zit in plaats van in ons huis. Ze gaat terug naar haar instincten. Woensdagavond laat schrokt ze plots een paar honderd gram paardenbiefstuk naar binnen, stapt in de werpkist, en braakt alles terug uit voor haar puppies. Tja, daar kunnen de kleintjes niks mee natuurlijk, hun ogen zijn niet eens open! En ja, u leest het wel, paardenbiefstuk, of 'hoever wil een mens gaan voor zijn hond'.......ik, de grote paardenliefhebber, die paardenbiefstuk koop, niet te geloven . In ieder geval is Dembe verbaasd dat niemand het overgegeven vlees wil , en dus eet ze het na een paar minuten zelf maar weer op. Vandaag probeert ze ook meermaals eten te begraven, als we niet opletten vinden (ruiken) we binnenkort rottend vlees en koeken in alle hoeken en onder alle doeken. Tja, in de jungle moet eten begraven worden want eten laten liggen is veel te gevaarlijk voor de roofdieren. En wilde moederhonden braken ook het eten uit voor hun puppies. Dembe denkt zeker dat we de pups geen eten zullen geven! In ieder geval, ze eet vandaag uiteindelijk toch wat paardenvlees en een dental stick of 2, het is (hopelijk) een begin. Met de pupjes gaat alles goed, vandaag hebben we de puntjes van de nageltjes van de voorpootjes geknipt want die mannen (en vrouw) gaan nogal te keer met die scherpe puntjes op Dembe haar buik! Het geblaf ontwikkelt zich verder en wordt bij allemaal een kruising tussen piepen en blaffen. Af en toe durft er ook al eens eentje grommen, maar meestal zijn ze gewoon lekker samen op een hoopje aan het slapen, tot mama de kist instapt, dan verdwijnt de rust en begint de spurt naar de melkbar!
.....te gek voor woorden, maar laten we bij het begin beginnen.
Woensdag ziet een vriendin dierenarts Dembe, ze onderzoekt haar, en twijfelt of ze niet iets aan haar hart heeft, de symptomen kloppen (niet eten, te rustig, moe)......ze ausculteert maar is niet zeker. We nemen nog maar eens bloed, en dat is volledig normaal. Onnodig te zeggen dat ik toch weer een slapeloze nacht achter de rug heb. Een hartprobleem......help, daar hadden we het nog niet over gehad. Maar er moet 'iets' zijn want ze eet totaal niet meer en krijgt enkel binnen wat ik er in prop. Gedreven door het feit dat een hartprobleem erfelijk kan zijn, en ik NO WAY pups wil verkopen met een hartprobleem, plus het feit dat ik mijn Dembe zo lang mogelijk bij me wil houden, laat ik vandaag een echo van haar hart maken bij een specialist in Heusden. De pups reizen weer mee, dat zijn ze nu gewoon , en Dembe ondergaat alles in volle vertrouwen zoals gewoonlijk. De specialist maakt een echo van haar hart, en voor de zekerheid ineens ook weer van haar buik. De diagnose: * buik: nog klein beetje vocht in baarmoeder, maar niet abnormaal, al de rest 100% normaal * hart: alles wordt gemeten en bekeken, aorta, toekomende en vertrekkende bloedvaten, atria, ventrikels, echt ALLES, en ALLES is NORMAAL
Eindbesluit is dus dat mijn Dembe eigenlijk in super-gezondheid verkeert, en dus kan het eet-probleem alleen maar tussen haar 2 oren zitten.
Ik bel naar een gedragsspecialist en doe mijn verhaal, zij stelt vele vragen, ook over de bevalling. Ze vindt het allemaal wel wat vreemd, maar de combinatie van een 'zeer onaangename gebeurtenis' (jaja, dat was die horror-bevalling wel!!), en een hond die heel erg gehecht is aan 1 of meerdere mensen, kan volgens haar wel leiden tot zo'n symptomen. Ook het feit dat Dembe de eerste pup haast op mijn schoot geworpen heeft, om er vervolgens niet naar om te zien, en de tweede elders te gaan werpen, wil volgens haar zeggen dat Dembe mij net iets téveel vertrouwt, en er van uit gaat dat ik al haar problemen wel zal oplossen. Ze raadt me een feromonen halsband aan (DAP, om 'gebeurtenissen' te verwerken), en ze raadt me aan om naast de kist op de grond te gaan zitten, zomaar, en ook met eten in mijn hand of op een bord, maar zonder te forceren. Ik doe een hele middag niet veel anders, en er is effect......als ik ernaast zit ligt ze bij haar pups en kijkt me blij aan, en af en toe neemt ze wat eten uit mijn hand.
Liefde is.......geweldig, maar misschien is de liefde tussen Dembe en mij toch net iets te groot?
Ondanks het niet willen eten van mama groeien de pups als kool!! De 2 kleinsten wegen meer dan 700 gram, en de grote meer dan 1kg! Verschillende dierenartsen stellen me ook gerust dat niet of weinig eten, niet noodzakelijk meteen een invloed heeft op de melkproductie, omdat het in het wild ook wel eens gebeurt dat hondachtigen een weekje niet eten na de bevalling.
De pups worden echt gezellig, de oogjes zijn nog toe, maar hier en daar valt er al een oortje naar beneden, en probeert er eentje op zijn/haar pootjes te staan. Hun zacht gepiep begint ook plaats te maken voor een blafje af en toe. Vooral dochterlief kan er wat van......tja, hier wordt dan gezegd dat vrouwen goed kunnen zagen De 2 kleinsten kennen de weg naar de achterste tepels heel goed, en komen nu ook elke dag heel goed bij. Den dikke neemt nog steeds met plezier de voorste tepels voor zijn rekening. Ons nummertje 2 is charmant met zijn kort neusje en doet me daardoor denken aan mijn eerste boefje Sika, en de laatst geborene heeft zijn dagje vertraging ruimschoots ingehaald, kortom, alles gaat prima met de kroost! En ondanks alles verzorgt Dembe haar pups heel goed, ze wast ze, en legt zich languit om de toegang tot de melkbar maximaal te openen. De heren en dame zijn nochtans niet altijd even 'delicaat' , wat een moeder lijden kan, kijk maar eens naar dit filmpje http://www.youtube.com/watch?v=d0qwZoZK9a0
We hebben hier nu 2 vermoeide wezens en 9 wakkere wezens in huis. De vermoeide wezens zijn Dembe en ikzelf. Ook "puppy-sitter" oma vindt dat Dembe er doodmoe uitziet, niet meer ziek, gewoon doodmoe. Ze eet nog steeds heel erg weinig, een boterham met hespeworst, een balletje gehakt, en ik prop er toch nog maar een blikje Hills AD herstelvoer in ook, maar dat is proppen. Ze blijft ook doen wat ze een paar dagen voor de bevalling al deed, ze wil haar eten begraven, ze sleurt haar bak door de keuken of neemt eten aan dat ze dan ergens in een hoek van het huis stopt. Heel erg raar, het zit dus zeker ook voor een stuk tussen haar oren..... Sinds vandaag zorgt ze wel nog beter voor haar kroost, de afgelopen dagen was ze een goede moeder, nu is ze een bezorgde moeder, als er eentje piept gaat ze kijken, terwijl ze daar de vorige dagen te moe voor was, en enkel alarm sloeg als er vreemden aan de deur kwamen. Ze gaat ook vaker spontaan in de kist liggen. De pups zelf doen het goed, ze slapen braaf en stil, en als Dembe in de kist komt, en met haar neus haar pups aanraakt, dan veranderen de 6 rustige slapers op een seconde tijd in een mierennest, bedrijvigheid alom, ze spurten zo snel ze kunnen piepend alle kanten uit in de hoop de beste tepel te pakken te krijgen! Heel erg schattig! We blijven de gewichten toch maar goed opvolgen, want als mama niet veel eet kan de melkproductie snel teruglopen. In ieder geval, we zijn nu een week na bevalling (voor de laatste pup toch , de anderen zijn bijna een dag ouder), en 2 van de 6 zijn verdubbeld in gewicht, de rest heeft nog één of twee dagen nodig denk ik.
) dan in haar richting, waardoor onzen dikke boem uit de kist viel! Daar moet maar weer een tweede extra plankje voor komen!
. Dat geldt zowiezo ook voor de lamsfilet met frieten, en eigenlijk voor alles. Al wat ik in haar bak geef probeert ze te begraven.....volgens mij is ze echt aan het sparen om MEGA-puppies te maken vanaf volgende week. Als die vanaf 3 weken wat vast voer mogen eten, en Dembe kan alles opgraven wat ze heeft willen begraven, dan zullen die pupjes alvast niets te kort komen. 
We 'oefenen' zo, in slow motion, een halve kilo paardenbiefstuk naar binnen, en vanaf morgen zal ze het met rundsvlees moeten doen 
. 
. In ieder geval is Dembe verbaasd dat niemand het overgegeven vlees wil 
