Op deze CD staan de "Sieben frühe Lieder"en de "Jugendlieder", tussen 1904 en 1909 gecomponeerd, waarin de virtuoze stemvoering sterk onder de invloed van de laat-romantische Richard Strauss staat en de piano introspectief begeleidt zoals Debussy dat voordeed. De sopraan Juliane Banse doet alle eer aan de liederen, perfect begeleid door Aleksandar Madzar (ECM New Series).Op de (te korte) CD vertolken beiden ook het "Lamento" van Karl Amadeus Hartmann uit 1955, een "Kantate nach Gedichten von Andreas Gryphus", een werk dat verwijst naar de Dertigjarige oorlog en de uiteindelijke vrede in 1648. In de gedichten worden de verschrikkingen van de oorlog, het leed onder de bevolking en de uiteindelijke leven in vrede geëvoceerd, waarbij, naar de opvattingen van die tijd, God als oorzaak én oplossing wordt aangeduid, terwijl de oorzaak bij de machtsgeile en oorlogszuchtige potentaten en hun trawanten lag, en de oplossing in machtsdeling en -inperking. Hartmann alludeert duidelijk naar het hallucinante Nazi regime en de verwijzing naar God klinkt hier dus wel heel anachronistisch. Dat het werk deze handicap overstijgt is te danken aan de sublieme compositie waarin stem en piano in het eerste deel een huiveringwekkend beeld ophangen van de oorlog, in het ontroerend tweede deel de dood van de moeder evoceren (symbool van de mensen onder het regime) en een in pakkend derde deel de dankbaarheid om de teruggekeerde vrede. Dit 20ste eeuwse meesterwerk wordt zelden gehoord, misschien omdat niemand graag herinnerd wordt aan deze donkere tijd...
Een dubbele CD met alle werken voor orkest : het Göteborg Symfonie Orkest o.l.v. Mario Venzago speelt die op een dubbele CD (Chandos). De vertolking kon misschien wel iets genuanceerder zijn maar voldoet toch. Drei Orchesterstücke Op. 6 is een intens werk dat zowel door de orkestbezetting als door zijn symfonische klank aan Mahler doet denken, maar door zijn strenge symmetrie (een kenmerk van Berg zijn muziek) er zich ook van verwijdert. Drei Brüchstücke aus der Oper "Wozzeck" geven een beeld van een opera meesterwerk uit de twintigste eeuw met een prachtige sopraan van Geraldine McGreevy, die ook de Konzertarie "Der Wein" zingt en de titelrol in Sinfonische Stücke aus der Oper "Lulu", het ultieme, onafgewerkte meesterwerk van Berg dat hier indrukwekkend vertolkt wordt. Het Violinkonzert, een ontroerende ode aan het leven en treurnis om de dood, is wellicht het meest toegankelijke en, door zijn citaten en verwijzingen, meest universele werk van Berg. Isabelle van Keulen speelt het heel mooi, alleen worden de innigste delen vertroebeld door een melodramatisch vibrato dat het tegengestelde effect bereikt.
Berg heeft zich nooit gehouden aan het puristisch model van atonaliteit ; in zijn werk speelt zowel de tonaliteit als de dodekafonie een grote rol ; het meest opvallende is wel het belang van het getal (hier 3) in de uitwerking ; dat is niet toevallig : het werk is een hommage aan de vriendschap tussen de drie protagonisten van de zgn. Tweede Weense School. Het Kammerkonzert is een virtuoze en technisch ongewikkelde compositie. Het Chamber Orchestra of Europe o.l.v. Heinz Holliger met Thomas Zehetmair en Oleg Maisenberg geeft er een goede lezing van (Teldec). De CD dateert al van 1990 (!) maar recente opnames zijn schaars : dit is geen easy listening muziek !
Dit is waarschijnlijk het mooiste werk voor strijkkwartet in niet-tonale stijl ; het is emotioneel geladen met laat-romantische trekken en verhaalt, wat karikaturaal gezegd, een passioneel drama zoals bij de verschillende delen trouwens aangeduid : verliefd, verleid, verlaten. Het New Zealand String Quartet (Naxos) geeft de inhoud sober en getrouw weer. Op dezelfde CD staat ook het strijkkwartet Op. 3 (eerder een proefwerk) dat minder overtuigt door een hinderlijk vibrato in de tragere delen.
