leider van een vocaal, instrumentaal of gemengd ensemble van musici, die tot taak heeft het ensemble zodanige aanwijzingen te geven dat een compositie op de meest verzorgde wijze tot klinken wordt gebracht.
De dirigeerkunde in ruime zin is bijna even oud als de muziek: de koorleider, die in de Griekse oudheid met een met ijzer beslagen schoen de maat stampte bij de koren van de tragedies, is reeds als dirigent te beschouwen.
Het met de hand muzikale aanwijzingen geven ontstond in de door Gregorius de Grote gestichte Schola Cantorum. Deze directie omvatte vnl. het aanduiden van de verschillende intervallen en van het verloop van de melodie; daar er vóór ca. 1000 geen zuivere melodienotatie bestond), was het uitbeelden van de toontrappen een belangrijk hulpmiddel om de melodie te onthouden.
Met de opkomst van de duidelijke maatnotatie, waarbij de noten een bepaalde tijdsduur werd toegekend, begon de dirigent zich te onderscheiden van de overige executanten. De dirigeerslag die ca. 1600 werd ingevoerd, maakte het mogelijk uit te beelden hoeveel noten binnen een bepaald tempus vielen, dwz. tussen een door de dirigent gebaarde op- en neerslag.
Mijn favoriete blogstertje maakt het bont vandaag. Een hele pagina over vrouwen: zelfkennis is het begin van wijsheid. Dus hier komt mijn recht van antwoord:
Waarom hebben mannen geen midlife crisis? Ze blijven altijd in hun puberteit zitten.
Het verschil tussen een man en een hond? Het duurt minder lang om een hond te trainen.
Waarom is naar bed gaan met een man hetzelfde als een soap? Precies als het interessant wordt is het afgelopen.
Waarom zijn moppen over blondjes zo kort? Zodat mannen ze zich kunnen herinneren.
Wat zei God na de man gemaakt te hebben? Dat kan ik beter!
Waarom willen mannen met een maagd trouwen? Ze kunnen niet tegen kritiek.
Waarom geven mannen een naam aan hun penis? Omdat ze niet willen dat een vreemde al hun beslissingen neemt.
Wat is het dunste boek ter wereld? Wat mannen over vrouwen weten.
Wat is het verschil tussen een man en E.T.? E.T. belde naar huis.
Hoe fitnessen mannen op het strand? Door iedere keer als ze een mooie vrouw zien hun buik in te houden.
Waarom simuleert 90% van alle vrouwen een orgasme? Omdat ze denken dat dit mannen boeit.
Waarom kan een man geen orgasme simuleren? Omdat hij niet opzettelijk zo'n raar gezicht kan trekken?
Wat is het verschil tussen een echtgenote en een minnares? Ongeveer 20 kg.
Waarom heeft God eerst de man geschapen en pas daarna de vrouw? Om hem de kans te geven even te genieten van het aardse paradijs.
Hoe zou de wereld eruit zien zonder mannen? Vol dikke gelukkige vrouwen.
Wanneer weet een vrouw dat haar man haar bedriegt? Als hij twee keer in de week een douche begint te nemen.
Waarom heb je 1 miljoen spermatozoïden nodig om 1 eicel te bevruchten? Omdat ze de weg niet willen vragen.
Wat hebben elektrische treintjes en borsten met elkaar gemeen? In feite zijn ze bedoeld voor kleine kinderen, maar het zijn de mannen die er mee spelen.
Wat is het verschil tussen een nieuwe man en een nieuwe hond? Na een jaar is de hond nog steeds opgewonden als hij je ziet.
Wat is de beste mannier om een man iets te laten doen? Zeggen dat hij er te oud voor is.
Wat is de overeenkomst tussen mannen en computers? Niemand begrijpt waarom ze zo raar doen en ze hebben altijd te weinig geheugen.
Ik zat juist te kijken naar het reclamefilmpje op tv voor de Klara Muziekprijzen. Eén keer is het leuk, daarna krijg je zin om in de ijskast op zoek te gaan achter iets lekker (wat ik niet zou mogen doen, gezien mijn respectabele omvang). Maar weet je wie van mij de allerhoogste muziekprijs zou mogen krijgen? Dat zijn die duizenden en duizenden amateurs die elke week weer bijeen komen om muziek te maken: koorzangers, harmonie- en fanfarespelers, jongeren in allerhande groepjes. There is music in the air.
De mensen om mij heen zeggen vaak dat ik kalmte en rust uitstraal. En wellicht is dat uiterlijk ook wel zo. De Romeinse filosoof Seneca schreef 2000 jaar geleden al : "Breng eerst de vlucht van je lichaam tot staan om je geest bijeen te houden." Maar dat dat allemaal niet zo gemakkelijk is bekent hij twee zinnen verder al. "Zoals diegene die probeert zijn vroegere liefde kwijt te geraken elke verwijzing naar het geliefde lichaam moet vermijden - want niets leeft zo gemakkelijk weer op als verliefdheid - zo moet ook hij die zijn verlangens naar alles kwijt wil waarop hij voorheen verzot was, zijn ogen en oren afwenden van alles wat hij heeft achtergelaten".
Ik weet niet hoe oud Seneca was toen hij dit schreef, maar ik ben nog niet in dat stadium van kalmte en onthechting aanbeland. Misschien ben ik dan uiterlijk wel een stil rustig meer, onder het wateropvlak bevindt zich een vulkaan, die op regelmatige tijdstippen wel eens tot uibarsting komt. Het dier is nog niet getemd.
Eén van de grootste werken die dit seizoen in de Vlaamse Opera aan bod komen is de "Messiah" van Händel. Op paasdag 2009 in de Vlaamse Opera in Gent, en op Paasmaandag in de Carolus Borromeuskerk in Antwerpen. Door de enen werd het in Händel's tijd verafgood als een hoogtepunt van muzikaliteit, door de anderen verguisd als godslasterlijk omdat men de heilsgeschiedenis niet op muziek mag/kan zetten. Ik behoor bij de eerste categorie. natuurlijk zal het geen Elly Amerlinck zijn die we horen, maar het blijft een fascinerende gebeurtenis die je niet mag missen.
Is opera een ouderwets iets, dat helemaal geen belangstelling meer trekt? Als je naar de grote operahuizen kijkt, moet je toch het tegendeel gaan geloven. Uitverkochte zalen, kaartjes op de zwarte markt, stormloop voor de grote sterren van vandaag. De Munt in Brussel, maar evengoed de Opera van Parijs, de Covent Garden in Londen, de Scala van Mimlaan, de Metropolitan in New York schrijven allemaal nieuwe successtories. Er is een alternatief, wat ook voor beginners een geweldige ervaring kan zijn: Opera in de filmzaal. De hele keten van Kinepolis biedt topprodukties aan vanuit de Metropolitan Opera in New York: live met een schitterende cast iedere keer en voor elk wat wils. Moet je echt eens meemaken! Ik heb alvast gereserveerd voor een paar voorstellingen. Wil er iemand mee een gezellig avondje opera? Geef maar een gil.
Ik zit al een tijd te dubben hoe ik de verwerpelijke en gevaarlijke praktijken van een zogenaamde manuele therapeut in de grensstreek aan de kaak kan stellen zonder zelf het deksel op mijn neus te krijgen. Het is nochtans een evidentie dat deze man alle perken te buiten gaat: zijn zogenaamde therapieën dreigen de fysische integriteit van zijn patiënten aan te tasten door zijn volledig gebrek aan moderne kennis. Hij geeft zich daarnaast uit voor de superpsycholoog die de problemen van kinderen en volwassenen in een ik en een gij eens effe zal oplossen (wat op lange termijn nefast zal blijken te zijn) , zorgt voor een lekker handeltje in obscure medicijnen, beweert over paranormale gaven te beschikken waarmee hij zijn patiënten op honderden kilometers afstand kan helpen en hen in hun dromen bezoeken, speelt met de psyche van zijn patiënten door hen afhankelijk te maken en te vernederen, en heeft er een handje van weg om verschillende van zijn vrouwelijke patiënten ook nog eens sexueel te benaderen. Misschien is deze blog al het begin van het einde. Maar alleszins een begin.
Een organist had een optreden met een zangeres voor een huwelijk. Na het concert bleek dat hij 20 euro kreeg en de zangeres 500. "Vind je dat normaal", vroeg hij. "Ik speel alle nummers, de basso continuo, een heel concert voor 20 euro en jij zingt 3 nummers en je verdient 500 euro". Antwoordt de sopraan: "Ja, maar ik ben naar de kapper geweest".
Waarom moet je een dirigent altijd diep begraven?
In de grond zijn het aardige mensen.
Een koorlid belt naar de dirigent thuis, en krijgt zijn vrouw aan de lijn. Als zij naar hem vraagt zegt de vrouw dat hij spijtig genoeg de vorige nacht gestorven is. Het koorlid belt de volgende uren wel tien keer terug en vraag telkens hetzelfde. Uiteindelijk vraagt de vrouw of zij het nu nog niet begrepen heeft. Waarop het koorlid: oh ja hoor, maar ik hoor het u zo graag zeggen.
Wat is het verschil tussen een ajuin en een dwarsfluit? Niemand huilt als je een dwarsfluit doormidden hakt.
We hebben de laatste weken in onze koren hard gewerkt. Tijdens de repetitie van gisterenavond heb ik gemerkt dat het resultaat navenant is, als de aandacht er bij is. Het is niet altijd simpel om een mooie balans te vinden tussen het koor als ontspanningsmoment voor de leden en het koor als groep die werkt naar een optimaal muzikaal resultaat. In mijn dirigentenleven heb ik altijd gewerkt naar een bepaald doel. Je kent de groep waar je voor staat en je weet welk potentieel er in zit. Mijn motto is: plus est en vous. Niet tevreden zijn met een halfgoede prestatie. De ontspanning komt er door de inspanning, door concentratie, door gescherpte luisterbereidheid en studeren.
Zingen is een mooie hobby, maar ... een koor is GEEN hobbyclubje. Wie er zo over denkt, zal nooit the "limit" bereiken. En de sky is the limit. Dat betekent ook dat je - wat mij betreft - de repetities van het koor en de uitvoeringen, laat voorgaan op de zoveel andere dingen die op ons afkomen. Van een dirigent vind je het normaal dat hij er telkens weer staat, en zijn engagement nakomt. Wel, als dirigent verwacht ik hetzelfde van mijn koorleden. Het leven is nu eenmaal kiezen.
En soms ... heb je dan een moment van ontroering, als je ineens de muziek hoort openbloeien, als een bloem die naar de zon lacht. Dan wordt alles goed.
Volgens evolutiepsycholoog Geoffrey Miller zijn creativiteit en kunst een voornamelijk mannelijke aangelegenheid, omdat de onderliggende, onbewuste drijfveer is: versieren. De man moet nu eenmaal intenser om partners strijden dan de vrouw en het produceren van kunst is een activiteit die indruk maakt op de dames en dus een troef is in de concurrentiestrijd. Miller bestudeerde museumcatalogi, boekenlijsten en rockencyclopedieën en kwam tot de bevinding dat een kunstenaar maximum actief is tijdens zijn meest vruchbare periode. ... Bij nader inzien weet ik niet of je deze 'tegenzet' wel kunt gebruiken in je toekomstige discussies. Alleszins, wil je er meer over lezen, zoek dan eens naar de eerder vernoemde G. Miller, of - veel leesbaarder - de boeken van Wilfried Van Craen. (seksuoloog en psychotherapeut. Hij publiceerde verscheidene boeken over praktische psychologie en levenskwaliteit, waaronder 'De prijs van de Passie', 'De praktijk van het genieten' en 'Lessen in levenskunst'.)
Ik heb maar een paar blogs waar ik regelmatig eens ga kijken. Eentje daarvan is van een heel leuke vrouw uit Lokeren, die mij elke keer weer doet glimlachen met haar meest diverse onderwerpen: van het recept van een varkenshaasje tot reclame voor de westrijd van de openbare bibliotheken, van de verkiezingscampagne in de USA tot leuke grapjes. Vandaag treft ze mij op mijn gevoelige plek: boeken. Ons huis zakt zowat door mekaar van al de boeken die overal opgeslagen zijn: ik ben de tel kwijt geraakt alhoewel ik probeer een inventaris te maken (gaat iedere keer weer de mist in); het zullen er zowat een 11.000 moeten zijn (min of meer mijnheer pastoor). Wat er ook van zij, doen wat ze vraagt vandaag: naar www.boekegem.be surfen en stemmen op de bib van lokeren. En als dat klaar is, een lekker varkenshaasje eten.
Om op druiven te stampen trek je eerst je schoenen uit!
Hoeveel volksmuziek spelers zijn er nodig om een lamp in te draaien? Twee, een om hem er in te draaien en een om er over te klagen dat hij elektrisch is
Hoeveel folkmuzikanten heb je nodig om een lamp in te draaien? Zeven: een om de lamp in te draaien en zes om te zingen hoe goed de oude was
Opera is waar iemand een mes in zijn rug krijgt en in plaats van te bloeden zingt
Een koorzangeres komt laat thuis en ziet brandweer, politiewagens en een rokende krater, waar haar huis eerst stond. De politiecommandant stapt op haar af en zegt: "Toen jij niet thuis was, is de dirigent langs gekomen, hij heeft je gezin omgebracht en je huis in brand gestoken..." De zangeres zegt: "Dat kan niet waar zijn... Is de dirigent naar mìjn huis gekomen???"
Ik sukkel nu al een paar dagen met een serieuze verkoudheid. Het snotteren valt al bij al nog mee, maar mijn oren, oeioeioei. Ik hoor nauwelijks nog iets als mijn vrouw wat zegt (en deze keer is het echt waar, geen doen alsof). Dat is de nachtmerrie van elke musicus. Ik kan me nu pas echt voorstellen hoe Beethoven zich moet gevoeld hebben. Natuurlijk is dat het lot van iedere mens: met het ouder worden verlies je stilaan de hoogste tonen uit het klankspectrum. De kleur van de geluiden verandert wat, zonder dat je het echt merkt. Maar als daar dan bovenop zo een plots middenoorprobleem bijkomt dan word je toch wel wat hoteldebotel. Nu maar hopen dat het vlug voorbij is, of mijn koorzangers zullen er nogal wat van kunnen maken zonder dat ik het echt goed hoor. En het grappige (??) is dat je je richtinghoren kwijt geraakt: het zullen wel weer de sopranen zijn die alle opmerkingen krijgen.
In een vorig leven ben ik dertig jaar betrokken geweest bij het dovenonderwijs zowel in Vlaanderen als internationaal. Eén van mijn lichtende voorbeelden was een Nederlandse priester die op het vlak van dovenonderwijs wereldfaam had : Antoine Van Uden. Hij was een bevlogen, hartelijke man. nagenoeg heel zijn leven stond in het teken van het dovenonderwijs. Van Uden, die al enige tijd ziek was is de woensdagnacht van 23 september op 95-jarige leeftijd overleden in Nijmegen. In 1938 werd Van Udene gewijd tot priester en aangesteld als leraar op het Instituut voor Doven in Sint-Michielsgestel (Ndl). Hij werkte onder meer als adjunct-directeur voor onderwijs en opvoeding, en als hoofd van de reseaerchafdeling. Zo ontwikkelde hij een gespreksmethode ("Van hart tot hart") waarbij pratren centraal stond voor dove kinderen. Lichaamstaal tussen dove kinderen was toegestaan, maar het gebruik van gebarentaal was strikt verboden. Ook hometraining waarbij kinderen en ouders thuis door medewerkers van het instituut werden begeleid is door Van Uden bedacht en uitgewerkt. Het instituut van Sint-Michielsgestel nam hiermee jarenlang een vooruitstrevende positie in Europa in. Van Uden was een figuur waarnaar over de hele wereld geluisterd werd. De lieve kleine priester heeft doofheid opgetild uit het obscurantisme en duizenden mensen een zinvol bestaan geschonken.
Ik was gisteren bezig om met een paar mensen af te spreken om nog eens opniuew naar de Trunr of the Screw te gaan in Gent. Toch leuk om te zien, hoeveel dingen er dan kunnen mislopen in de communicatie. Dat komt natuurlijk omdat er veel zaken niet gezegd worden, die je dan maar (liefst niet alleen met je ellebogen) moet aanvoelen. De een wil de ander geen last bezorgen, de ander wil zich niet opdringen ... en zo blijf je natuurlijk een tijdje bezig.
Maar verwonderlijk is dat natuurlijk niet: je zegt: "tot binnenkort" en je bedoelt :"ik vind je heeel leuk". Of je komt iemand tegen die je nog niet zo goed kende en je zegt: "is alles goed met jou?" terwijl je eigenlijk zou willen zeggen "gek dat het klikt". Misschien heeft dat met onze opvoeding te maken. Of misschien zijn we gewoon te bang om het achterste van onze tong te laten zien. Liever een neutraal gesprekje dan het risico op een afwijzende reactie. Een mens is een raar wezen.
MOZART moet je in september spelen in het voorgevoel van herfst en winter. Het is nog warm en zonnig in de tuin nog vol van bloemen die insekten lokken, maar de nachten zijn allang gaan lengen en het eerste blad begint te kleuren, al staat de kamperfoelie (tweede bloei) nog bedwelmend in de haag te geuren.
Mozart moet je in september spelen (het klinkt naar lente, maar het is al herfst): uitbundigheid, het voorspel van de vorst. Geen maand is zo vol schoonheid als september, maar het is glorie die zijn eind verwacht: uit morgennevel wordt nog zon geboren, maar wat er binnenkort staat te gebeuren kun je 's avonds in de wind al horen.
Vanwaar toch dat intense plezier om met een koor te werken? Het zal wel wat in de genen zitten zeker. Maar het heeft ook wat te maken met mijn klassieke opvoeding en in het bijzonder met Plato.
Allereerst is Plato de geestelijke vader van de Platonische liefde. Voor Plato was platonische liefde de hoogste stap in de liefde. Het is een liefde tussen gelijken, het is tevens ook een streven naar dé schoonheid, dé waarheid, met als einddoel dé Godelijkheid.
Het is ook op deze manier dat wij muziek willen maken, als gelijken, als vrienden. De vriendschap primeerd boven al het andere net als het amusement en het plezier dat wetelkens terug vinden in muziek. Ook willen proberen we met onze muziek die schoonheid en die waarheid (en goddelijkheid) te bereiken die Plato trachte te bereiken met zijn liefde. Uiteraard zijn we daar nog ver van, maar als je geen doel hebt in het leven is er ook geen weg
Bovendien was Plato gekend om zijn liefde voor muziek. Voor Plato was muziek even belangrijk als pakweg wetenschappen en rethorica, de redenaarskunst (en dat betekende heel wat in die tijd). Daarom vond Plato ook dat muziek centraal moest staan in de opvoeding van de Atheense jeugd. Muziek droeg bij tot het meer mens worden, juist dat gene wat Plato (en zijn leermeeste Socrates) wou bereiken door het filosoferen.
Stalking (in het Nederlands belaging genoemd) is een misdrijf. Vaak gaat het om de ex-partner die moeite heeft met het beëindigen van de relatie. Stalkers reageren hierop met bitterheid, woede en haat. Vaak is er tijdens de relatie al sprake geweest van geweld of opvallende jaloezie. Nieuwe relaties van het slachtoffer kunnen leiden tot nog meer jaloezie en agressie bij de ex-partner. Stalkers kunnen zowel mannen als vrouwen zijn, echter in de meeste gevallen is de pleger man en het slachtoffer vrouw.
Stalkers vertellen hun ex-partner dat zij hem nooit meer met rust zullen laten, dat zij alles en iedereen rondom hem in de gaten houden en bestoken hem met dreigementen. Het doel van de stalker is in eerste instantie vaak nog een extreme poging om de relatie te redden; daarna wordt het stalken vaak een missie op zich. Soms heeft de stalker zich volledig vastgebeten in het idee dat als zijn ex-partner niet met haar verder wil, dat zij hem dan zeker geen nieuw leven zonder hem gunt.
Het structurele karakter van stalking uit zich onder andere in veelvuldig ongevraagd bellen (telefoonterreur), post versturen sms-berichten en e-mails versturen, achtervolgen op straat, ongevraagd op bezoek komen, dreigen met geweld, via allerlei kanalen informatie over de ex-partner verschaffen
De stalker kenmerkt zich vaak door extreem controlerend en dwingend gedrag, dat zij vaak ook al tijdens de relatie heeft laten zien.
Het BelgischeStrafwetboek noemt in art. 442bis onder de titel belaging, hij die een persoon heeft belaagd terwijl hij wist of had moeten weten dat hij door zijn gedrag de rust van die bewuste persoon ernstig zou verstoren. Belaging is een zogenaamd klachtmisdrijf: het wordt alleen vervolgd na een klacht van degene die beweert te worden belaagd. De maximumstraf is twee jaar gevangenis.
De proloogzanger vertelt welk verhaal hij hoorde over een gouvernante die naar Bly House zou gaan in de 19e eeuw. Zij werd er aangeworven door een nonkel (en voogd) van 2 kinderen die op dat landgoed woonden met een huishoudster. 3 voorwaarden waren er wel aan verbonden: zij mocht nooit naar de voogd schrijven over de kinderen, zij mocht niet op zoek gaan naar de geschiedenis van Bly House en zij moest altijd bij de kinderen blijven.
1e acte
De gouvernante is op weg naar haar nieuwe betrekking, zenuwachtig en ook wat bang. Bij haar aankomst wordt zij begroet door de twee kinderen, Miles en Flora, en de huishoudster Mrs. Grose. Wanneer haar ogen die van Miles ontmoeten, ondervindt zij een speciale sensatie. Mrs. Grose leidt haar rond op het landgoed en de gouvernante zingt haar vreugde uit over de omgeving en de kinderen. Wanneer zij een brief krijgt van de school van Miles waarin staat dat hij weggezonden wordt omwille van zijn pesterijen t.o.v. andere kinderen, besluit zij dat zo een lieve jongen dit niet kan doen, en negeert zij de brief.
s Nachts wordt zij opgeschrikt door voetstappen aan haar deur en de verschijning van een donkere man. Haar gemoed wordt echter s anderendaags weer blij als zij de kinderen ziet spelen terwijl zij het kinderliedje Tom, Tom, the Pipers son zingen. De gouvernante begint nu echt te twijfelen aan wat zij zag, maar besluit toch alles te vertellen aan Mrs. Grose. Deze vertelt haar over Peter Quint, een voormalig huisknecht die pedofiel was en de kinderen sexueel misbruikte. Dat gebeurde eveneens door de vroegere mooie gouvernante Mss. Jessel, waarmee Quint ook een verhouding had. Toen zij echter zwanger bleek te zijn, vluchtte zij weg en stier kort daarna in alle eenzaamheid. Ook Peter Quint kwam in mysterieuze omstandigheden om.
Volgende dag is de gouvernante bezig met de Latijnse les aan Miles , wanneer die plots in een soort van trance een serie latijnse woorden begint te reciteren waaruit blijkt welke sexuele handelingen hij moest ondergaan. En later op de dag zit de gouvernante met Flora bij het meer voor de aardrijkskundeles. Flora beëindigt haar opsomming van de wereldzeeën met de Dode Zee en vergelijkt die met Bly House. Terwijl Flora met haar pop speelt ziet de gouvernante plots een vrouw boven het water, de dode Mss. Jessel die Flora komt opeisen. Dezelfde nacht glippen de twee kinderen het huis uit, het bos in, om Peter Quint en Mss Jessel te ontmoeten. De kinderen lijken wel bezeten als de gouvernante en de huishoudster aankomen en hen mee terug naar huis nemen. Miles zingt een geobsedeerd liedje waarin hij zegt hoe een stoute jongen hij geweest is.
2e acte
De geesten van Quint en Jessel verschijnen opnieuw en maken ruzie over de vraag wie wie het eerst misbruikt heeft. Ook verwijten zij mekaar dat ze niet snel genoeg gehandeld hebben om de kinderen volledig in hun macht te krijgen. In haar kamer maakt de gouvernante zich ongerust over de aanwezigheid van het Kwade in het landhuis.
De volgende morgen gaan de kinderen en de twee vrouwen naar de kerk. De kinderen zingen een lied dat erg lijkt op een koraal. De huishoudster zegt dat zo een onschuldige kinderen niets kwaad kunnen doen. Daarop vertelt de gouvernante over Miles dagdromen en over het bizarre gedrag van Flora. Nu vindt de huishoudster dat er moet geschreven worden naar de voogd maar de gouvernante wil daar niets van horen.
Terug thuis wordt zij echter in de studeerkamer geconfronteerd met de geest van Mss Jessel, die haar droevig lot in het hiernamaals uitzingt. Wanneer de geest terug verdwijnt besluit de gouvernante om toch naar de nonkel te schrijven over wat zij gezien en gehoord heeft.
Die avond vertelt zij aan Miles dat zij een brief geschreven heeft over de geesten die in Bly House ronddolen. Als zij weggegaan is verschijnt de geest van Quint en deze dwingt de totaal oversture Miles om de brief te stelen.
Volgende morgen speelt Miles piano voor de gouvernante (en voor mss Jessel). Ondertussen glipt Flora weer weg naar het meer, waar iets later de gouvernante ziet hoe de geest van Jessel probeert Flora mee te lokken. Zij kan haar nog net redden.
Maar de volgende nacht begint Flora wartaal te spreken en de gouvernante realiseert zioch dat het meisje nu bezeten is. De huishoudster vertelt dat Miles de brief heeft gestolen. Als hij daarmee alleen met de gouvernante geconfronteerd wordt, verschijnt Peter Quint die de jongen op een verschrikkelijke manier bedreigt, als hij hem zou verraden. Onder druk van de gouvernante schreeuwt hij de naam uit van Quint. Deze verdwijnt en Miles valt dood neer op de vloer. De gouvernante wiegt het dode lichaam terwijl zij haar verdriet uitzingt en zich afvraagt of ze eigenlijk goed gehandeld heeft.
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
