Gisteren laatste repetitie van 2017 met Korile. Behalve 4 dames, was het koor compleet (vorige week deden we zelfs nog beter, we werkten met een voltallig koor). De laatste weken hebben we vooral gewerkt aan ons concert van 16 maart, maar om de boel niet te saai te maken, zetten we telkens een kort koorwerkje op het programma, om te zorgen dat repeteren een verrassing bleef en dat we de nodige fun beleefden aan het louter zingen ‘an sich’.

Nu leggen we er even de zangriem af tot 16 januari. We komen wel een eerste keer samen op 9 januari voor de obligate nieuwjaarsreceptie en ledenvergadering. Voor de eerste keer in jaren belooft de gedeeltelijke verkiezing van bestuursleden spannend te worden. De oproep van de voorzitster is niet in dovemansoren gevallen: 6 kandidaten voor 3 zitjes. Een bewijs dat leden zich willen engageren!

20-12-2017 om 09:44 geschreven door carlo claes  

Laten wij vandaag eens kijken hoe het kerstfeest ontstaan is. Het is niet bepaald een feest wat er ineens, van de ene op de andere dag, was. Het kerstfeest is namelijk veel ouder dan 2000 jaar. Het is een feest dat ver daarvoor in met name Noord-Europa werd gevierd. Van oorsprong is het het Joel-feest. Dat feest werd gevierd vanaf midden december tot januari, ook wel het midwinterfeest genoemd. 

De oude Germaanse stammen gebruikten een maandkalender om het tijdstip te bepalen waarop het feest begon. Een houten blok, versierd met dennenappels, hulst en mistletoe (het Joel-blok) werd in brand gestoken. Hierbij werden belangrijke eden gezworen. Een eed gezworen bij het branden van het Joel-blok werd als een van de zwaarste gezien die men kon afleggen. Het feest zelf duurde twaalf dagen. Aan het einde hiervan werden de resten van het Joel-blok verbrand, om zo het nieuwe jaar in te luiden. Gedurende het Joelfeest werd er veel gegeten en gedronken. 

Hierin zijn al een aantal elementen van het huidige kerstfeest te herkennen. Zo duurt het kerstfeest ook twaalf dagen, tot aan Drie Koningen. Ook nu beloven we aan het nieuwe jaar dat we ons aan onze goede voornemens houden. Tijdens de feestdagen branden overal lichten en soms ook vuren. Eten en drinken staan hierbij centraal. Dat eten en drinken had in de oudheid een andere betekenis. Men ging immers een periode van schaarste tegemoet. In de winter is weinig voedsel voorhanden, en men moest het doen met de voorraden en wat de jacht eventueel nog opbracht. Pas rond Pasen konden de eerste oogsten verwacht worden. Ook het feest van Sint Maarten, waarbij de kinderen langs de deuren gaan voor snoep, kent zijn oorsprong in onze oudheid. Zo vlak voor de winter moesten de armen ook aan eten zien te komen. Dat deden ze door bedelend langs de deuren te gaan. 

19-12-2017 om 00:00 geschreven door carlo claes  

Ik heb het toch wel wat gemist: een optreden in de kerstsfeer. Er lagen wel wat opportuniteiten op tafel. De Zingende Kerstboom voor de kathedraal in Antwerpen, een eventuele kerstmarkt die maar niet van de grond wilde komen. Mits een creatieve inspanning hadden wij ons ook in een of ander rust- en verzorgingstehuis kunnen aanbieden. Volgend jaar gaan we dat zeker goed maken want dan staat weer ons tweejaarlijks groot kerstconcert op het programma.

18-12-2017 om 08:36 geschreven door carlo claes  

Kerst is voor veel mensen omgevormd van een geweldige feestdag tot een monster dat alle beschikbare tijd en energie opslokt. Wanneer je wilt voldoen aan alle verwachtingen rondom de kerstdagen, dan heb je (zeker als je een gezin hebt), een hele zware klus voor de boeg.

Originele kerstkaartjes (liefst met de hand geschreven), een verrassend kerstdiner, smaakvolle decoratie, kadootjes, , in de supermarkt vechten om de laatste kalkoen, leuke uitstapjes regelen en ga zo maar door. Kerst is een bron van stress, als je het toelaat.

Laten we om te beginnen eens afscheid nemen van al die verwachtingen die je van jezelf hebt rond de feestdagen. Kerst is een tijd van bezinning, een tijd van liefde voor je familie, vrienden en de wereld.

Kijk eens heel kritisch naar je todo lijstje voor deze feestdagen, en vraag je af of bepaalde dingen misschien niet een beetje overdreven zijn. Een geweldige kerst beleef je niet door jezelf in de stress te werken. Geef jezelf dus de ruimte om een ontspannen en leuke tijd te hebben.

Spullen maken ons niet gelukkig, het zijn mensen die ons echt gelukkig maken. De mooiste momenten van je leven zijn de gelukkige momenten die je deelt met mensen. En dan vooral met de mensen van wie je het meeste houdt.

Waarom zou je je zo druk maken over alles wat niet belangrijk is, en het belangrijkste bijna vergeten? Kerst draait om liefde voor elkaar, om gezellig samen zijn. Focus je dus daar op.

Richt je aandacht meer op de mensen, en minder op de spullen. Op die manier zullen je kerstdagen meer diepte, meer betekenis en meer liefde bevatten.

16-12-2017 om 20:18 geschreven door carlo claes  

L’histoire se répète. De oudere generatie die zich afzette tegen een cultuur van elitarisme, zit nu naast jongeren die vestimentair alles uit de kast halen en het plezierig vinden om zich op te kleden.

Mannen in smoking? Van sopraan Elise Caluwaerts mogen ze in de operazaal vaker opduiken. Want ‘black tie’ mag dan uit de mode zijn, niets zegt zo luid ‘feest’ als een man met een strikje errond. Met een feestelijke outfit zeg je het nog voor je het gezegd hebt: dat je er iets bijzonders van wil maken. De beste versie van jezelf voor de beste avond van je leven – of dat is tenminste het plan. En dat heeft ook de ster op het podium gezien. ‘Niets zo mooi als in een concertzaal binnenstappen waar iedereen onwaarschijnlijk elegant is,’ zei sopraan Elise Caluwaerts vorige week in een bijlage bij De Standaard.

Natuurlijk moet de omgeving een beetje meewerken. Een optreden bijwonen in een parochiezaal is toch wat anders dan de glamour van een operagebouw. In de opera van Wenen kom je er niet in met gewone stadskledij. En op Tomorrowland hebben de burgemeesters een dresscode opgelegd.

15-12-2017 om 00:00 geschreven door carlo claes  

Goedlachs, in voor een grapje, zelfs niet bang voor een “wit” biertje, maar ook geëngageerd en in de liturgie vol aandacht voor het sacrale en voor de mensen in de kerk, zo hebben wij 4 jaar lang pastor Serge Takamba ontmoet.

Eind december neemt hij afscheid van onze contreien en gaat hij verantwoordelijk priester zijn voor de pastorale eenheid Damiaan (in Hoboken, Berchem, Kiel en Wilrijk). Hij zal zich verder blijven inzetten voor de Sant’Egidio-gemeenschap. Er is een afscheidsviering op zondag 31 december om 11 uur in de basiliek van Onze Lieve Vrouw van Hanswijk. Een afrikaans koor zal hier natuurlijk niet ontbreken.

14-12-2017 om 00:00 geschreven door carlo claes  

In welke e-mailvalkuilen kun je trappen?

1. Een ontzettend handige functie van mailprogramma’s is de bijlagenfunctie, die het mogelijk maakt om bestanden met je mail mee te sturen. Alleen moet je ze ook daadwerkelijk toevoegen; het staat erg knullig wanneer je in je mail naar een bijlage verwijst die ontbreekt. Wanneer je een bijlage meestuurt, let er dan op dat het bestand niet te groot is. Bestanden die niet snel geopend kunnen worden, wekken irritaties op bij de ontvanger. Nog erger is wanneer je bijlage een virus blijkt te bevatten. Controleer bijlagen dan ook altijd op grootte en virussen.

2. Mails beantwoorden doe je door op de reply-/antwoordknop te drukken. Dit kan prima wanneer het een antwoord betreft op een eerste mail. Volgt echter op jouw antwoord een reactie en beantwoord jij die reactie vervolgens, dan kan de e-mail al snel hele lappen tekst bevatten. Voor de duidelijkheid en leesbaarheid is het dan ook slim om bij het sturen van een antwoord, de originele tekst te verwijderen. Wanneer je reageert op een reactie op jouw eerder gestuurd antwoord, controleer dan eveneens of de onderwerpsaanduiding nog juist is. Misschien moet je “agenda managementoverleg” veranderen in “definitieve agenda managementoverleg”.

3. Wanneer je groepsmail (mail aan meerdere mensen) stuurt, bedenk van tevoren of je wilt dat de adressen van de geadresseerden voor iedereen zichtbaar zijn. Wil je de privacy van de geadresseerden beschermen, dan kun je gebruikmaken van het BCC-veld. Je stuurt het bericht aan jezelf je plaatst de e-mailadressen van de anderen in het BCC-veld (Blind Carbon Copy). De adressen in het BCC-veld zijn niet zichtbaar voor ontvangers. Is afschermen van de adressen onnodig, dan kun je de adressen in het CC-veld (Carbon Copy) plaatsen. 

4. Houd de knoppen reply/antwoord en reply all/antwoord allen goed uit elkaar. Er is niets vervelender dan je antwoord op een groepsmail naar iedereen sturen, terwijl het voor een enkeling was bedoeld.

    

13-12-2017 om 00:00 geschreven door carlo claes  

Twitter is een nieuwe trend rijker. Een heerlijk winterse deze keer. Al meerdere gekke geesten (met een zekere warmbloedigheid) zijn op het idee gekomen om hun gezicht helemaal in de sneeuw te drukken. Goed duwen, betekent dat de profielen van je gezicht helemaal in de sneeuw gedrukt staan. Daarna een foto nemen van de afdruk (mét flits) en een "snowfie" is geboren. En dat levert mooie plaatjes op. 

Je krijgt dan een soort mal van je gezicht, of -zo je wil- een zandsculptuur in sneeuwvorm. Heel wat foto's van dergelijke pogingen circuleren op Twitter, de ene al mooier dan de andere. En -in navolging van de vroegere Ice Bucket Challenge- heet het fenomeen de Snowface Challenge, of spreekt men over een "snowfie".

Proberen maar. Zoals ook taalcolumniste Ann De Craemer deed, die het over "sneeuwsnoeten" heeft: "Gewoonweg je gezicht in een dikke laag verse sneeuw duwen, een gekke bek trekken, enkele seconden wachten en het resultaat fotograferen. Mét flits. En je dan afvragen met welke onnozelheden je weer bezig bent", lacht De Craemer. Doen, in tijden van winterse ellende. En verspreiden maar.  Sneeuwig geestig.

12-12-2017 om 00:00 geschreven door carlo claes  

11-12-2017 om 00:00 geschreven door carlo claes  

Grasduinend in “Vlaanderen Uit” kwam ik voor vandaag alleen al aan meer dan 160 concerten. En als ik er dan die evenementen bij tel, die de weg nog niet gevonden hebben naar deze website, dan weet je meteen hoeveel spreekwoordelijke bomen er in het bos staan.

Mijn selectie voor deze week is de volgende:

• Ma. 11 dec., 12.45 – 13.30 u: “Orgel op maandag”, Finisterraekerk, Brussel (gratis)

10-12-2017 om 13:49 geschreven door carlo claes  

Heropstart van een oude liefde : mijn blog die al twee jaar de slaap van Doornroosje moest ondergaan. De kus van de prins kwam er maar nadat vrienden een flinke por in mij zijde gegeven hadden. Misschien kwam die er wel door mijn nieuwe koorbelevenissen.

Op 4 december heb ik kennis gemaakt met een nieuw koor: het Hanswijkkoor in Mechelen. Ik ga er op maandagavond (19.30 u.) de wekelijkse repetities leiden en op de hoogdagen dirigeren. Korile uit Leest blijft uiteraard gewoon op mijn lijstje staan.

Als je af en toe eens naar deze blog kijkt, dan weet je meteen wat mij bezig houdt.

09-12-2017 om 19:41 geschreven door carlo claes  

Rombout of Rumoldus (traditioneel wordt als datum van overlijden vermeld 775, in werkelijkheid vermoedelijk tussen 580 en 655) is de patroonheilige van Mechelen en Humbeek en wordt herdacht op 24 juni, in het bisdom Mechelen-Brussel op 1 juli en in Ierland op 3 juli.

Rombout zou van Ierse afkomst zijn. Hij zou ook goede contacten hebben onderhouden met Gummarus van Lier. Een legende vertelt hoe Rombout vermoord werd. Hij liet in de buurt van Mechelen een kleine kerk bouwen en "tegen de gewoontes van die tijd in" betaalde hij de arbeiders een billijk loon. Dat was opgevallen bij twee mannen die vermoedden dat Rombout wel bijzonder rijk moest zijn. Ze besloten hem om te brengen. Toen Rombout op zekere dag een van beiden van overspel berispte, was het hek van de dam. Ze volgden hem toen hij al biddend ergens aan het wandelen was, sloegen hem dood en beroofden hem van het weinige geld dat hij op zak had. Rombouts belagers wierpen zijn lijk in het water en namen de benen. Een wonderbaarlijk licht scheen echter op de plek waar het lijk in het water lag. Het werd ontdekt en met grote luister bijgezet in het kerkje dat Rombout zelf had laten bouwen. Vlak bij het graf gebeurden aanstonds mirakels en men kwam van heinde en verre de martelaar vereren. Later werden Rombouts beenderen in een zilveren relikwiekas gelegd.

De huidige reliekschrijn dateert van 1825. De reliekhouder werd zowel in 1974 als in 2004 geopend om de inhoud te bestuderen. In de schrijn ligt het geraamte van een man die tussen de 35 en 40 jaar oud moet zijn geweest toen hij stierf. Hij had een lengte van ongeveer 1,69 meter en het skelet vertoont sporen van onder meer het genezen van rachitis op jonge leeftijd, alsook sporen van een ziekte die ontstaat door te eiwitrijk voedsel. Daar men toen zeer veel eieren at in de kloosters, moet het een kloosterfiguur geweest zijn. De lage Landen werden inderdaad in die periode gekerstend vanuit een klooster. Met 95 procent zekerheid kan ook gezegd worden dat de man gestorven is tussen het jaar 580 en 655. Dat is er een probleem, want traditioneel wordt Rombouts overlijdensdatum gedateerd in 775. Om daaruit te concluderen dat het niet om Sint-Rombout gaat, is voorbarig. Zoals gezegd werd het jaar van overlijden nooit genoteerd. Het jaartal 775 duikt pas in de 13e eeuw op. Van geen enkele "oude heilige" kennen we het exacte sterfjaar, maar wel de datum van overlijden. Het moet om een uiterst belangrijke figuur gegaan zijn, want zelden treft men beenderen van die ouderdom aan die in zulk een goede toestand bewaard zijn. Een van de weinige personen die daarvoor in aanmerking komen, is Sint-Rombout. De voornaamste conclusie is dus dat het leven van Rombout vroeger moet gesitueerd worden dan gedacht. Als de legende van de Ierse afkomst klopt, is de situering in de zevende eeuw aanvaardbaar: heel wat missionarissen uit Ierland en de Angelsaksische gebieden (mensen als Willibrord en Bonifatius) kwamen naar de lage landen om ons tot het Christendom te bekeren.

27-06-2016 om 13:12 geschreven door carlo claes  

Dat een Brexit mij als muzikaal anglofiel raakt, zal niemand verwonderen. Het best van al werden mijn gevoelens verwoord door Herman Van Rompuy die het had over een amputatie, over een rouwproces waar we door moeten. We kunnen ook lessen trekken uit de fouten die de Engelse remain-politici gemaakt hebben. Cameron en Corbyn bekenden zich allebei tot het kamp van de blijvers maar zijn er nooit echt helemaal voor gegaan. Halfslachtigheid loont niet.

Als we dit toepassen op het leven van sommige koren, dan geldt één motto: “ga er voor”. Als de blijvers zich niet met hart en ziel zich inzetten voor hun vereniging, niet het geloof uitdragen dat er nieuwe leden kunnen en zullen gevonden worden, dat elke repetitie telkens weer een must is die boven alles moet gaan, dan wordt een exit onvermijdelijk. En dan is het te laat gejammerd als het kalf verdronken is.

26-06-2016 om 08:45 geschreven door carlo claes  

In mijn blog van 16 juni wees ik al op een veelbelovend concert in de Mechelse kathedraal met werk van Peeters en Van Nuffel. Vandaag doe ik een oproep om het werk van Monseigneur Van Nuffel in 2018 op het programma te zetten van Europa Cantat. Met Johan Van Bouwelen en Peter Pieters hebben wij een geweldige expertise in Vlaanderen. Hun opname van de kathedraalmuziek blijft nog altijd een referentie. Johan is bovendien helemaal geen onbekende in de middens van Europa Cantat.

Tallinn heeft overigens in de evangelische Domkerk één van de mooiste concertorgels van Europa. Ik ben al de eerste kandidaat voor zo een atelier.

20-06-2016 om 14:28 geschreven door carlo claes  

Europa cantat 2018

Tallinn de hoofdstad van Estland, één van de Baltische Staten. In de tijd dat Estland tot de Sovjet-Unie behoorde was toerisme naar deze stad voorbehouden aan een kleine groep mensen, die veel moeite moesten doen om aan een visum te komen. Wie naar Tallinn reisde werd vervolgens door de Russische KGB minutieus in de gaten gehouden. De tijden zijn inmiddels flink veranderd. Estland is nu een volwaardig lidstaat van de Europese Unie. Je kunt eenvoudig naar Tallinn reizen. Het aantal toeristen dat jaarlijks naar Tallinn reist ligt ergens tussen de 3 en 4 miljoen, waarvan ruim twee miljoen aankomt op Lennart Mari Tallinn Airport.

Als toerist krijg je te maken met twee totaal verschillende gedeeltes van Tallinn. Centraal ligt Vanalinn, de historische binnenstad van Tallinn. Als je de auto's, moderne straatverlichting en allerlei logo's van de gevels weg zou halen dan zou je je gewoon weer in de middeleeuwen wanen. Het oude stadscentrum van de plaats die jarenlang bekend stond als Reval is dermate goed geconserveerd, dat de Unesco in 1997 de historische binnenstad op de werelderfgoedlijst plaatste. Het deel van Tallinn dat zich buiten de stadmuren bevindt heeft haar belangrijkste groeiperiode gehad ten tijde van de Sovjet-Unie. De Russen hebben Tallinn in enkele decennia omgebouwd tot een Sovjet-bolwerk. Vlak voor de val van de Sovjet-Unie woonden er meer Russen van autochtone inwoners in Tallinn. Na de herkregen zelfstandigheid heeft Tallinn een transformatie ondergaan die eigenlijk nog steeds voortduurt. De typisch Russische woonblokken rondom het centrum zijn grotendeels vervangen door nieuwbouw. Zo zijn vooral de wijken Maakri en Kompassi moderne Europese wijken geworden, waar steeds minder waar te nemen is van het Sovjet-tijdperk. Voor toeristen is het leuk om ook dit stuk van Tallinn te verkennen. Zo is er bijvoorbeeld het Rotermanni kwartier, waar oude fabrieksgebouwen door het mengen met moderne stadsarchitectuur omgetoverd zijn tot een hippe stadswijk.

19-06-2016 om 20:51 geschreven door carlo claes  

De Chaldeeuws-katholieke Kerk (Arabisch: الكنيسة الكلدانية, al-kanīsä 'l-kaldāniyyä) behoort tot de Oosters-katholieke Kerken. Ze vindt haar oorsprong in de Oude Kerk van het Oosten. Deze laatste wordt ook Kerk van het Oosten en Oost-Syrische Kerk genoemd. Deze Kerk volgt de Chaldeeuwse ritus. De liturgische taal is Arabisch en Syrisch, een Aramese variant. Deze Kerk gebruikt de gregoriaanse kalender.

In Mechelen, Antwerpen, Luik en Brussel zijn er Chaldeeuwse gemeenschappen die een personele parochiegemeenschap vormt, geünieerd met de katholieke kerk. Deze mensen spreken Chaldeeuws (Sureth), variant van het Aramees.

De Chaldeeuwse Kerk is een vorm van christendom die van eigen bodem is in Irak. Het ontstond rond 200 na Christus in het oude Perzische rijk, waar Irak toen deel van uitmaakte. Het Irakese christendom ontwikkelde een eigen identiteit. Na enkele eeuwen isolement ontstond er rond 410 een officiële kerkelijke gemeenschap met het christendom in het Romeinse Rijk. Omdat men bestuurlijk niet onder het gezag van de kerk in het Romeinse Rijk wilde vallen, verklaarde de ‘Perzische Kerk’ in 424 dat ze haar eigen leiding organiseerde, maar dat ze wel in volledige gemeenschap leefde met de kerk aan de andere kant van de grens. Een theologische en deels politieke kwestie leidde echter rond 500 tot een breuk met de christenen in het Romeinse Rijk.

De oude oosterse kerk in Irak is eigenlijk altijd in de minderheid geweest. Vanaf ongeveer 640, toen de islamitische Arabieren het toenmalige Perzische Rijk binnenvielen, is Irak onder moslimheerschappij geweest. Een deel van deze kerk sloot zich in 1552 aan bij de Katholieke Kerk van Rome, waardoor een geünieerde kerk ontstond. Nauwelijks anderhalve eeuw later (in 1675), keerde dat deel echter weer terug naar de oude zelfstandige kerk. Vanaf 1830 ontstond echter opnieuw een geünieerde kerk. Dit werd de Chaldeeuwse katholieke Kerk’ die tot op heden onder de katholieke Kerk van Rome valt, maar wel haar eigen oosterse liturgie heeft behouden.

18-06-2016 om 09:27 geschreven door carlo claes  

We mogen ook al eens lachen, al zal ons dit niet in dank afgenomen worden door sommige Iraanse ayatollahs. Ayatollah Tatabai Nejad legt de schuld van de aanhoudende droogte in Iran bij vrouwen die ongesluierd een selfie maken. Als het van hem afhangt worden die ontaarde wezens best opgespoord en gewurgd.

De overvloed aan regen die in Europa valt is dan weer een onderwerp van ergernis voor de Iraanse leiding. De voormalige Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad -bekend om zijn geloof in hekserij en andere complotten–zei in 2011 zelfs dat Europa Irans regenwolken stal:

 ‘Westerse landen hebben technologie ontwikkeld om droogte te veroorzaken in een aantal delen van de wereld waaronder Iran. Europese landen gebruiken speciale apparatuur om de inhoud van regenwolken te doen vallen wanneer die zich boven hun land bevinden en zo te vermijden dat deze wolken andere landen, waaronder Iran, bereiken. Daarbij worden specifiek die landen geviseerd wiens cultuur het Westen angst aanjaagt.’

De ironie van de speech van de Iraanse leider bereikte een hoogtepunt toen het minuten nadat die was beëindigd… begon te regenen

17-06-2016 om 08:33 geschreven door carlo claes  

Jammer genoeg kan ik er niet naar toe, maar ik geef toch deze absolute aanrader mee:

Zondag 3 juli om 20.00 uur

Feestelijke kathedraalmuziek van Flor Peeters en Mgr. Van Nuffel

Uiteraard in hun kathedraal : Sint Rombouts in Mechelen.

Het kathedraalkoor en het Onze-Lieve-Vrouwkoor, respectievelijk onder leiding van Johan Van Bouwelen en Kristel Verpoten.

Eventueel kan je nog om 19.30 uur naar een inleiding door Stijn Hanssens.

16-06-2016 om 17:11 geschreven door carlo claes  

Wij stadsmensen, losgerukt van de natuur die in onze jeugd deel uitmaakte van ons leven, zijn de lessen vergeten. Ik heb vaak onze oude tuinman horen zeggen: “je moet snoeien om te laten groeien”. Les die even goed geldt voor ons leven als voor de vereniging. Als je niet snoeit worden de takken hard en het sap verliest zijn kracht. Niet alles heeft het vermogen om een duizendjarige eik te worden.

Heeft misschien ook te maken met de evangelische uitspraak: een boom herken je aan zijn vruchten. Als hij onvruchtbaar geworden is, moet hij omgehakt worden. Zo maakt hij plaats voor jonge plantelingen.

15-06-2016 om 16:59 geschreven door carlo claes  

Wat je gekregen hebt vandaag is niet belangrijk: wel dat men aan jou gedacht heeft op deze dag. In de driehoek of veelhoek van het gezin staat uiteraard de moeder op een centrale plek. Maar af en toe mag de schijnwerper eventjes zwaaien naar de vader. Daarom voor alle papa’s een gelukkige vaderdag!

12-06-2016 om 08:52 geschreven door carlo claes