Ik zag hem vorige week dinsdag. Hij was hoe ik dacht dat hij is. Het was zalig. Enorm zalig. Deze liefde kan echter niet blijven duren. Ik kan het mijn schatje niet aandoen. Ik hou zoveel van hem. Meer dan die andere. De liefde is gedoofd. Net zoals een kaars, laat ook liefde een soort kaarsvet achter. Je blijft erdoor herinnerd worden. Tenzij jij dat niet meer wilt. Dat is nu net het gene dat ik heb gedaan. Of toch probeer. Want dat is niet makkelijk.
Dinsdag was ik één mooi jaartje met mijn ventje samen. Het was zo'n prachtige dag. Ik ging eigenlijk nog tekstjes voorlezen maar ik durfde niet echt. Dus heb ik dat maar niet gedaan. Hij weet het zelfs niet. We zijn zeer laat opgestaan. Dan zijn we naar Antwerpen vertrokken en hebben we daar zeer smakelijk gegeten. Ik proef het nog steeds. Zo lekker was het. We waren zeer dicht bij de kaai dus zijn we nog even daarlangs geweest. Het was zo zalig. De zon scheen, de lucht was blauw. Wat wil een mens nog meer? Een kus aan de kaai? Daar had ik er zoveel van maar ééntje was op foto. Mooi gelukt van de eerste keer. Dat was nog nooit gebeurt. De zon kwam er een beetje tussen maar dat maakte niet uit. Het was zo'n mooie dag.
Toen we thuis kwamen was het zeer laat. 's Nachts hebben we dan nog even een parel van een film gezien. Star Wars episode 1. Zot zalig om die met hem te zien. Lekker knus in de zetel met een dekentje over ons. Ik viel wel in slaap maar dat moeten we er maar bijnemen. Ik heb mij echt geweldig goed geamuseerd. Ik hou zoveel van hem. Dat er maar vele jaartjes mogen bijkomen.
|