Een jaar in 366 fotos Gewoon op de fotos klikken om ze groter te zien...
07-10-2012
07 oktober Roofvogel
Je zult maar een muis zijn en dit super aanvalsbeesd op je af zien duiken dat is zo ongeveer de bedenking die ik maakte toen ik door de zoeker van de Eos keek en de big bird recht op me af zag komen. Met de 300 mm wijd open leek het alsof ie mijn neus er af ging halen. Dit was dan ook de laatste van de reeks kontinue opnames die ik maakte tijdens de roofvogelshow aan de Wedelse molen in Kleine Brogel. Toen ik de vinger van de ontspanknop haalde en de situatie wat meer overzichtelijk kon beoordelen zag ik dat ie enkele meters voor me in het gras geland was en daar zijn prooi gegrepen had.
Laat een kind een paddenstoel tekenen en je zult zien dat ie rood is met witte stippen. Dit maar om te stellen dat de vliegenzwam echt wel symbool staat voor de soort. ( Ik kan trouwens nog altijd niet goed leven met die tussen-n die ons door de nieuwe spelling wordt opgelegd, ik vind paddestoel zonder n nog altijd beter klinken. )
Of ie nu giftig is of niet, ik heb het nog nooit uitgeprobeerd en ook omtrent de veronderstelde hallucinogene eigenschappen moet ik het antwoord schuldig blijven. Er schijnt een handel in te bestaan Als er zoals ieder jaar voor ons huis in de buurt van onze huisberk weer tal van exemplaren verschijnen zal ik de laatste zijn om te gaan experimenteren met eventuele werkzame stoffen. Lieden die ze willen komen oogsten voor persoonlijk gebruik zal ik niks in de weg leggen, maar zelf fotografeer ik ze liever.
Ook in
Turnhout regende het vanavond. Bij dit miezerweer zag de verlichting van de
watertoren er nog net een beetje aantrekkelijker uit voor de hobbyfotograaf en
dus kon ik niet anders dan even stoppen toen ik van Merksplas kwam. Wagen langs
de kant, camera en statief uit de koffer en het vrouwtje was zo lief een
paraplu boven mijn spullen te houden terwijl ik mijn ding deed.
Veiligheidshalve heb ik drie opnames gemaakt met telkens verschillende
belichtingen met in mijn achterhoofd het idee dat ik ze nog altijd kon
samenvoegen tot een HDR als het nodig zou blijken. F 7,1 ISO 200 en als
sluitertijden 2 sec. 3,2 sec. en 5 sec. De middelste was eigenlijk helemaal
goed maar toch heb ik thuis Dynamic Photo maar geopend op de PC. De HDR die ik
zo in elkaar kon knutselen vond ik net nog dat tikkeltje meer pit hebben.
Jaarlijks
vrijwilligersfeest in het rusthuis in Lommel. Uiteraard waren wij present. We
genoten met volle teugen van de receptie met bubbels, het breugeliaans buffet,
de drank, de gezelligheid en de dankwoorden van de directie en verantwoordelijken die
ons weer maar eens herhaalden hoe onmisbaar wij allemaal wel zijn. Na het feest
werd een andere jaarlijkse traditie in ere gehouden: wij trokken met de
vrienden naar café De Kroon. Als er in de Limburgse Noorderkempen één café is
dat je hoort te kennen en ooit bezocht te hebben, wegens authentiek, gezellig,
en Bourgondisch dan is het wel De Kroon ( Lommelse uitspraak: De Krowen ).Op een gewone doorsnee donderdagavond waren
er rond kwart over elf 56 klanten, we hebben ze geteld de krisis is nog
niet tot daar doorgedrongen blijkbaar. Schoonbroer Swa staat tussen de vrienden
Tiest en Gerard en het allerbelangrijkste vond ik dat Tiest even mijn Duvel
wilde vasthouden en vrijwaren voor alle mogelijke misbruiken terwijl ik de foto
maakte.
De
weersomstandigheden waren niet echt uitnodigend om het huis uit te gaan
vandaag. Ik heb dan ook zo wat de ganse dag achter de PC gezeten en ik ben al
een flink eind op weg met het in elkaar knutselen van het fotoalbum over onze
Azoren vakantie. Als tegengewicht kan dat tellen, de charmante kleurtjes van
Terceira doen ook bij het nagenieten evenveel plezier. Toen ik dus aan een foto
van de dag begon te denken, was het niet meer dan logisch dat ik bij gebrek aan
buitenbeelden maar aan iets kleurigs ging denken. De tandenborstels van de
kleinkids staan vaak werkloos in onze badkamer, maar bij deze gelegenheid
bedacht ik toch een manier om er iets nuttigs mee te doen. Bij alle grijzigheid
van dit rotweer vond ik deze vrolijke muur van kindvriendelijke poetswerktuigen
best de moeite van het fotograferen waard.
Zolang het
weer het toelaat zal ik me als het even kan iedere dag aan een fietstochtje
blijven wagen. Deze morgen zag het er niet zo best uit maar in de loop van de
dag bleek het allemaal wel mee te vallen. Het Kempisch kanaal werd weer maar
eens een voor de hand liggende keuze als traject. De Blauwe Kei is dan vaak het
keerpunt, 25 km en terug, 50 km in totaal, das zon beetje mijn
komfortafstand, daarboven wordt het pezen en een lichtjes afzien. Het brugje
daar is een tijdlang gedeeltelijk afgesloten geweest want de verfploeg van de
dienst scheepvaart heeft er een nieuw kleurtje opgestreken. Het moet gezegd ze
hebben keurig werk geleverd. Ik heb even gemeend dat Christo, je weet wel, die
Bulgaarse kunstenaar, de brug had ingepakt trouwens, zo goed hadden de heren
zich beschermd tegen de elementen. Gisteren kwam ik er ook al langs maar toen
had ik geen statief bij en ik wilde er een HDR van maken, drie opnames met
verschillende belichting vanaf statief. Vandaag dan maar he
Nu het
wegdek nog even fatsoeneren, dan kunnen ze de boel weer enkele maanden
afsluiten. Misschien had enige planning de beide klussen wel kunnen laten samen
vallen?
Deze morgen
zat er geen krant in de brievenbus, dus moest ik eerst, met de fiets ( !!! ),
naar de krantenwinkel voor ik aan mijn normale ochtendroutine kon beginnen.
Koffie en de krant, zo kan een mens rustig wakker worden. Het verkeer in het
dorp was behoorlijk gestremd want een filmploeg van VTMKazoom was opnames aan
het maken aan het kunstwerk De Wannes, dat sedert een tijd op het
heringerichte plein voor de kerk staat. Natuurlijk heb ik meteen de nodige
fotos geschoten en het gebeurt niet vaak dat ik zo vroeg op de dag al meende de
foto van de dag gekozen te hebben. Nog mooier werd het echter toen ik er
vanavond weer langs kwam. De Wannes en zijn trouwe hond waren plots warm ingeduffeld
met kleurige wollen kledij. Ik heb er geen idee van of dit een ludieke uiting
is van de, naar men zegt, erg populaire rage die ze wildbreien noemen. Het zou ook kunnen zijn dat
de filmploeg de Wannes in deze toestand heeft achtergelaten als grap of om morgen verder te
gaan wie zal het zeggen? Ik heb toch maar een nieuwe foto gemaakt. Deze vond
ik nog leuker dan die met de Kazoom-ploeg in actie.
