Een jaar in 366 fotos Gewoon op de fotos klikken om ze groter te zien...
12-08-2012
12 augustus Fietsplezier
Met zulk mooi weer hebben we deze morgen de fietsen op de drager achter op de auto gezet en we zijn naar Lommel gereden. Van daar uit kun je weer heel andere ritten doen dan de gewone rondjes met Lichtaart als uitgangspunt die we bijna dagelijks ondernemen. Swa, het broer van Josee, en Theo, ouwe muzikale collega, waren uitstekende gidsen en de vrouwtjes reden ook mee. Met zijn zessen hebben we een fijne tocht ondernomen langs menigvuldige mooie weggetjes, fietspaden en bezienswaardigheden en bijna evenzoveel aanleghavens waar allerhande lekkers te drinken en te eten was. Dit stuk van onze route vond ik een foto waard. Het vorig jaar voor de industriebouwrijp gemaakte Kristalpark hebben ze daar in Lommel nog voor er ook maar een bedrijf gevestigd is al voorzien van super fietspaden. Bravo voor de plaatselijke fietsvriendelijke planologen
Toen ik vanmiddag over de Netebrug fietste bij de Ark van Noe en ik deze kanos zag aanmeren maakte ik de bedenking dat, als de kleinkids de volgende keer weer eens komen logeren, we dringend ook eens moeten gaan varen op de Nete. Je kunt bij de watermolen van Retie inschepen naar Kasterlee, of van Kasterlee tot in Lichtaart varen en het lijkt me bijzonder prettig om dat eens samen te doen.
Grappig was dat de jongeman die onscherp in de beweging vooraan in de foto zijn paddel naar boven gooit blijkbaar vergeten was zijn kano vast te leggen en toen die afdreef moest ie het water in springen. Ik hoop dat ik mezelf, met de kids als passagiers, zon afgang kan besparen als wij binnenkort het er ook eens op wagen.
Vorige week gaf ik het al aan, ik zou heel snel terug gaan naar de tuin van neef Lucien om vogeltjes te fotograferen, en omdat we op vrijdag toch meestal naar Lommel gaan om als vrijwilliger te gaan wandelen met de bejaarden in het rusthuis koos ik er voor, vandaag maar eens extra vroeg te vertrekken. Ik heb me de hele voormiddag kunnen amuseren met de tele-lens en hoewel de oogst niet zo uitbundig was als ik had ingeschat, kwam ik toch thuis met mooie gedetailleerde opnames van koolmezen, roodborstjes, merels, heggemussen, botvinken, boomklevers en, zoals op de bijgevoegde foto te zien is, massas pimpelmezen. Ik had stiekem gehoopt ook nog die specht en de groenvinken, waar Lucien het altijd over heeft, voor de lens te krijgen, maar die vonden het op deze mooie dag niet de moeite waard even langs te komen. Dat zal voor een andere keer zijn.
Mama zwaan, papa zwaan en zes kleine zwaantjes, ik zag ze regelmatig en telkens ik in de buurt kwam ging ik ze even groeten en vaak ook fotograferen. Ik zag de kleintjes evolueren van mini pluche snoezige bollekes tot bijna volwassen zwanen, zij het nog altijd in die typische grijze dos ( het verhaal van het lelijke jonge eendje weet je nog? ). Vandaag was er alleen nog mama zwaan met vier jonkies. Geen idee waar twee overige en de papa gebleven zijn. Waren ze even op uitstap naar een naburige vijver? Of misschien hadden de pubers wel andere oorden opgezocht en was papa hen zoeken. Het zou ook kunnen dat een of andere snoodaard het trio gekidnapt heeft om ze in zijn privé vijver te zetten Feit is dat mama zwaan zich redelijk agressief tussen haar kroost en mij positioneerde met een duidelijke laat-ons-gerust houding over zich heen.
Het kanaal ziet groen voor de sluis van Geel ten Aard ( sas 8 voor de lokale bevolking ). Dan denk je meteen aan vervuiling, en als het groene algen zouden zijn dan was dat ook zo, maar volgens mensen die het weten kunnen is dit eendenkroos en dat zou er op wijzen dat de kwaliteit van het kanaalwater steeds beter wordt. Eendenkroos is totaal ongevaarlijk en zou vanzelf weer verdwijnen als de temperaturen weer minder hoog worden in het najaar. Er valt trouwens weinig tegen te ondernemen. Op een vijver zouden de vissen te weinig zuurstof krijgen en zou je praten over een kwalijke zaak, maar zoals op de foto te zien is ploegen de binnenvaartuigen regelmatig kroosvrije strepen door het wateroppervlak en is het fenomeen alleen maar interessant voor de opmerkzame voorbij wandelende of fietsende medemens, als die dan ook nog een fototoestel in de fietstas zitten heeft kost het maar één klik he.
Postel. Dan denk ik meteen aan bier in een van mijn geliefkoosde aanleghavens café Sas 6 langs het Kempisch Kanaal tappen ze het van het vat. Of misschien zou ik aan de lekkere gelijknamige kaas kunnen denken die ze in het winkeltje verkopen. Ik zou de naam evenwel niet meteen in verband gebracht hebben met kruiden en geneeskrachtige natuurmiddeltjes.
De abdij van Postel is sedert jaar en dag een enorme toeristische trekpleister en het is er dan ook altijd druk als je er voorbij rijdt, te druk voor de ruimte, rust en fotolocaties zoekende fietser Vandaag ben ik er evenwel toch maar eens binnen gegaan, achter mijn camera aan. En het moet gezegd qua drukte viel het nogal mee. Ik vermoed dat de bestuurders en passagiers van de vele geparkeerde autos eerder in de horeca zaken rond de abdij dan in de abdij zelf te vinden waren.
Het meest onder de indruk was ik van de prachtige kruidentuin. Uiteraard ben ik gaan googelen en zo vond ik dat wat oorspronkelijk in 1994 begon als een poging om op een milieuvriendelijke manier ginseng te telen binnen de kortste keren uitgroeide tot een enorm uitgebreide kruidentuin en dat men er ondertussen al meer dan 100 middeltjes aanbiedt om allerlei kwaaltjes op een natuurlijke manier aan te pakken. Ik denk dat ik heel binnenkort eens een volledige dag uittrek om op mijn gemak meer uitgebreid gebruik te maken van de vele andere fotomogelijkheden binnen de abdijmuren.
Het weer is helemaal op tilt geslaan vandaag kregen we alles te verwerken tussen stortregens langs de ene kant en mooie opklaringen met terrasjesweer aan de andere kant. Bij zulke wisselende weersomstandigheden krijg je vaak die mooie typische lage-landen-luchten en toen het er vanavond naar uit zag dat het toch even droog zou blijven kon ik de kriebels niet meer bedwingen en wilde ik er toch wel even op uit trekken. Een kort rondje langs de Zegge tot aan het Kempisch kanaal en terug. Mede door de schitterende wolkenformaties waren eigenlijk zo wat alle plekjes waar ik voorbij kwam fotogeniek genoeg om de Canon uit de fietstas te halen, maar bij de Molen in het Veld had ik al meteen een shot met zulke dramatische lucht dat ik daar bij de overige locaties die ik in gedachten had niet meer overheen kon. Thuis heb ik het allemaal nog wat aangedikt in Photoshop, ik geef het toe, maar het eindresultaat geeft wat mij betreft perfect weer hoe deze zesde augustus was.
