Een jaar in 366 fotos Gewoon op de fotos klikken om ze groter te zien...
16-12-2012
16 december Gescoord !!!
In deze tijd van het jaar liggen de velden waarop gespeeld wordt er vaak slecht bij en dus is het ook logisch dat als er een zondag zonder kompetitiewedstrijd op de kalender staat, de voetbalhonger van het jonge geweld gestild moet worden zonder de grasmat nog meer te beschadigen. De U8 van Herentals hadden deze middag de sporthal van het BLOSO ter beschikking om onderling een indoor matchke te spelen en daar wilde ik graag bij zijn natuurlijk. Ik had de 50 mm lichtsterke lens er op gezet om me te verplichten zonder zoom-mogelijkheid te leren kijken, ik wilde namelijk wel eens uittesten of ik in die omstandigheden zonder flash kon. Ik merkte meteen dat de ISO-waarde flink omhoog moest om toch een voldoende korte sluitertijd te kunnen hanteren. De bijhorende ruis, tja daar moest ik dan maar mee leven Jefke speelde bij de blauwe hesjes en toen hij na een lange spurt langs de lijn erg scherp voor zette kon de gele verdediger niet anders dan de bal in eigen doel verwerken. Zelfs al is het maar een oefenwedstrijdje, dan zijn die mannekes op zon moment toch intens gelukkig. Dat heb ik in deze opname gevangen meen ik.
De Aa. Voor de meesten is die naam hooguit een begrip dat wel eens in kruiswoordraadsels opduikt. Voor de Kempenaar is het één van de vele elementen die van onze streek een stille schoonheid maken. Het vrouwtje was met de vriendinnen vandaag een dagje naar Brussel. Ze vertrokken al erg vroeg deze morgen en hadden een gevuld programma met een geleide Marollen-wandeling en enkele cullinaire tussenstops. Zo kwam het dat ik een hele dag kon doen wat ik het leukste vind: fietsen, fotograferen en cachen. ( Er zijn nog wel enkele activiteiten die ik in dit rijtje zou willen plaatsen, maar die horen niet in een blog met de klassificatie voor allen ) Ik ben dan ook de ganse dag door de wijde omgeving gaan zwerven en langs de Aa, op een fietspad dat het Gewad heet, maakte ik een opname die toont dat ook in dit seizoen de landschappelijke pracht helemaal overeind blijft.
Wij zijn fervente wandelaars. Wij gaan dan ook regelmatig naar interessante regios in den vreemde om allerlei nieuwe horizonten te verkennen. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat wij al het moois dat onze eigen streek te bieden heeft niet weten te smaken. Niet zo ver van huis willen we wel eens vertoeven in de buurt van de Molse meren en de Blauwe Kei in Lommel. Zo wandelden we vandaag tussen de plassen van De Maat, den Diel en de Rauwse Put en met het fototoestel in aanslag genoten we van de natuur, de vergezichten, de watervogels en vooral van de rust. We hadden onze planning goed voor elkaar want kort na de middag kwam de nattigheid die voorspeld was eerst aarzelend maar dan steeds intenser naar beneden maar toen hadden we onze tocht er al op zitten en we waren sowieso al van plan om daarna naar de kerstmarkt in rusthuis Hoevezavel te gaan. Ik had trouwens mijn toestel inmiddels ook weer vol mooie plaatjes. Op deze foto lijkt het er op dat ze de stop uit de giga-badkuip hebben gehaald en dat de plas aan het leeglopen is in werkelijkheid is de waterspiegel van de er naast liggende put net iets lager en is dit gewoon een soort overloop.
Ergens tussen Gierle en Beerse brachten mijn fietsomzwervingen me vandaag langs dit kapelletje. Alweer een kapelletje hoor ik U zuchten tja, er staan er nog al wat in het Vlaamse landschap. Wat me naast de frisgroene begroeing in deze laat-herfsttijden opviel was het opschrift: Uit dank voor behouden thuiskomst uit de oorlog 1807 1814. Iemand heeft dus in de tijd van Napoleon hier dit aandenken neergezet uit dankbaarheid omdat ie heelhuids uit de strijd is teruggekomen. Aan welke kant ie gevochten heeft weten we niet, en of ie dat vrijwillig deed is ook al een onbekend gegeven. Wat me in dit plaatje evenwel stoort is het modern Nederlands taalgebruik dat je niet meteen verwacht bij iemand die in 1814 vermoedelijk midden twintig jaar of ouder was. En het lettertype lijkt me ook niet meteen uit het begin van de 19-de eeuw te stammen. Het kan natuurlijk zijn dat restaurateurs verwaarloosd hebben het authentieke karakter te bewaren, wat ik dan weer jammer vind. Maar goed, los van de anachonismen vond ik het toch de moeite om er voor te stoppen . Ook al omdat er een cacheke bij verstopt was he.
Je gaat naar de drankenhandel en koopt een kersverse, onaangeroerde, veelbelovende, heerlijke krat Duvel. Regelmatig maak je thuis een flesje open en je geniet van elke van de zeven liter en twee en negentig centiliter hemels vocht dat je in huis hebt gehaald. Dan komt het moment dat je en geloof me, dat gebeurt onverwacht en sneller dan je denkt ontdekt dat je aan het laatste flesje begint. Bij deze wilde ik eigenlijk alleen maar vertellen dat ik, zeer tot mijn ontsteltenis, deze avond moest vaststellen dat ik geen Duvel meer in huis had . Goede herinneringen blijven, zegt men en daarom heb ik deze krat dan ook maar eens op de foto gezet ik had m ook drama, of paniek kunnen noemen, maar uiteindelijk ging ik voor de bovenstaande titel. Morgen is de drankenhandel weer open
Het jaar loopt ten einde en tezelfdertijd ook het eerste kwartaal van het schooljaar natuurlijk. Dus zijn er in alle onderwijsinstellingen tests en proefwerken om de kennis van de leerlingen te evalueren. In het volwassenen onderwijs is dat niet anders en broer en zus Swa en Josee moeten vóór aanstaande maandagaantonen dat ze de cursus WORD 2010 helemaal verteerd hebben. Ze kregen een turf van een document toegestuurd dat ze moesten in elkaar knutselen met gebruikmaking van het volledige gamma slimmigheden die er in het programma zitten. Ik vond het wel grappig hoe ze samen in de naslag-cursuspaginas doken. Ze hadden het er in ieder geval zo druk mee dat ze niet eens doorhadden dat ik deze foto maakte. Toen Josee uiteindelijk vergat haar werk op te slaan toen alles klaar was moest ze alles nog eens overdoen, en dus vermoed ik dat er toch wel enige verschillen zullen zijn tussen de twee versies Benieuwd wat de reactie morgenvroeg zal zijn als ze deze blog zien.
Mijn fietstochten voeren me niet zelden langs het Kempisch Kanaal, dat zal de volger van deze blog zeker al opgevallen zijn. Meestal is het keerpunt ergens in de buurt van Lommel ( Barrier ) want ik moet ook nog terug he J Vandaag deed ik het anders en koos Lommel als vertrekpunt om dan verder naar het oosten te trekken. Dat het weer een spelbederver leek te worden op mijn queeste naar cachkes groot en klein kon de pret alsnog niet drukken. In Neerpelt kwam ik bij de locatie van cache GC34Z3E, in mensentaal Het loze vissertje genaamd. Op de foto zie je: de oude brug die ik later zou oversteken op jacht naar de GC2AB8G ( De drei bogen ), enkele kwakende en snaterende muggles die me de hele tijd gezelschap hielden en die een prima voorwendsel waren om de fietsende en wandelende andere muggles er van te overtuigen dat ik vogels aan het fotograferen - en geen snode of ongure plannen aan het smeden was, een fietsende muggle, de plaats van de cache ( in het blauw ) en in de verte nog twee wegwandelende nieuwsgierige oudere muggles die erg wantrouwend wel 50 keer achterom keken. PS. Voor de niet Harry Potter lezenden of - kijkenden wil ik nog eens vertellen dat muggles ( nederlands: dreuzels ) personages zijn die niet weten wat toveren is of dat toveren bestaat. In geocache-termen zijn dat dus lieden die de activiteiten van zoekende cachers verdacht zouden kunnen vinden of zelfs verstoren.
