Een jaar in 366 fotos Gewoon op de fotos klikken om ze groter te zien...
26-02-2012
26 februari Proost
Wij durven met goede vrienden thuis al eens van een of andere alcoholische versnapering genieten. Deze middag hadden we weer zon sessie. In een vlaag van verantwoordelijkheidsgevoel had de vrouwelijke helft van ons bezoek zich de bob-rol aangemeten en dat was voor de mannelijke helft reden genoeg om zich helemaal te laten gaan. Het fototoestel is dan meestal ook niet ver weg. Op mijn geheugenkaartje zaten ettelijke plaatjes die echt niet voor publicatie geschikt waren, maar deze shot van vriend Werner op de passagiers-voorzetel van zijn eigen wagen vonden wij wel het plaatsen waard. De blog-bezoeker mag zelf raden of dit voor of na was
Krokus vakantie voorbij. Zes bengels hebben drie dagen gelogeerd en de energietank van oma en opa is ver leeg Ze gaan dus weer naar hun eigen gezinnetje. Vier brengen we er zelf naar Wuustwezel en de andere twee worden door hun mama opgehaald. Terwijl we daarop staan te wachten is de tijd rijp voor een groepsfoto natuurlijk. De onafscheidelijke oudste meisje die elkaar weer een tijdje zullen moeten missen hebben het een beetje moeilijk, maar er komt snel wel weer een vervolg. De sporen van het ravotten zijn nog duidelijk aanwezig bij de boys en de jongste kapoen, de kledij is niet meer helemaal vergelijkbaar met wat je in de reclames voor wasproducten ziet maar ze hebben wel weer een geweldige tijd gehad. Wij ook trouwens.
Krokus vakantie, 6 kleinkinderen te gast in huize Schrijvers. We zijn elke keer weer blij als ze komen en ook weer blij als ze weggaan. De scherpste kantjes zijn ondertussen van de winter af en de boys vinden het dus weer fijn om buiten te gaan spelen. Als ze even op een onbewaakt ogenblik een tijdje aan de grootouderlijke kontrole ontsnappen, ver weg achter in de tuin, kun je er van op aan dat ze weer iets aan het uitspoken zijn. Zandkastelen bouwen bijvoorbeeld maar dan met zwarte aarde, niet het gebruikelijke witte zand dat traditiegetrouw in de zandbak zit. Ze hadden alle alaam uit de bergplaats gehaald inclusief een oude buggie die ze ingeschakeld hadden om de aarde van de graafplaats naar de stortplaats te transporteren. Slim zijn ze wel ze hadden een plan !!! De fotos van hoe ze er uit zagen toen ze weer terug binnen kwamen toon ik liever niet, kwestie van de respectievelijke mamas en papas een hartaanval te besparen.
We hadden kaarten voor de UEFA-Cup wedstrijd FC Brugge - Hannover en we hadden ons op de glorieuze qualificatie van onze Belgische superploeg verheugd. Het liep evenwel net iets anders De Moffen kwamen hier met 0-1 het feest bederven. De eerlijkheid gebied ons te zeggen dat het ook wel verdiend was. Eerst even stellen dat ik niet de grote, bij deze gelegenheden toch een beetje logge Canon spiegelrelex meegenomen had, maar de veel kleinere Sony HX 100. Ik heb uiteraard tijdens de wedstrijd enige fotos geschoten, maar de meest frappante kwam na het eindsignaal. Deze stoere dienaars van de wet stonden bij het verlaten van het stadion in gelid opgesteld om te beletten dat wij, van hooliganisme verdachte burgers, op de gezichten van de onschuldige Duitsers zouden gaan timmeren
Het leek deze morgen dat het een genietbare lentedag zou worden, en al bij al werd het dat ook, zij het dat er toch een guur kantje aan vast zat. Gelokt door de zon die we van achter onze ramen al vroeg haar best zagen doen besloten we er maar weer eens op uit te trekken op onze Vize Pferde, ersatzpaarden. Eindelijk weten we dus waar de naam fiets vandaan komt stond vandaag in de krant. De etymologie heeft er 140 jaar over gedaan om te achterhalen dat het Duitse Viez uitgesproken als fiets aan de basis ligt van ons Nederlandse woord fiets. Reden genoeg voor ons om vandaag onze tweewielers te betrekken in een groepsfoto waar ook nog pake Pol en oma op staan.
De uitzichttoren aan de kruising van de kanalen in Witgoor Dessel is al een vijftal jaren een toeristische trekpleister in de regio. Menig maal zijn wij er al voorbij gefietst tijdens onze tochten langs het Kempisch kanaal en menig maal zijn wij ook al naar boven geklommen om te fotograferen en om van het uitzicht te genieten. Onderweg naar Lommel kwamen wij vandaag weer in de buurt en als je dan de camera in de wagen hebt liggen is het ommetje tot op de parking aan de voet een vanzelfsprekend iets als je nog moet zorgen voor de invulling van de foto van de dag. Uiteraard ben ik ook deze keer langs de 217 treden naar boven gesukkeld, - enige masochistische trekjes zijn ons niet vreemd -,ik heb daarboven ook wel enkel plaatjes geschoten die best okee waren maar toch koos ik deze keer voor een shot van af de begane grond. De Sas vier Toren in al zijn glorie van op de parkeerplaats.
We hebben vandaag weer eens even de band teruggespoeld. Voorbij is voorbij, komt niet meer terug dat is een waarheid die waarschijnlijk meestal wel opgaat, maar als je praat over muzikanten met pensioen zitten daar toch regelmatig uitzonderingen aan vast. Als je een punt zet achter een carrière is het echt wel de bedoeling dat zo iets definitief is, maar wij kunnen toch zo moeilijk neen zeggen. We zijn dus weer eens het podium opgestapt vandaag en hebben er evenveel van genoten als de mensen in de zaal, weet ik zeker. Wat anders is dan vroeger, is het feit dat ik tegenwoordig overal mijn fototoestel mee naar toe sleur, en zo kon ik ook eens een foto maken van mijn schatje achter de microfoon. Uiteraard heb ik daarna thuis een beetje aan bewerking gedaan om ook het beeldmateriaal een stuk terug in de tijd te zoomen. Als ik dan toch nostalgisch moest worden kan ik meteen Josee ook maar tonen zoals ze er in mijn beleving nog steeds uitziet, namelijk zoals ze er uit zag toen we nog bijna dagelijks dit soort dingen deden. De paar rimpeltjes waar ze tegenwoordig over klaagt en die ik weg gewerkt heb storen me eigenlijk helemaal niet anno nu, maar Photoshop is nu eenmaal een goede vriend en ik vermoed dat het vrouwtje zelf dit ook wel leuk vind.
