Een jaar in 366 fotos Gewoon op de fotos klikken om ze groter te zien...
16-09-2012
16 september Visserssloep
We zijn de
hele dag op jacht gegaan naar de meest fotogenieke plekjes, en de
interessantste toeristische bezienswaardigheden van Angra de Heroismo. Uiteraard
hebben we ook gezocht naar het autentieke aspect van dit eiland. Zo kwamen
we vanavond terecht in een kroeg waar de lokale bevolking komt, een kroeg waar
drank en snacks ongeveer de helft kostten van wat we in het hotel plegen te
betalen, en dat laatste vonden we al goedkoop. Maar daar gaat het nu even niet
over. In een uithoek van de haven zagen we deze sloep liggen. Blijkt dat dit
een van de vaartuigen is waarmee de plaatselijke vissers op zee gaan om de
bevolking van seafood te voorzien. Misschien is de barracuda waarvan ik
vanmiddag een heerlijke filet mocht smaken wel met deze boot naar de wal
gebracht.
Tijdens de
briefing bij aankomst in het hotel hadden ze ons een hele resem activiteiten
aangepraat die we konden ondernemen op het eiland. Ons leek het interessant om
maar meteen de fotografische jeep-tour te boeken en zo komt het dus dat we op
onze eerste volledige dag er al op uit trokken met een 4 wheel drive en een
geweldige gids. Die 4 wheel drive bleek vaak zeer bruikbaar en onze Portugese
vriend was een vat vol informatie, duiding, tips en annecdotes en hij bracht
ons langs wegen waar ik zelf niet eens aan zou denken er met wat dan ook
voertuig over heen te rijden naar plekjes waar we zonder begeleiding nooit
zouden gekomen zijn. Voordeel van zoiets in het begin van je verblijf te doen
is natuurlijk dat je dan een zicht hebt op de mogelijkheden voor de rest van de
dagen. En mogelijkheden bleken er veeeeel te zijn, heel veel. We waren
behoorlijk onder de indruk. Een opsomming maken zou ons erg ver leiden. Ik was
nog nooit binnen in een vulkaanpijp geweest bijvoorbeeld en de manier waarop de
oceaan inbeukt op de in zee gestolde lava bij het plaatsje Biscoitos mag je ook
best spectaculair noemen. Terceira is een aanrader dat weet ik na vandaag
al zeker, enige minpuntje tot nu toe is dat het nog al vaak regent, ook deze avond
weer even. Niet dat het echt onaangenaam is, de temperatuur blijft zeer genietbaar
en het is meteen na een bui ook weer helemaal okee. Op de Azoren heb je vaak
drie of vier jaargetijden op een dag zeggen ze en dat klopt.
A sua
saude. In het portugees betekent dat Proost. Plotsklaps kregen wij een
bevlieging die ons vertelde dat we maar eens naar de Azoren moesten gaan. We
sprongen op een reisaanbieding die beloofde ons supervoordelig naar Terceira te
brengen en nu zitten wij hier in Angra do Heroismo, de grootste plaats van
het eiland, ons allesbehalve te vervelen. Wij dompelen ons volledig onder in een
totaal andere wereld. Onze eerste dag mocht er alvast zijn. De kennismaking met
dit verre stukje Portugal was alvast veelbelovend. Klimaat, mensen en landschap
werken samen om ons te overtuigen dat dit een prettige tijd gaat worden. Ficamos
aqui uma semana we blijven hier een week.
Een jongen en zijn hond. Kleinzoon Nicolas en zijn vriendinnetje Kato ze kunnen echt goed met elkaar opschieten. Zij is van het merk Border-Collie en hij van raszuivere vlaamse makelij. Zij gaat naar de Border-Collie klas in Vlimmeren om zich te bekwamen in het schaapdrijven, maar hij mag daar niet mee naar toe. Het Border-Collie-opleidings-college vind hem te jong. Zijn papa moet die verantwoordelijkheid tijdelijk van hem overnemen. Maar thuis stoeien ze als jonge veulens en hoe athletisch en sterk Nicolas ook is voor zijn leeftijd, Kato is hem elke keer te vlug af, en vaak ook te slim.
Voor de foto ging ik ook nog eens plat op de buik zo doet opa ook nog wat aan lichaamsbeweging.
Ik vind het een hartverwarmende gedachte dat wij mogen leven in een regio waar dit nog mogelijk is : Honig. 5,00 Euro/pot. geld graag in kistje. Dank
Zelfbediening en rekenen op de eerlijkheid van de klanten. Ook een manier om handel te drijven. Er is in ons eigen Lichtaart nog een onwrikbaar geloof in de goedheid van de mensen moet ik concluderen als ik dit zie. Ik kan me best voorstellen dat er plaatsen, steden, buurten zijn waar niet alleen de potjes honig zouden verdwijnen zonder betaling. Maar het kistje met centen zou ook wel eens kunnen meegenomen worden. En als we dan toch aan het jatten zijn ook maar meteen die parasol en dat kastje
Toen ik deze morgen, zoals gewoonlijk, mijn krantje ging lezen in de pergola, zag de wereld er heel anders uit dan de dagen voordien. Het regende, en nog niet zo'n klein beetje. Door het glas van de zijwand zag ik, zeer vervormd door de inslaande en neerdruipende zondvloed, de wazige contouren en de prachtige kleuren van de bloemen aan de buitenkant. Als hobbyfotograaf is dan je interesse helemaal getriggerd. Scherpte was in dit geval niet nodig vond ik, ik heb dan ook geen obligaat voorgrond object meegenomen in de foto, dat zou alleen maar storen. Het ging me puur om de schoonheid die je pas ziet als je onverwacht de dingen eens anders moet bekijken. Zelfs van de lelijke bakstenen muur van de buren kon ik op deze manier genieten. Ik noem het impressionistische fotografie.
Maandag, computerles voor Josee, dus Hageven-dag voor mij !!! Vandaag ben ik gericht op libellenjacht gegaan. Ik had de 300mm op de Eos gezet en er nog een 1,4x extender bij opgeschroefd. Dat laat je toe van op een veel grotere afstand dan met een macrolens de toch wel schuwe libellen te benaderen. Ik had daarenboven een hoekzoeker gemonteerd die het vizierbeeld ook al met een factor 3,25 vergroot, om precies te focussen is dat ook wel zo handig De oogst was best geslaagd te noemen. Deze schoonheid is zeer zeker een heidelibel, dus heb ik me veiligheidshalve in de titel beperkt tot die algemene soortnaam. Maar of het nu een bloedrode, een steenrode, een vuurrode of een bruinrode heidelibel is weet ik nog zo zeker niet. Ik ben er inmiddels achter gekomen dat als je achter de kleine beestjes aangaat en je wilt ze dan ook nog correct benoemen, dat er dan dikke naslagwerken bestaan. Laat me het toch maar even proberen, de vuurrode kunnen we uitschakelen want die zou rode pootjes hebben, de bloedrode zou volledig zwarte pootjes hebben en ik meen hier een vertikale gele streep te zien, laat dat nu net een van de kenmerken zijn van de steenrode daar ga ik dus voor. De libellologen onder de lezers van deze blog mogen me altijd corrigeren, maar van af nu is dit voor mij de steenrode heidelibel . Hoewel het onderscheid met de bruinrode ook nog niet helemaal is uitgeklaard. Mensen, mensen daar moet ge universitaire studies voor gedaan hebben
