Een jaar in 366 fotos Gewoon op de fotos klikken om ze groter te zien...
31-01-2012
31 januari Computerklasje
In huize Schrijvers waren de laptop en de PC tot nu toe het exclusieve werk- en speeltuig van pake Pol. Maar dat gaat veranderen. Nu nonkel Swa de stap naar de informatica eindelijk gezet heeft en zich inschreef voor een computercursus voor beginners vond Josee dat ze dan ook maar moest instappen in die lessenreeks. Ik vond dat best een uitstekend idee want tijdens mijn eerder povere pogingen om haar te initiëren in het hanteren van muis, toetsenbord, beeldscherm en andere harde schijven daalde meestal haar interesse recht evenredig met de mate waarin mijn ergernis steeg... Vandaag was het de eerste les en ik glipte uiteraard mee naar binnen voor ze er aan begonnen om dit historisch moment voor het nageslacht vast te leggen.
Ongeveer een maand nadat ik mijn elk jaar weerkerende goede voornemens om wat gewicht kwijt te raken met een weegschaalfoto illustreerde is het tijd om een eerste tussentijdse evaluatie te maken. Meteen wil ik ter vergoelijking al stellen dat 25 kg toch ook wel erg optimistisch was. Ootmoedig moet ik dan ook toegeven dat ik achterlig op schema. Ik ben al enkele keren zwaar in de fout gegaan op cullinair gebied, maar de maand januari staat er om bekend dat er nogal wat feesten, recepties en andere evenementen plaatsvinden waarbij een drankje en een hapje niet geschuwd worden. Let wel op de verkleinvorm van die woorden... daar gaat het bij mij meestal fout. Elfhonderd grammen is er af ondertussen, klinkt veel groter dan één komma één kilo vind ik. Aan dit tempo kom ik toch wel aan een 13 kg. d'r af, maar mensen die het weten kunnen hebben me al gewaarschuwd dat de eerste kilos de makkelijkste zijn. Ik troost me ook bij de gedachte dat diezelfde mensen die het weten kunnen ook vertellen dat het niet te rap mag gaan. Als het alsnog toch nog helemaal fout loopt kan ik me nog altijd verstoppen achter het argument dat Josee veel te lekker kookt.
We zouden vandaag eigenlijk naar Gent gaan om naar het lichtspektakel te gaan zien, maar gezien de ontradende berichten in het nieuws en op de site van het Nieuwsblad ( geen parkeerplaats in de verre omtrek, over de koppen lopen, verkeersopstroppingen op de snelwegen, afgesloten straten... geen ideale situatie dus om rustig enkele nachtopnames te maken ) en ook al het feit dat de pippos van de vakbonden al vanaf zondagavond 10h zouden beginnen met hun zinloze staking, zodat de trein nemen ook al geen optie meer was, hebben wij dat plan maar in de koelkast opgeborgen. Omdat ik op het ogenblik bezig ben met nachtfotografie dacht ik in Herentals wel een alternatief te vinden, het stadhuis, het begijnhof of een van de stadspoorten bijvoorbeeld... maar toen we langs het ziekenhuis reden wist ik meteen: dit is het... ook al omwille van de nieuwswaarde. Het zal wel toeval zijn, maar als een patient overlijdt door een allergische reactie op een kontrastvloeistof voor een scan en veertien dagen later is het op een haartje na weer bijna vandattume dan gaat dat wel de wereld rond he. Geloof het of niet, in de loop van vorig jaar hebben ze mij daar ook dezelfde kontrastvloeistof ingespoten...
Julieke is al een tijdje geleden jarig geweest... 9 jaar !!! Het verjaardagsfeestje komt er evenwel pas in februari aan. Het wordt een heuse disco-party, met aangepaste kledij, dans en muziek. Fotoshoot bij pake Pol dus, de uitnodigingen moeten in stijl he... Als een volleerd fotomodel pozeerde ze voor de camera en zonder enige moeite nam ze alle houdingen aan die oma haar vroeg of voordeed. ( Gelukkig is oma ter beschikking als het er op aan komt zo iets voor te doen, ik moet er niet aan denken dat ikzelf.... pfff ). Het is een bijzonder fijne reeks geworden... pake Pol kreeg al het verzoek op het feestje zelf ook te komen fotograferen, een onderwerp voor een foto van de dag ergens in februari ligt dus ook al vast.
Elke laatste vrijdag van de maand is het vergadering van de motorclub. We gaan afwisselend in alle horecazaken van Lichtaart ( nu ja bijna alle ) en vandaag was het de beurt aan café De Nete. Strikt genomen niet grondgebied Lichtaart, want aan de overkant van de rivier, dus eigenlijk een stukje Geel... gemakshalve hebben wij dat geannexeerd. Voor we aan het serieuze werk begonnen, -activiteiten plannen, teerfeest regelen, clubweekend bespreken - en voor we daarna misschien zouden vallen voor de charmes van Patty en Rozette en meer nog van de alcoholische versnaperingen die de dames graag serveren vond ik het wijs het statief even aan de overkant van de straat neer te poten om de foto van de dag te maken. Bij deze gezellig aanbevolen: Café de Nete ( net naast Bobbejaanland ) PS. Het feit dat ik er in geslaagd ben dit zonder tikfouten voor elkaar te krijgen bewijst dat de Duvel deze keer niet zo zwaar heeft toegeslagen...
Vandaag werd ik dus voor de eerste keer gekonfronteerd met de dwingende konsekwenties van de verplichting die ik me had opgelegd: elke dag een foto maken. Plots realiseerde ik me dat ik nog niks had, en eigenlijk ook geen plan... Druk, druk en geen idee welk onderwerp ik in laatste instantie alsnog voor de camera zou sleuren. Zoveel diertjes, bloempjes en insectjes zijn er nog niet in dit seizoen en van mooie sneeuwlandschappen of zomerse taferelen kunnen we voorlopig ook alleen maar dromen... Van armoe ben ik, terugkomend van Aarschot maar langs het kanaal gereden omdat daar meestal wel wat scheepjes op varen of enkele meeuwen rondhangen en inderdaad lang moest ik niet wachten voor deze beauty even stil wilde blijven zitten.
10h30 Ring, ring, ring . Hallo? t is Swa hier, We hebben ne kleinzoon erbij, Ellen is bevallen
Het zat er al een tijdje aan te komen, rond de 21ste was de blijde gebeurtenis voorzien, maar ook dokters kunnen er wel eens enkele dagen naast zitten we zaten op hete kolen, kleine Lander ging een broertje of zusje krijgen. Als dan het telefoontje komt: Zoon, alles goed, Juul dan kan je niet snel genoeg in de kraamkliniek in Overpelt zijn.
Het neefje van Josee, Kenny, mijn petekind, werd voor de 2de keer vader en bij zon blijde gebeurtenis in de familie worden alle andere bezigheden en verplichtingen even opzij geschoven. We zijn dus meteen gaan kennis maken met de nieuwe wereldburger. Amper 6 uur oud en al in het fototoestel van nonkel Pol, en klaar om als ster te fungeren in de foto van de dag, samen met zijn zielsgelukkige mama.
Ik ben de hele dag bezig geweest met deze blog op te starten en de eerste 23 dagen van het jaar in te vullen. Geen tijd om te fietsen of te wandelen dus, het was er ook geen weer voor. Voor de afwisseling ben ik dan maar gewoon voor de computer blijven zitten en heb ik me nog eens aan het fotobewerken gezet. Eerst heb een een macro-opname gemaakt van een druppel op een blad, en toen ben ik in mijn oude mappen gaan zoeken naar een mooie zonsondergang die met enige bolvormige vervorming daarin paste. Tenslotte heb ik nog enkel kunstmatige flares toegevoegd om het feeëriek sfeertje af te maken.
Er zitten nog al wat wilde katten ( of moeten we zeggen verwilderde huiskatten ) in de buurt. Ondanks het feit dat iedereen maar blijft herhalen dat je ze beter niks te eten geeft zorgt Josee er toch voor dat ze bij huize Schrijvers regelmatig een vol eetbakje vinden. Ze worden steeds talrijker ( ondertussen tellen wij er 12 ), steeds brutaler, maar laten zich absoluut niet aanhalen Gisteren zat deze schoonheid op de tafel onder de pergola achter ons huis. Gefotografeerd doorheen het keukenraam met de macrolens er op
Fijn wandelweertje vandaag!!! We besloten achter de camping Korte Heide binnendoor richting Snepkensvijver te trekken. Lang geleden dat we daar nog geweest waren.
Door de recente overvloedige regen waren de paden weliswaar behoorlijk modderig maar we genoten van de wind die door de bomen gierde, van de lage winterzon die regelmatig zorgde voor erg mooi licht, van de natuur, kortom, we waren wreed kontent dat we er weer eens uit konden trekken, de natuur in.
Regen, regen, regen, regen wat een nattigheid viel er toch naar beneden de laatste tijd Van enige echte ouderwetse wintertoestanden is er voorlopig absoluut geen sprake maar ook deze eerder verlengde herfst-toestanden leveren wel stof tot mooie plaatjes als je tussendoor toch even naar buiten kan je moet het alleen maar willen zien.
We hadden vandaag onze 6-maandelijkse onderhouds-beurt bij de tandarts. Sedert jaar en dag gaan wij bij Dr. De Houwer in Overpelt en om 11h. stipt waren wij op de afspraak. Ik was van plan om de foto van de dag te maken met Josee in de stoel maar Josee dacht daar anders over. Nadat ik de camera ingesteld had bleek op het knopje drukken niet eens zo moeilijk.
Toen ik vanavond even de badkamer inliep om een pakketje in de WC pot te deponeren zag ik dit spinnetje, 2 cm groot, met poten en al... Meteen de macrolens op de camera en in alle rust scherpgesteld op het hoofdje. Wat bleef ie mooi stil zitten. De in alle richtingen vertrekkende poten vallen uiteraard soms buiten het scherpte-gebied maar er zijn er enkele die gelukkig ook in dat zelfde vlak lagen. Toen ik de foto bekeken had op de PC en nog eens terug wilde gaan om vanuit een andere hoek en met een nog iets grotere scherptediepte te proberen zat ie er nog steeds, wel erg roerloos. Bleek het beestje dood te zijn.... lugubere macro opname dus
De inzet is de volledige foto, fel verkleind en de uitsnede is een detail om de mogelijkheden van de Tamron 90mm f2,8 Macro even te laten zien
Zoals elk jaar zijn we met enkele vrienden naar het auto- en motorsalon geweest. Zonder enige aankoopaspiraties rustig rondkijken naar al het moois dat daar tentoongesteld wordt en de fotocamera bij de hand houden er zijn minder prettige dingen te bedenken op een doordeweekse winterse woensdag. De mooie dames die elk jaar hun liefste glimlach en nog enkele andere charmes in de strijd om de gunst van de kandidaat kopers werpen lieten het bij deze editie evenwel massaal afweten, zodat wij alvast geen pin-up fotos mee naar huis brachten.
Vriend Rudi maakte deze opname van een overtuigde pake Pol gesteld dat ik op dit ogenblik een andere motor zou moeten kopen dan zou het deze worden: de Motoguzzi Sport. Mijn trouwe Yamaha doet het evenwel nog uitstekend en hoeft voorlopig niet te vrezen dat ie binnenkort aan de kant geschoven wordt.
Vorige zondag waren we al getuige van het feit dat de toverhazelaars in bloei stonden in het arboretum, - het zijn trouwens echte winterbloeiers - , en dan ga je extra op dat soort dingen letten. Vandaag betrapten wij deze rhododendron er op dat ie toch wel een heel afwijkende datum uitgekozen had om de bloemmekes te openen. Mooie gelegenheid om de macrolens er nog eens op te zetten, en goede oefening in de altijd moeilijke wit-tinten.
Josee had met Moniek en Ellygorett afgesproken om te gaan shoppen in Antwerpen. De mannen zouden ook meemogen op voorwaarde dat we niet in de weg zouden lopen. We spoorden dus deze morgen naar Antwerpen Centraal waar de dames zich richting Meir en Keizerlei haastten en wij ons vertier gingen zoeken in de zoo! Achteraf gezien niet meteen het beste idee van de dag Veel dieren waren niet buiten wegens de kou, andere waren tijdelijk in Plankendael ondergebracht omwille van winter- of ander onderhoud en tot overmaat van ramp waren ze zowat overal aan het werken zodat we de volle pot entree betaald hadden voor 40% van de fun Toch zagen we nog behoorlijk wat interessante beesten en kon ik met een gevuld geheugenkaartje naar huis. Ik koos voor vandaag geen voor de hand liggende leeuw of tijger, zelfs geen giraf of olifant, maar dit klein maar mooi vogeltje ( mensen die het weten kunnen vermoeden dat het een soort nachtegaal is ). Ik vond de manier van presenteren best geslaagd namelijk. Vogels zijn bang in het donker en zullen daar nooit invliegen. Zet het publiek in een donkere ruimte en ze zullen het veilige licht van hun verblijf niet verlaten zelfs al zit er geen gaas, draad of andere tralies voor niet gehinderd door enige afsluiting konden wij dus genieten van deze tsjirpers ( in heel ons taalgebied worden vogels wel eens veralgemenend mussen genoemd, maar in Lommel zijn dat tsjirpers )
We hebben nog geen winter gehad en de lente dient zich al aan Ik had het in de krant gelezen, op de radio gehoord, omdat de toverhazelaars in het arboretum in Kalmthout al in de bloei staan zouden ze uitzonderlijk dit weekend ook al geopend zijn. Mooie gelegenheid om mijn macrolens eens uit de kast te halen dacht ik. Het was een eerste kennismaking met de locatie en wij gaan er zeker nog menigmaal op bezoek. Niet alleen de hamamelis of toverhazelaars in alle mogelijke variëteiten maar ook menige andere winterbloeiers toonden zich van hun beste kant en ik vermoed dat ook de lente, zomer en herfst daar de nodige pracht in petto hebben.
Hannelore en Pieter verjaren op dezelfde dag. Dat ze dan ook samen hun feestje organiseerden in Kabouterland is bijna vanzelfsprekend. Pake Pol en Oma wilden dat niet missen uiteraard. Mama Ilse, kloekhen oma en fotograaf Pake Pol hadden de handen meer dan vol. Het jeugdige enthousiasme van vriendjes, vriendinnetjes en feestelingen werd slechts even onderbroken om samen te genieten van pannekoeken, spagetti of frietjes met curryworst en dan snel weer stoeien, kwetteren, gillen en gebruik maken van de vele mogelijkheden die zon binnenspeeltuin biedt.
Ik ben vandaag naar de autokeuring geweest. Ons beestje is ook ouder dan 4 jaar ondertussen en voor de 19de januari moet ik gaan laten zien dat ie nog in staat is om zonder gevaar voor de medemens op de openbare weg te komen en wat ook het vermelden waard is, een onevenredig grote partij Euros af te geven. Als je zoiets op vrijdag de 13de doet is dat een dom plan natuurlijk. Er stond een rij van hier tot in Bommerskonten voor me en slechts een controlelijn in het werkstation was in bedrijf zag ik
Wat dacht je? Ik ben terug gedraaid zal dinsdag wel opnieuw proberen.
Het is zo ver. Schoonbroer Swa is overstag gegaan. Als een van de laatsten uit onze kennissenkring heeft hij zijn verzet tegen de alomtegenwoordige informatica-explosie laten varen. Swa heeft een laptop gekocht en sedert vandaag heeft hij een internetaansluiting! Bij deze ingrijpende gebeurtenis wilden wij uiteraard aan zijn zijde staan om hem in deze moeilijke tijden ietwat wegwijs te maken in de vooralsnog behoorlijk duistere doolhof van termen, toetsen, ikoontjes, dos en donts
De eerste les bleek al meteen dermate overladen met voor de geroutineerde gebruiker eenvoudige begrippen dat Swa wijselijk besloten heeft computerles voor beginners te gaan volgen.
