Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 18 februari 2015 15:59:42 GMT+7
Aan: miel cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Onderwerp: Vertrekdag

Tot gisteren liep alles zoals het hoort, vanmorgen word ik toch wakker met een lichte track,het wordt beslist een lange dag van alles plannen en niets doen.
Ik moet nog pakken en wil de geit en de kool sparen:geen zin om nu al in reiskleren rond te lopen,maar ik heb ze wel nodig om fatsoenlijk te reizen,en tegen de middag moet ik mijn kamer vrijmaken zodat de mogelijkheid om te wisselen beperkt wordt of ik moet me verkleden op straat of zo,misschien op het vliegveld?
Ook twijfel ik of ik nog naar de kapper ga voor een laatste scheerbeurt. Verder kan ik me toch niet de hele middag op terrasniveau ophouden,maar nog een activiteit inlassen lijkt ook onbegonnen met mijn valies als ballast.
Ik hou niet van reisdagen!

De kapper heb ik al gehad,het resultaat valt mee maar zijn handen  roken naar ui. Ook zat hij tussendoor een tv-soap te volgen,zodat ik soms vreesde dat hij ondertussen een stuk van een oor of een snee in mijn bovenlip zou veroorzaken. Maar eind goed, al goed.
Na een lekkere americano in de coffeeshop in het station begin ik te pakken. Ik krijg alles in m'n valies,wonderlijk.
Mijn bagage mag ik achterlaten in het hotel zo heb ik min of meer m'n handen vrij maar voor wat?ik wil eens bootje varen op de khlongs maar ontzie me het gedoe met de tuktukkers om daar te geraken..
Gelukkig komt mijn gids-uitbater net opdagen,die geeft me bruikbare instructies om er te geraken. Omdat hij sprak van een half uurtje wandelen laat ik me toch verleiden tot een tuktuk... Als er ooit een maffia is geweest,dan is het deze bende. De gewone dienst zou niet varen wegens Chinees nieuwjaar en van die dingen, het enige alternatief is een privé longboat, ik word gedropt op de pier en zou moeten 2000 baht ophoesten voor een rondvaart. Van mijn leven niet!
Zo dwaal ik door de stad langs onbekende plekken,maar ik lijk verdoemd om nooit nog op de khlongs te geraken. En zeggen dat ik vorig jaar stom toevallig op zo'n waterbus heb gezeten,ik weet dat het bestaat!
Na omzwervingen  waarbij ik probeer de waterkant aan te houden kom ik plots op bekend terrein. Ik zit aan de andere kant van de rivier dan ik dacht te zijn,en bots op de kuiperij van gisteren. Eind goed ,al goed. Ik ben al blij dat ik zonder pottenbreken weer terecht ben,en drink van opluchting een blonde Leffe,eigenlijk ongepast in deze omgeving en setting.
In de straten hangt een licht uitgelaten sfeer. Veel zaken zijn vandaag al dicht in voorbereiding op Het Chinees Nieuwjaar,dat morgen eigenlijk wordt gevierd,zo ook mijn ijsboer. Ik moet het redden met een Magnum classic uit de 7/11.
Zo beland ik terug in het hualampung circus,waar ik nog een pittige soep eet en een pintje drink. Het is vier uur,nog drie uur te gaan voor het incheckmoment op suvarnibhumi AirPort

Einde berichtgeving uit Thailand

miel cocquyt