Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 17 februari 2015 06:26:37 GMT+7
Aan: miel cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Onderwerp: Maandag

De dag begint met een verscheurende keuze over het ontbijt: Thai of westers? Ik kies het laatste,tot mijn spijt achteraf. Maar andersom kon ook op spijt uitdraaien,misschien was het ook niet geweldig in dit hotel..
Mijn vlucht gaat woensdagavond,ik heb nog drie dagen voor me,lang genoeg om te doen wat ik wil doen in Bangkok,namelijk niet te veel.
Eerst ga ik wandelen in de Chinese kant. Het is niet zo dat Chinatown een ommuurde getto of zo is, ik merk alleen kleine verschillen. Het oogt me grosso modo ook wat rijker dan andere mij bekende buurten. Alleen niet te ontkennen Chinees: een ministoet met draken en tromgeroffel geeft een voorsmaakje van het aanstaande nieuwjaarsfeest. Ik trap in een gezellig beetje verdwalen,moet tenslotte de richting terug vragen,zit een graad of tien verkeerd uit de goeie richting.
Ook hier geen drank te verkrijgen. Ik spoed me terug naar mijn  vaste stekken want het is middag ondertussen.
Na wat eten en drinken ga ik om een massage,die,op aandringen,van de masseur op meer uitdraait dan ik had bedoeld en verwacht,maar toch heel deugddoend.  
Het is vier uur ondertussen en snikheet. Mijn wandeling die ik had voorzien stel ik uit naar morgen en hou me letterlijk bezig in de schaduw van het station,daar staat naast de gewone monumentale Changmai-trein ook een heel mooie Eastern & Oriental  express,spijtig genoeg helemaal voorzien van bewaking zodat ik niet eens vlug kan binnen glippen,van buiten oogt het erg chique.

Het station,een hele wereld op zich.
Na een terrasje ga ik even liggen, met het idee vanavond op stap te gaan. Het valt mezelf op dat bijna onmerkbaar mijn ritme weer helemaal als vroeger,-zeg maar voor mijn longmiserie - me overkomt.
Of toch net niet: ik val in slaap,word pas wakker als alle uitgaanstijd voorbij is. Niet eens ontgoocheld slaap ik dan maar weer verder.

miel cocquyt