Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 8 februari 2015 19:17:54 GMT+7
Aan: miel cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Onderwerp: Afsluiten

Mijn vertrek uitstellen tot morgen was geen goed idee. De hele dag loop ik met  mijn ziel onder mijn arm, ik heb niets aan het herknabbelen  van de afgelopen week. Met de brommer rij ik alle mooie plekjes nog eens af maar het geeft geen kick.
Zo verknoei ik een beetje mijn dag,ik voel me er ongelukkig mee. Een paar keer reed ik langs de kapper maar het was iedere keer volle bak. Tegen de middag had ik geluk: 1 in de scheerstoel,anders niemand, zo veel geduld heb ik dan wel. Het resultaat valt me wel mee, ik betaal 90 baht,een honderd Belgische frankskes..

Naar goeie gewoonte bel ik ook even met mijn ma,,die spijtig genoeg niet met internet overweg kan.

Mijn methode van eten aanwijzen heeft deze keer gefaald: een Thai eet een vleesschotel met veel groenten, ik wijs het aan maar vind het niet lekker, het is niet knabbelbaar,ik vermoed dat het varkensstaart is in kleine mootjes. Op de koop toe is het een exclusiviteit die 3 keer zoveel kost als een gewone schotel!

Mijn brommer is netjes weer binnengebracht, met An heb ik ook al afgerekend, 2100 baht voor zes dagen confortabel en net verblijf, ik krijg mijn geld hier niet op!
Verder voel ik me kouwelijk, de hele dag een zwaar gevoel in de buik en lichte hoofdpijn. Nochtans is het helemaal niet koud,wel staat er af en toe een felle wind. Ik heb maar weer mijn pull aangetrokken. Binnen zitten om te schrijven kan niet omdat alle tafels buiten staan.
Mijn valies is bijna gepakt, ik wacht tot morgenvroeg om af te werken. Voor de zekerheid zal ik maar mijn wekker zetten, met die verkoudheid weet je maar nooit of ik anders doorslaap en mijn bus mis! Ik FaceTime nog wat met Claudine en drink ondertussen mijn biertje.

8 uur pas,maar ik ga naar bed in de hoop mijn verkoudheid weg te slapen.



miel cocquyt