Vraag me niet waar de zon hier opkomt, ik moet het antwoord schuldig blijven. In ieder geval is het aan de andere kant van de rivieren. Terwijl ik mijn brommer nog ter beschikking heb rij ik er eens naar toe, te lui om te stappen. Het valt me wat tegen, deels ook omdat ik iets te laat ben. Ondertussen toch weer een ander deel van de stad gezien,het nieuwe gedeelte met de openbare gebouwen annex betere buurt, wel allemaal nog landelijk. Terug in het guesthouse neem ik alleen een koffie. Een ouder Frans stel neemt de ruimte en het heet water-een grote theepot- in beslag, da's genoeg om een hekel aan hen te hebben, ik zeg gewoon goedendag in het Engels zodat ik geen verder contact met hen hoef te hebben. De markt is vlakbij. Ik bestel op goed geluk een rijstsoep aan een eettentje en het smaakt. Een ietsje bijkruiden is gauw van het goede teveel. Brommer tanken en inleveren, ik sta weer te voet,en ga op wandel naar het oude stadsdeel. Langs het water bots ik op een drukke activiteit aan de "ferryhaven"waar bootjes komen uit Laos aan de overkant van de Mekong, de passagiers worden allemaal gefouilleerd door militairen. Alles wordt met de hand naar boven gedragen, ik zie veel handwerk lossen als gevlochten rieten zonnehoeden en op maat gekorte bamboestokken. De retourvracht wordt op handkarren naar beneden gereden (!) langs de oude betonnen trap,ook langs een soort bobsleepiste maar dan in het zand,heel merkwaardig. De retour bestaat uit voedingswaren als eieren en groenten, verder veel plastic materiaal, ik zie ook rolletjes prikkeldraad en waarachtig een muziekinstallatie. Het wordt vroeg warm, na tien uur bijt de zon al fel, ik wandel terug naar mijn kamer en terras. Hier is zo weinig toeristeninfrastructuur, ik kijk al dagen uit naar een massagesalon, toch de Thaise specialiteit bij uitstek naast de keuken maar vind niks. Ik spreek de uitbaatster er over aan en ze vraagt alleen wanneer ik het wil. Blijkt dat ze zelf gediplomeerd masseuse is. Afspraak om twee uur, nog in de volle hitte. Ze waarschuwt me niet te eten kort vooraf. Van 2 tot half vier word ik bewerkt, voor een groot stuk met ellebogen en voetenwerk. Prijs : 300 baht. Daarna ga ik wat wandelen door het oude dorp dat hoofdzakelijk in hout is opgetrokken,met dagruimte beneden,al of niet open en slaapvertrekken boven. Ik voel me minder stram bewegen,de massage werkt. Een praatje maken lukt spijtig genoeg niet,tot wederzijdse spijt want de Thai zijn heel nieuwsgierig maar komen ook niet verder in het Engels dan het geijkte"where do you come from?" De restaurants aan het water zijn weer niet open. Een beetje noodgedwongen neem ik mijn toevlucht opnieuw tot de markt,dit keer een rijk gevulde noedelsoep. Weer kruid ik iets te veel,en het was maar een snuifje! De avond en de wind valt,het is aangenaam om buiten te zitten. Ik FaceTime (een soort Skypen) even met zus Martine. Nog deze blog afwerken en ik breek dan mijn vroegterecord gaan slapen, het is nu net geen 9 uur maar dat stoort me niet.
