Niet echt uitgeslapen kruip ik uit mijn bed. Het wordt licht, en het is lekker ochtendfris. Met mijn nieuwe fiets ga ik toeren langs de Mekong en terug door de stad die op deze zondag langzamer ontwaakt dan anders. Mijn zoektocht naar een ontbijtadres eindigt weer bij mijn bekende bestemming. Een obese jongen wordt daar nog verwend door zijn grootvader met 2 extra sandwiches, ik wist zelfs niet dat die hier bestonden. Daarna ga ik eerst afrekenen met Den,ik betaal 2100 baht voor zes nachten, een 55 euro. Ik reserveer een brommer bij Nicolas voor later in de morgen,vul mijn tussentijd met lezen allerhande en een babbel met andere gasten. De zon komt erdoor. Tegen elven vertrek ik goed komt-het-uit,ik rij een stuk de weg terug van eergisteren maar verdwaal algauw zalig op den buiten. Het is heel rustig,op kinderen na weinig beweging in de dorpen. Plots stoot ik op een countryclub. De security laat me doorrijden, ook binnen gaan is geen bezwaar,al val ik uit de toon ,i'm not dressee you know. Ik drink wat in het chique clubhuis. Dan maar weer verder à la campagne. Na een paar uur heb ik het gezien en vind gelukkig de grote weg terug. Na een ommetje naar de brug der vrede -hier voel je echt nog de dreiging van de grens- kom ik langs de zondagsmarkt aan het station. Ik parkeer mijn brommer zorgvuldig en slenter wat rond, bots op een paar kraampjes met insecten. Mijn voornemen om dat te proeven moet ik NU waarmaken. Ik bestel een proevertje mix, wat wormen,sprinkhanen en een soort bijachtigen,die ik naar gewoonte hier netjes meekrijg in een plastic zakje,waar ze zelfs warme gerechten als soep in gooien. De schrik slaat me aan mijn hart als ik een andere brommer op mijn plek vind. Gelukkig maar heb ik me vergist,de mijne staat nog wat verder. In een net etablissement bestel ik een Chang,om te bekomen van mijn schrik en om mijn insecten door te spoelen,maar ze smaken lekker, ik zou er mee kunnen leven als vleesvervangers. Vroeg in de namiddag ben ik terug,mooi op tijd voor een lichte siësta,nadat ik Skype met een paar mensen die bereikbaar zijn. Mijn was is klaar,ik kan beginnen pakken maar stel het uit tot morgen. Mijn zoektocht naar eten eindigt bij een zaakje druk bezocht door Thai, lekker allegaartje van aparte paddestoelen en een soort garnaal,maar very spicy! Ze hadden me verwittigd,maar "nie plooien!". Ik eindig als naar gewoonte in mijn stamkroeg, voor een keer plein de monde maar ik blijf mooi op mijn alleen,bezig met mijn blog.morgen reisdag,weet je wel..