Gisteren nam ik een rustdag. Gewoon op het terras blijven hangen met de opkomende zon in de rug,praatje met de medebewoners, de ene ligt me al beter dan de andere. Er is een single bijgekomen, een drukke Engelsman ,die werk maakt van de Française,ze verpesten samen mijn lucht door om ter meest te roken. Na een wijle laat la Française hem zitten, en ik hou hem op afstand door half te negeren. Het guesthouse stelt fietsen beschikbaar en daar wordt gretig gebruik van gemaakt,wel op een verkeerde manier: ze worden geclaimd door ze op slot te doen en dan een hele dag ongebruikt en onbruikbaar voor een ander te laten staan. Ikke eerst! Ik moet Len vragen om een vrij te krijgen,dan nog is de vlaams-Limburgse onderwijzer - hij heeft zich tot nu toe nog niet eens voorgesteld- verongelijkt. Naderhand geeft hij me grootmoedig de permissie om de fiets die dag te gebruiken. Het lef! Ik neem uitgebreid de tijd om mijn kranten te lezen,die zijn hier pas in de late voormiddag op internet beschikbaar, het tijdsverschil weet je wel. Een middagdutje geeft me weer wat energie. Gelukkig is mijn kamer relatief koel en goed te verduisteren. Na de grote hitte peddel ik wat rond , ga een paar keer kijken op het busstation om mijn trip verder te plannen,met nul op het request,het betreffend bureautje blijft hoewel open, leeg . Voor de kapper is het nog een paar dagen te vroeg,net als voor een bloedanalyse. Rustdag gaat stilaan over in baaldag. Voor de verandering ga ik eens Vietnamees eten: een soort gevulde pannenkoekjes,het lijkt wel tapiocadeeg. Lekker maar wat weinig,ik koop nog wat fruit voor het geval dat de honger toeslaat. Nicolas zit wat verweesd, zijn vriendje Ali gaat naar een bikersfeest en hij moet hier alleen de honneurs waarnemen. Als om te verhinderen dat hij zou sluiten druipt af en toe een klant binnen,en hij kan geen neen zeggen, ook al omdat hij vindt dat de zaak van Ali niet goed draait en daar voelt hij zich ongemakkelijk bij. Ik keer terug naar het terras van mijn guesthouse net om de hoek,babbel nog wat met la Française maar moet vluchten door de overvloed aan muggen, ga daarom nog een slaapmutsje nemen langs de Mekong,muggenvrij. Ondanks pijn aan mijn ribben slaap ik tot halfacht,mijn bioklok lijkt wat van slag.
