Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 28 januari 2015 21:41:50 GMT+7
Aan: miel cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Onderwerp: Rust

Ik vang de dag langzaam aan.
Mijn kamer is niet geluids- maar des te meer lichtisolerend,waardoor ik een uur langer slaap dan anders.
Om de hoek, langs de Mekong, zijn verschillende koffiebars. Het aanwezig gezelschap waar ik binnenga bestaat uit een Nederlands en een Vlaams koppel,dat hoor je zo. Ik hou me op mijn kant, drink mijn koffie alleen. Iets verder ga ik Thais ontbijten, soep met kip en noedels, lekkere lichte maaltijd. Na mijn douche ga ik op het buitenterras mijn krant lezen.
Den, de eigenaar maakt me attent dat selfservice Breakfast klaar staat maar ik maak er geen gebruik van. Iets later komt hij me een fiets presenteren, dat neem ik wel mee,al is hij ondermaats zoals de meeste fietsen hier. Ik verken de stad anders en verder dan te voet.
Na de middag ,in de grote warmte ,hou ik me gedeisd op het schaduwrijk terras en neem ook een kleine deugddoende siësta. Daarna ga ik een andere kant verkennen.
Nico heeft goed nieuws: morgen is een brommer beschikbaar,dus dan ga ik toeren.
Ik sluit mijn avond voorzichtig. Een weegschaal aan een 7/11 buurtwinkel vertelt me dat mijn gewicht naar de verkeerde kant aan het schommelen is, wat je met de kost hier niet zou verwachten..
Ik typ dit in de avond op het terras van het guesthouse,maar ik ben de strijd tegen de muggen aan het verliezen. Dan maar beter naar bed!


miel cocquyt