Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 25 januari 2015 16:50:17 GMT+7
Aan: miel cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Onderwerp: Zondag

De hele nacht was 1 krekelachtige luid aan het tsjirpen,zelfs toen het al licht werd ging hij nog aarzelend door. Toch erdoor geslapen. Ik ben pas opgestaan toen het al volle licht was. Een eerste ochtendwandeling bracht me bij mijn ontbijt: gewoon wijzen naar het bord van mijn buurman, ik kreeg een soort bouillon met varkensvlees in en een portie rijst. Dat bevalt me wel.
Daarna zowat de hele dijk afgelopen,alleen een paar vroege wandelaars gekruist. Hoewel het stratenpatroon redelijk eenvoudig is vind ik met moeite mijn weg .
Ik zoek het busstation op,maar bussen lijken me niet de geschikte manier om hier de streek te verkennen,ondermeer de taal is een probleem.ik kijk mijn ogen uit op de aangrenzende (vers-)markt. Veel vis, die levend in bassins ligt te gapen. Eten rondom, in verse of klaargemaakte toestand. Ik beperk me tot wat fruit.
Tegen de middag wordt het erg warm, ik trakteer mezelf op een Chang (cafés zijn hier niet zo verbreid als bij ons,je moet het meenemen als de gelegenheid zich aanbiedt)en zoek dan verder mijn weg naar huis.
Een vage onrust houdt mijn siësta kort. Ik ga gauw weer op stap en bots per toeval -zoals het hoort- op een Franse Nicolas,afkomstig uit de Savoie,die hier telkens gedurende een half jaar Farang speelt. Heel interessante tips,met een beetje geluk ga ik morgen toeren in de nabije omgeving. Aan de overzijde van de Mekong lokt Laos,maar mijn nieuwe maat raadt het af wegens teveel beperkingen bij het terugkeren, ook al ga je maar voor een dag... Tant pis, de wereld is groot genoeg aan deze zijde van de rivier.
Nicolas heeft me uitgenodigd mee te gaan naar een zondagsmarkt,maar ik vrees een indigestie. Liever vanavond samen een pint drinken, als de zon onder gaat over de rivier.

miel cocquyt