Het verblijf hier brengt me een stukje terug naar mijn kindertijd,vooral door het gekwetter van hordes mussen. Het koelt hier op de buiten meer af dan in de stad,en voor het eerst trek ik s nachts een deken over me! Verder is het doodstil, je hoort zelfs de muizen lopen, in ieder geval is er een vaag geritsel. Tegen de morgen worden de zangvogels opgevolgd door een luidruchtig gekwetter van duizend mussen. Ik slaap zalig weer in.
Het ontbijt wordt geserveerd in een majestueuze zaal, vol met jachttrofeeen ,een prachtige zaal om te feesten. Als ik nog eens zou trouwen doe ik het hier.
Het leven op den buiten heeft éen groot ongemak,er is geen internet of wifi. Ik hou me sterk en doe maar of het me niks uitmaakt, ga zonnebadend wat lezen,maar tegen elven wil ik toch mijn berichten en vooral mijn krant. Ik rij de verkeerde kant op, in het ene dorp is geen internet, ik moet terug naar Viana,een kleine 20 km verschil. De eigenaar van het domein,- ik giste op een militair, en dat blijkt te kloppen- heeft de dorpshoofden uit 5 dorpen uitgenodigd voor een bbq, hij vraagt me om er ook bij te komen, kwestie van zijn prestige vermoed ik. Ik zeg niet nee, in het passeren van het ene dorp naar het andere zie ik dat zijn gasten al gearriveerd zijn.
Het bejaardenparlement is verhuisd naar de banken aan de andere kant van de straat, ze draaien met de zon mee,of beter ze volgen de schaduw.
De ouderen hebben allemaal een grijze stoffen broek en een pet, de jongeren(!) zitten apart en dragen jeans, geen petten, durven ook al eens een pint bestellen.
Ik had mijn auto onder de boom gezet waar boven een nest cigognas woont, ik vind hem helemaal bescheten terug, ook binnen want ik had mijn ramen opengezet voor de koelte..Eerst opkuisen is de boodschap. Nog even terug naar Viana om te mailen,maar geen zin meer om te schrijven, ik laat de foto's spreken.