Pas na de middag kan ik eindelijk op mijn kamer, na een eerste keuring kruip ik tussen de lakens, de airco zoemt zacht en ik slaap een dik uur als een blok, wordt wat verdwaasd wakker.
Ik loop een blokje om maar buiten de schaduw is het gewoon niet te doen, je smelt waar je staat. Ik hou me op een terras van een soort hardrock café bezig met kijken. Meeste klanten zijn toeristen,veel jong volk, ook Russen.
Ook op de plaatselijke markt is het als een oven, niet alleen door de vele kookvuurtjes ,de aaneengesloten zeildakjes zijn veel te laag,en je moet bijna de hele tijd gebukt lopen.
Mijn middagmaal is een tros minibanaantjes en een noot kokosmelk.
In het hotel wil ik mijn boeking verlengen,maar alles is volgeboekt. Pas morgen kunnen ze zeggen of er iets is vrijgekomen.
Ik wacht het niet af en boek een beetje in mijn gat gebeten ergens anders. Als ik tegen de avond binnenkom blijkt er toch iets vrij te zijn..
Alles is hier wat duurder meen ik, ook de restaurantjes, ik eet in een drukke zaak vol met inboorlingen,matig lekker,of ik word verwaand/verwend?
Vanavond wil ik nog wat rondhangen in de luwte van de nacht,maar eerst doe ik een dutje.
Tegen middernacht pas schiet ik wakker, ik ga nog even naar buiten, de lobby is in nachtmodus wat betekent dat een gezin hier de banken beslaapt, de tv knoerthard.  De man denkt dat ik buiten sluip op zoek naar lady's,hij wil me graag adviseren.
Buiten is  er niks meer, de laatste marktkramers zijn hun boel aan het afdekken. Geen eten meer, zelfs geen fruit. Alleen de 7/11 supermarkt is open, ik schuif aan tussen andere toeristen,neem een noedelsoep in droogvorm mee en een halve liter Chang bier.
Is het de temperatuur of het reizen, in ieder geval slaap ik verder als een roos.

miel cocquyt