Onderwerp: Lopburi zondag

Zeven uur, ik snak naar een koffie maar het café is nog potdicht. In het station vind ik een nescafe,tegen mijn zin met melk en suiker voorgemixt,maar alla, beter dat dan niks. De stad lijkt maar traag uit zijn schelp te komen. Terug in de Noom is het terras toch open, de baas zelf aan de service. Verse koffie!
Een eerste koppel bestelt Breakfast, ik wacht af tot ik zie wat ze voorgeschoteld krijgen. Het duurt lang, wellicht moet het keukenpersoneel nog komen. Tenslotte komt het en het oogt behoorlijk,ik bestel ook maar. Een ander koppel nestelt zich ook in de lage stoelen waar je meer in ligt dan zit. Het zijn nederlandstaligen, ik herken hen niet aan hun praten maar aan hun reisgids. Koppels houden zich meestal liefst op hun eentje, zo ook deze.
Mijn Franse madame is ingenomen door een Fransman die me heel erg afwijzend aankijkt. Verkeken kans,maar niet getreurd.
Met mijn fiets verlaat ik de stad aan een andere kant,maar het blijft stedelijk gebied, ik beland tenslotte in een exquise buitenwijk, afgesloten met bewaker, ik begrijp hem van geen kanten en fiets door maar hij komt me ook per fiets achterna. Trouwens, ik kan niet weg, er is maar een gate. Mooie dure villa's, helemaal omheind en voorzien van waakhond. Als ik stilsta om een foto te maken slaan al de honden aan. Werkt beter dan een sirene.
Op de terugweg neem ik een verkeerde afslag,dat heb je met onleesbare verkeersborden, merk het pas als ik kilometers verder ben. Vertwijfeld maak ik rechtsomkeer,probeer een paar keer de weg te vragen,maar hun Thais is Chinees, net als mijn Engels. Ik rij op goed geluk en kom gelukkig goed terecht.
Tegen twaalven moet mijn kamer ontruimd, ik heb geen zin om hier langer rond te hangen, een trein gaat om 12.25. Helaas ,het begint met 55 minuten vertraging. Je moet monnikengeduld kweken om het allemaal te ondergaan. En, en plus: election day, geen terras noch winkel waar je bier kan krijgen!
Ik maak van de nood een deugd en ga wat eten,klassieke methode:met aanwijzen wat ik zie op een anders bord,dat werkt best. Uiteindelijk komt de trein toch,van dan af gaat het volgens het boekje+1,05uur. De rit duurt 2,5 uur, het eerste uur raak ik niet aan een zitplaats.
Niet veel(modale) kamers beschikbaar  hier in de buurt van het station in Bangkok,ik moet vier hoog zonder lift,'t is goed dat het maar voor 1nacht is. De kamer zelf is wel heel behoorlijk.
Ne een lekkere douche, terug naar beneden.

Ik ben een beetje op vertrouwd terrein,ga eten in een klein straatje waar ik al was. Een Amerikaan die hier dertig jaar woont helpt me met kiezen, de keuken hier stamt uit het noorden. Als groenten krijg je alleen rauwkost, een soort venkel en iets groen wat ik niet kan thuiswijzen, maar wel pittig smaakt. Daarbij een rol kleefrijst en gegrild varken. Prima voer!
Het is pas acht uur,dus loop ik nog even in het massagesalon binnen, waag me aan een full bodymassage. Ik krijg een soort wijde pyama om aan te trekken,de masseuse kruipt onder en over mij, ze werkt hoofdzakelijk  met drukken van haar armen en schenen. Alleen mijn gezicht  mijn tenen en vingers is vingerwerk. Een vol uur heeft dat geduurd! Ik betaal een luttele 200 baht, als ik dat thuis gedaan kreeg ging ik 2 keer per week..
Nog een biertje in het hotel, Kees is klaar en gaat slapen.


miel cocquyt