Eerst niet, maar als ik aanstalten maak om te pakken blijkt toch een andere kamer vrij: omgebouwd tuinhuis achter in het tuintje, kleiner,knusser dus als je wil,maar met badkamer en rustig, van de straat weg. Alea iacta est,ik blijf nog een dag Treintje morgen omstreeks(!) 18.00 hr, dus heb ik een zee van tijd om hier te verdoen, vanmiddag en morgen de hele dag. Ik begin met luieren,want voor meer is het te heet overdag. Een eerste kolonie apen-want ze zitten echt niet overal, hier in de buurt zie ik geen een- kom ik tegen in de winkelstraat waar de markt begint. Eerlijk gezegd doen ze me aan ratten denken, even stoutmoedig. Ook dezelfde kleur, op hun gat na dan. Ze lopen over de electriciteitsdraden,komen af en toe langs de palen op de grond maar voelen zich hogerop beter in hun sas, agressief lijken ze niet te zijn. Voeding op de overdekte maar open markt,zonder koeling lijkt me ineens minder aantrekkelijk als ik in de airconditioned Tesco loop, met koelrekken voor vis en vlees,tegen prijzen a la Donald Muyle ook nog. Zelfs inktvis ligt er, het doet me watertanden. Ik koop alleen een trosje minibananen,die vind ik niet in zo'n kleine hoeveelheid op de markt en ik heb er al dagen zin in. Een paar keer al liep ik langs een kapperszaak,een van de kappers die net een rookpauze had vraagt me binnen en ik ga mee voor een knip- en scheerbeurt. Hij werkt heel vakkundig. Vooral het scheren is genieten. Wat haar en 100 baht lichter verlaat ik na drie kwartier fluitend de zaak. Het terras van de Noom hangt al gezellig vol met gelijkgestemden. Toch meer sfeer dan een hotellobby.. Straks nog een wandelingske om wat eten te scoren,,dan even platte rust in mijn nieuwe hok -gelukkig met airco-. Een nieuwe gaste komt binnen in de tuin maar de kamer is nog niet vrij. Marie is ongeveer mijn leeftijd en fervente reizigster, ze komt nu van de Filipijnen en komt hier nu een maand duiken,vorig jaar verbleef ze hier lange tijd om haar brevet te halen. Ze reist alleen, haar man heeft er geen zin meer in en blijft in Frankrijk. Ze is verwonderd dat ik Frans wil spreken, vorig jaar zat ze met Belgen op een boot en die vertikten het. Nu trekt ze kris kras door Thailand,en gaat dan weer naar de kust om te duiken,raadt me Phuket ten zeerste aan als verblijf.
Net wakker krijg ik Skype van Marieke en Pauline, Griets dochters. Ze weten niet goed wat ze er aan hebben, maar het doet deugd hen even te zien. Na vieren huur ik een fiets,soort citybike in goeie staat. De jonge baas bezweert me hem niet achter te laten bij de monkeys, hij stelt me verantwoordelijk voor schade aan het zadel waar ze graag aan krabben of bijten,weet hij blijkbaar uit ervaring.
Puur voor het plezier van het fietsen laat nik de stad achter me en rij goed-komt-het-uit langs Thaise wegen,goeie wegen trouwens. Weinig (vracht)verkeer, het is tenslotte zaterdagmiddag. Op de terugweg -tegen half zeven wordt het donker- raak ik even de richting kwijt maar alles komt goed met wat gebarentaal en wat geluk zeker? In mijn/ons tuintje maak ik kennis met mijn buren, ook Fransen uit Tours,hij is van Marokkaanse origine. De eerste vraag: hoe is het met de Belgische burgeroorlog? Het is niet de eerste keer dat zoiets me overkomt, in Frankrijk vooral moeten vreselijke dingen over les Belges worden verteld. Mijn kost zoek ik niet ver, strijk neer op het terras aan de straatkant en eet shrimps, vanmorgen zag ik ze zwemmen op de markt, ze zijn lekker klaargemaakt. De patron maaktme attent op het alcoholverbod, en vraagt me de fles discreet op de grond te zetten,voor als de politie langs zou rijden.. Ik trek gauw naar mijn tuinresidentie die 's nachts meer gelijkenis heeft met een tent, ik hoor alle dieren van de schepping passeren: katten, vogels, ratten en ander trippelend gedierte,gelukkig niet binnen.
