Onderwerp: Lopburi

Mijn nacht in het guesthouse is in schril contrast met het hotel. Wel goedkoop,maar erg elementair. Geen ontbijt, geen flesje drinkwater,lawaaierig... Prijs- kwaliteit verdient het hotel(wezen) de eerste prijs. Maar: hier hebben ze wel huurfietsen, dus ik kom verder.
Op de middag wordt het veel te warm, ik ga wat in de schaduw rusten. Mijn ticket voor de expres spreekt op 15.14,de paar uur die me resten lijken verloren. De trein heeft een half uur vertraging. Hoe hard hij ook gaat,hij haalt het niet in. Plus voor de spoorwegen: gratis koffie en gebak gebracht op mijn gereserveerde zit met airco.

Lopburi staat op mijn lijst omdat het,net als phitsanulok, een haalbare etappe lijkt,niet te ver ineens. Bij naslag blijkt het ook de stad van de apen te zijn,wat me zowel begeestert als afschrikt. Ik zie beelden voor me van apen die proberen mijn bagage te ontfutselen of mee aan tafel aanzitten. Maar geen aap te zien bij her verlaten van het station. De nacht valt al,ik heb niks gereserveerd en kom zo in een guesthouse door trotter aangeprezen. De sfeer is leuk, het comfort minder.
Ik loop nog een blokje om op zoek naar eten en ga vroeg naar bed. 

Bij een sanitaire stop midden in mijn nacht krijg ik-eindelijk!- Griet aan de Skype. 

miel cocquyt