Het bed hier in mijn kamer is reuze van afmeting maar ook van confort. Op de taal na heb ik hier niet te klagen, ze kunnen het ook niet helpen dat ik hun taal niet spreek. Verzorgd en rijk ontbijtbuffet, morgen probeer ik het Thais ontbijt. Bij gebrek aan fiets ga ik stappen,eerst naar het treinstation,een te groot en lelijk gebouw. Alle wissels worden met handkracht vanuit het seinhuis bediend,een archaIsche bedoening. Aan de overwegen woont nog een wachter. Nostalgie van mijn kindertijd. Mijn info aan het loket krijg ik toch in een soort Engels,maar zonder uitgesproken rrr,waardoor het soms Chinees wordt. Aan het station staan taxibrommers,maar het woord of de klanken van busstation kennen ze niet, dus ga ik maar te voet, een uurtje stappen -als ik niet verkeerd loop- maar zo zie ik nog wat. Ik heb een summier stadsplan bij,maar de meeste straten staan alleen in Thais aangegeven,alfabet van mooie tekens maar ik kan er vooreerst niets van maken. Toch kom ik waar ik zijn wil. Weinig tempels hier. Eén heb ik gezien, ik denk een hindoetempel,in tegenstelling tot boeddhistische niet open voor bezoekers. Op het plein ernaast een bescheiden Boeddha. Erg godvrezend lijken ze hier niet te zijn . Het busaanbod is groter, om het uur vertrekt er minstens éen. Maar dat is voor morgen. Stilaan etenstijd. Ik versier een blik bier en ga rondkijken in verschillende eettentjes,maak met gebarentaal duidelijk wat ik ook wel wil, dat lukt aardig. Moeheid zit nog niet in mijn lijf, ik sjok kris kras verder,maar trek me tegen een uur of drie terug op mijn kamer wegens te warm, hier winterse temperatuur van 35°. Eigenlijk wil ik een klein stadje,eerder een dorp als volgende stop maar ik krijg geen duidelijkheid omtrent overnachting, niet doen dus. Tegen zessen valt de avond,het blijft warm maar het brandende van de zon is gedoofd. Nog wat kuieren,,iets meer in een buitenwijk. Voor het eerst zie ik vechthanen, mooie beesten. Bij een drankenhandel koop ik me een lokale pils, 64 cl is me toch een slok te veel. De winkel is slordig maar heeft alles in huis,als chivas regal, een assortiment wodka's, een hele wand Franse en Australische wijn, lokale sterke drank.. Toch komt er weinig volk op af,ik snap niet hoe ze met die handel overleven. Veel kleerwinkels hangen gewaagde kleedjes uit, die ik niet in het straatbeeld zie, wellicht voor de feestdagen? Het Chinese nieuwjaar komt er aan, de stad is er voor uitgedost. Stilaan weer eten scoren, op dezelfde manier, maar het is zo druk dat ik bijna opstap wegens het lange wachten,maar alles komt en smaakt goed. Eindelijk kom ik een soort café tegen, ik raak aan de babbel met Engelse Tony, die hier al negen jaar woont, sinds 2 jaar getrouwd met een Thaise die op cruiseboten heeft gewerkt, hij is hier leraar en laat liever zijn familie overkomen dan dat hij zelf terug gaat. Iets over negen, ik vertrek weer naar mijn honk. miel cocquyt
