Onderwerp: Zondag in Chang Mai

Mijn telefoon zet ik meestal af,maar gisteravond dus niet. Zo werd ik bruusk gewekt per telefoon door een of andere nachtbraker, 03.45 hier, dus tegen tienen thuis..
Vanmorgen na het ontbijt en voor ik mijn fiets moest inleveren naar het busstation gefietst,ligt nogal een eindje uit de buurt.
Eerste info geeft pas bussen vanaf de middag, ik kan daar mee leven. Omdat ik tijd zat heb bezoek ik het station verder, en ontdek zo gelukkig nog drie aanbieders, op die manier krijg ik een heel gamma aan mogelijke afvaarten, ook heel verschillend van prijs en (vooropgestelde) reistijden. Mijn dag kan niet meer stuk, ik fiets terug langs zonnige wegen, het wordt hier weer warm.
Markten overal op zondag, maar in de binnenstad wordt tegen de avond een beroemde markt georganiseerd.

Ik dwaal wat rond,mijn vaste kroeg houdt zich ook vandaag aan alcoholverbod,maar een ander -van oorsprong Chinees- heeft geen weet van zo'n beperking.
Hier komen elke dag enkele Franse mannetjes bijeen, de een woont hier al jaren, de andere komen hier vaak op vakantie, zo breng ik mijn zondagmiddag door met een Frans in plaats van een boerenparlement. Ook hier wordt het weer besproken, het is absoluut kouder dan normaal deze winter zegt men hier, maar mij hoor je niet klagen! Morgen ga ik meer zuidelijk, als het nu maar niet té warm zal zijn,straks verlang ik nog naar de koelte van de lage landen?
Het verkeer is iets minder druk dan in de week,al zie ik niet één zaak die dicht is. Zelfs waren bouwvaksters bezig met het vernieuwen van het dak van een tempel.
Het wordt een slenterdag,zonder fiets kom ik niet ver. Honger of zin in eten heb ik voorlopig niet,ik doe een dutje van een paar uur,tegen vieren hier wordt in België langzaam opgestaan, misschien krijg ik iemand aan de lijn.

ondertussen probeer ik een hotel te boeken van op mijn kamer maar de lijn is erg traag, ik breek af en probeer opnieuw vanop het tuinterras, nu gaat het wel vlotter.
Na een half uur krijg ik bevestiging van twee boekingen. Één annuleer ik onmiddellijk maar hoe boos ik ook ben, ik heb een no show aan mijn rekker! Ik schrijf nog een protestbrief maar heb ijdele hoop. Je reist om te leren...
Op mijn skypepogingen krijg ik weinig respons,al wijst de klok tegen zessen dus op de middag.Tant pis.
De zondagsmarkt is een overweldigende bedoening,kilometers lange aaneenschakeling van alles en nog wat,  juwelen, kleren,amuletten,muziek-in groepjes of alleen-,bedelaars,eettentjes allerhande-zelfs frieten in de pan-,ook op beschikbare binnenplaatsen van tempels  en andere publieke ruimtes. Het verveelt me algauw, ik keer moeizaam op mijn schreden terug,en plots valt het me op: wij gaan automatisch rechts aanschuiven, hier is het links voor de hand liggend.maar druk blijft het toch. Ik proef een bord groene kip, redelijk pikant maar ik lust het wel. Daarna een biertje en nog een bord soep-met-vlees  bij mijn Chinees, hij ligt een honderd meter buiten het circuit en het is aangenaam rustig daar.
Bij thuiskomst lukken een paar Skypes wel, loud en clear. Even bijpraten doet deugd.
Mijn gordijnen verduisteren goed, ik rust even op mijn bed,schrik wakker tegen twaalven,veel later dan mijn bedoeling was. Op een late  wandeling  kan ik alleen getuige zijn van het vakkundig opkramen, een wirwar van pick ups,tuktuks en ander gemotoriseerd tuig brengt wat rest en waarde geeft in no time in veiligheid.
Middernacht,iets erover, ik ga slapen.

miel cocquyt