miel cocquyt
Begin doorgestuurd bericht:
Van: miel cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 21 januari 2014 16:19:56 GMT+7
Aan: miel cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Onderwerp: Bangkok 3
Na mijn boottocht kon ik maar niet genoeg krijgen, dus duik ik de metro in naar het subvimidistrict,pal in het centrum,daar schijnt een bloeiend nachtleven.
Totaal verrast kom ik bovengronds in wat het basiskamp moet zijn van de opposanten. De hele straat is afgesloten en verkeersvrij, wat een ontzettende verkeersknoop veroorzaakt in de hele omgeving.
De boel is erg goed georganiseerd, met om de honderd meter een reuzescherm waaropvoortdurend speeches verschijnen,ik schat voor een paar duizend toehoorders. Alles heeft een sterk festivalgehalte, het is erg ontspannen. Een heleboel pop-up tentjes staan mooi geordend op de boulevard. Rondom ,ook pop-up wellicht diverse standjes met eten, drinken, t-shirts en andere accessoires. De mensenzee vernieuwt voortdurend, je ziet volgelingen in- en uit de metro komen, ik vermoed dat velen hier willen zijn na hun dagtaak.
De uitgangsbuurt is een soort reeperbahn, de ene dancing tegen de andere, elk met een rits dames/meisjes in een "uniform",een minirokje en een topje,dat per bar verschilt van kleur.
Veel neon, en veel buitengebeuren, kan ook niet anders met zo'n weer. Twee heel verschillende werelden,alleen gescheiden door een straathoek. Ik hou het voor bekeken en trek terug naar huis.
De meeste eetkraampjes zijn al weg, ik vind nog een laatavondkraam in een zijstraatje waar veel wordt afgehaald. Hoe meer afgelegen hoe authentieker. Tegen dan is het na elven en ik ga slapen.
'S morgens word ik vroeg wakker door een bende luid kwetterende wijven, tegen mijn zin sta ik op en ga ontbijten . Hoewel Thai geven ze uitsluitend american Breakfast die eigenlijk best op Engels lijkt. Je kan net zo goed een Thais ontbijt bestellen in een brugse tearoom. Een afrader, maar dat weet ik nu ook weer, ondertussen toch mijn krant gedownload.
Geen plannen vandaag, rustig mijn trein afwachten is het enige. Ik wandel toch een rondeke in de buurt, trek me dan terug op mijn kamer. Niet uitgeslapen tuk ik nog een uur.
Tijd voor groot toilet en inpakken, de kamer moet vrij zijn voor de middag. Gelukkig mag ik mijn valies laten staan.
Niets gepland is niet goed merk ik, ik dwaal doelloos tot mijn voeten pijn doen, keer dan op mijn stappen terug, ga wat eten..
Uit verveling maar ook om pijnlijke voeten van het stappen ga ik nog eens voor een voetmassage. Zelfde salon, andere bediening,de eerste keer vond ik beter.
miel cocquyt
|
