Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 20 november 2013
Onderwerp: Doorst.: Tarifa

miel cocquyt
Begin doorgestuurd bericht:

Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 20 november 2013 20:55:34 CET
Aan: anne cocquyt <annecocquyt@skynet.be>, claudine versyck <oohdino@gmail.com>, griet cocquyt <griet.cocquyt@favv.be>, ciska devisscher <ciska.devisscher@gmail.com>, martine Cocquyt <martine.cocquyt@telenet.be>, beatrijs cocquyt <sintdonaashoeve@scarlet.be>, bart vermeire <micrasem@telenet.be>, pia decoster <pia.decoster@denoyelbrugge.be>
Onderwerp: Tarifa

Spanjaarden hebben geen traditie van ontbijten,toch niet in onze betekenis. Ik heb een uur rondgewandeld om iets méér dan een tostada te vinden,dat is een doorgesneden broodje  gegrild, als je aandringt krijg je boter en confituur..
Het is koud ook, en op mijn gladde wangen voel ik het nog te meer. Hier en daar slaapt er iemand in een portiek of aan de poort van de kerk, ik heb er bijna bewondering voor. In de drukke straten vind je ook regelmatig bedelaars van allerlei slag,meestal met een bord met uitleg erbij: gehandicapten maar ook huismoeders , studenten en ouderlingen. Toch stuitend dat net in dezelfde straten om de 7à10 huizen ( echt waar, ik heb ze meerder keren geteld) een bank gevestigd is.
Tegen tienen verlaat ik mijn hotel, de bus komt er zo aan. Ik verlaat Cadiz zonder spijt,mijn beste item was de oversteek naar el puerto de sancta Maria.
Het aangeraden hostal kon ik niet reserveren,maar mijn gids blijkt achterhaald: het hotelletje is gewoon afgebroken. Geen nood, ik vind vlakbij een ander leuk dingetje met routardstickers van járen aan een stuk.
De zon wil wel maar het is schraal weer. Niet voor niets is deze plek wereldberoemd voor skiters,boven het strand in de namiddag als de wind komt opzetten is het één wolk van parachutes of windzeilen, je snapt niet dat ze niet in een kluwen geraken.
Je kan hier ook op safari naar walvissen en dolfijnen maar ik pas, loop zo maar wat door het stadje en de haven. Tussendoor kijk ik uit naar een wasserette ofte lavanderia, maar niks hoor,straks mag ik aan de handwas..
Reisgidsen zijn handig maar hier laat mijn trotter me in de steek. Ook de aanbevolen eethuisjes die ik met veel moeite vind geven niet thuis. Uit pure armoe ga ik me maar bevoorraden in een churreria,zie foto. Gelukkig heb ik vanmiddag een stevige koolsoep gevonden, echte winterkost die vanavond nog staat.
Toch nog een gezellig barretje gevonden,maar ik blijf niet lang, de kilte jaagt me naar mijn kamer,en eens daar zal ik niet kunnen weerstaan aan de weelde van mijn lekker bed..

miel cocquyt