Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 29 januari 2013 17:31:13 CET
Onderwerp: Dinsdag

Dinsdag
Het blijft mooi warm in de nacht , zonder drukkend gevoel. Ik word als altijd een paar keer wakker, in de buurt hoor ik grote? kikkers maar slaap toch tot zeven uur, het is nog donker en stil op wat vogelgefluit na. Tot mijn verwondering is de ontbijtzaal al open,maar het biedt niet veel soeps,een aanfluiting van een Engels ontbijt.Mijn telefoon is bijna plat maar ik mis een verloopstekker.in de receptie willen ze me één aansmeren voor 250 Dalasi,maar ik waag mijn kans tot later bij een marktbezoek. Ondertussen zet ik mijn telefoon maar uit.Van zo je buiten komt word je aangeklampt door taximannen en zo. Ik marchandeer wat, maar het duurt me te lang en loop verder, op zoek naar een busje of zo. Iets verderop word ik aangeklampt door een man die me herkent van in het hotel. Hij wil me begeleiden, for free.. We lopen samen een uurtje tot in serekunda, de grootste stad van The Gambia,langs zandwegen en dwars door de compounds of leefgemeenschappen. Heel interessant, mijn gids vertelt me heel wat wetenswaardigheden én beschermt me tegen opdringerige anderen. Gelukkig ben ik vroeg op stap gegaan, de warmte is nog aangenaam. Geld tanken lijkt een probleem, weinig bankautomaten te zien, alleen had ik ze niet zo gevonden. De eerste weigert mijn kaarten,hoewel ik in de bank had gevraagd ze te valideren voor buiten Europa. Gelukkig aanvaardt een ander wél mijn visa, oef!We drinken wat, ook geen sinecure als je een biertje wilt in moslimland, en bezoeken vervolgens een grote overdekte markt/soek/bazaar. Iedereen verkoopt ongeveer hetzelfde, dus bijna niks. Ik durf nog niet mijn camera boven halen, wordt door iedereen afgeraden, daar moet ik nog wat op vinden.. Ik ,wij worden moe van het slenteren. Ik moet nog van mijn haar af. Tot mijn eerste afgrijzen word ik helemaal machinaal geschoren, na de eerste haal is het onherroepelijk! Maar het is wel praktisch.  De betaling is andere koek, ik heb geen prijs bedongen op voorhand en betaal nog rijkelijk 200dalasi,de helft van wat hij vraagt..De verloopstekker vind ik voor 50 Dalasi,het is me geen pingelen waardDan met de taxi terug. Mijn begeleider wil me perse aan zijn vrouw voorstellen, ze zouden gisteren getrouwd zijn. Ik laat me erin luizen, en hij doet me een doos melkpoeder kopen als wederdienst, ik ben ineens 500 Dalasi lichter, te verbouwereerd om te weigeren. Ikke gerold, belazerd!Ter info: je krijgt hier 44 Dalasi voor één euro,zodat het rekenen een beetje is als in Belgische francs.Het wordt heet ondértussen. Ik drink nog iets vlakbij het hotel, en ontdek daar dat mijn telefoon helemaal geblokkeerd is, vraagt de pukcode die ik niet meer ken ...Ook aan de bar aan het zwembad drink ik nog wat, peddel wat in het bad, heerlijk fris aan de voeten maar te koud voor een duik. Dan is het tijd voor een verfrissende siësta.Ter plekke is een naaiatelier. Een rits van mijn tas is defect, de man spreekt me aan  en herstelt hem voor 150 D,na wat onderhandelen.