Na mijn misse uitstap gisteren heb ik me dubbel en dik geïnformeerd om dat niet meer voor te hebben. Niet gemakkelijk met de taalbarriere! heist op den berg noemt hier Burdur-Kemer. Om er te geraken moet je eerst naar Burdur, en van daaruit dan naar Kemer. Poepsimpel toch? Burdur ligt wel al een 150 km ver,zodat de hele heenreis minstens drie uur zou duren. Dan maar als alternatief een rit naar Bucak, op de weg naar Burdur, een 80 km van thuis. het wordt een vlotte reis. We vertrekken met tweeën in het busstation, na een half uurtje zit de bus vol met opstappers langs de weg, dan gaat het vlot langs een soort expressweg tot op de bestemming. Prijs:8 lira, geen 4. het is al middag, en al stappend hoop ik een restaurant tegen te komen. Eerst stap ik door een nijverheidszone, ik zie de stad verderop op de heuvelflank. Hier wordt ook op zondag gewerkt, het vrachtvervoer is als in de week denk ik en ook de zagerijen zijn actief. De hele stad is eerder nieuw, geconstrueerd langs en tussen grote viervakslanen, ook de moskeeën zijn allemaal nieuw, de huizen ook, maar niet opgekuist, wat zuiders slordig. De planners hebben duidelijk de horeca over het hoofd gezien, ik stap de hele stad door maar géén kroeg of restaurant te Bekennen. Ik word moedeloos tot ik tekenen zie van een regionale markt. Ik les honger en dorst met fruit. Veel valt hier niet te beleven, dus stap ik maar terug richting busstation. Mijn voeten doen pijn van het vele stappen, en voor ik weer op de expressweg beland waar ik ben gestart merk ik pas dat er een rudimentair systeem van stadsbusjes bestaat.. de enige eetgelegenheden zijn de baanrestaurants langs de grote weg,ik geniet er van een lekker stoofpotje. Wel met een fles water, geen druppel bier of zo te verkrijgen in de hele stad! Ik sleep me nog een kilometer naar de otogar, hoewel ik evengoed op de kant van de weg kon zitten en wachten tot het busje komt.. Ik heb mijn principes! terugreis gaat heel vlot. In mijn hotel- het is ondertussen na vijven en behoorlijk donker - leg ik me even en slaap dik twee uur. tegen achten het avondeten, maar ik heb weinig zin in dezelfde troepals anders. Voor één keer is er vis in het aanbod, maar het smaakt me niet, de keuken heeft het bij mij verkorven. Ik maak nog een wandelingetje en beland weer in mijn hostel, vanwaar dit verslag. Ik zit te gapen, fatsoenshalve wil ik tien uur (negen thuis) ronden voor ik weer in bed kantel. gegroet!
