Nog voor de middag was ik weer thuis in capestang. Geweldige ontvangst door Laurence,die me een bijna gouden sleutel gaf, en dan vlug weg moest want haar zoon had een belangrijk examen en was zijn boeken vergeten., dus sluit ze een halve dag de tent om hem achterna te rijden. Kan allemaal hoor. Ook de poetsvrouw gaf mijn kamer nog een extra beurt en legde nog een vers tafelkleed op mijn tafeltje, dat ik hier vorig jaar persoonlijk heb binnengesmokkeld omdat ik hier in mijn/deze kamer wel wifi heb en in de living niet.
In het cis- restaurant ben ik alleen, dan komt nog een koppel binnen, Vlamingen hoor ik zo. Zij beiden helemaal in fietstenu, ik ga bij hen zitten . Mark en Rita zijn al veertien dagen onderweg op de fiets, en rijden tot in Valencia.zij rijden vandaag deels het trajekt dat ik eergisteren deed,in de andere richting. We wisselen wat wetenswaardigheden. Beidenrijden ook koga. Net als alle fietsers zeer vriendelijke mensen.
Narbonne-capestang is niet ver,hooguit 20 km, de helft van de weg langs een goed berijdbaar pad langs het canal de la roubine, de andere helft deels langs een weg die afgesloten is voor doorgaand verkeer. Daarom rij ik eerst nog eens een afscheidsrede in narbonne, en bezoek nog eens de markt,ongeveer het enige wat een bezoek waard is. Ik draag narbonne niet echt hoog in mijn hart,al zeg ik het zelf.
middageten als gewoonlijk in Le Relais Bleu, christelle de dienster had me vanmorgen al voorbijgestoken met de auto. Mensen hier verklaren je eigenlijk gek als je zegt dat je fietst van de ene stad naar de andere. Vannacht niet goed geslapen, veel technisch lawaai, ik ga nu maar eens een siësta plegen.
Ik sliep meer dan een uur, werd landerig wakker, dat heb ik wel meer als ik met volle maag ga liggen. Morgen wil ik l'etang de capestang eens grondiger bezoeken dan ik al deed, dus ga ik op zoek naar wat info, liefst ook een kaart want het is een groot gebied, ik schat een paar honderd hectare. Noppes, niet bij Laurence, niet bij de toeristische dienst die hier ondergebracht is in de capitainerie aan het kanaal, en die zijn afgericht op andere toeristen.
Het is tegen vijven en de ene wielertoerist na de andere valt stil aan de brug, meestal op zoek naar de camping. Ik spreek Fransen maar ook Engelsen en schotten, welicht bij toeval geen Hollanders. Ik rij nog maar eens een eind het kanaal op, richting quarante. Door het zigzaggen van het kanaal is de weg terug maar half zo lang. Inderdaad veel dode platanen onderweg.
Op terugweg doe ik wat boodschappen. Tomaten hier, brood bij de beste bakker, fruit in een pas geopende mini-fruitwinkel, koffie en een hoop bulots in de intermarché, een hele goeie viswinkel daar. De hangcultuurmosselen worden hier los verkocht aan 1.5 le kilo.. Ik kan het niet laten nog een meloen mee te nemen, ik heb graag een goed gevulde fruitmand.
In het weekend wordt hier in het chateaubriand gefeest, gisteren al stond hier een bescheiden podium en vandaag worden blijkbaar de (mini) judokas gevierd, ik zie een boel jonge gastjes in kimono en ouders aan het aperitieven. Ik trek me bescheiden terug in mijn appartementen. Hoewel. Niet het gevoel heb overdreven te hebben gefietst ben ik doodmoe en heb het zuur in de benen, met aanleg tot krampen. Morgen beter wat rustig aan doen, gelukkig is l'etang vlakbij.
Gisteren kocht ik een camembert, hij was niet rijp, vandaag is hij heerlijk loops! Met een rosé van hier erbij, en heerlijk stokbrood,het is nog een klein beetje lauw.
-ik lees net dat l'etang de capestang 2679 ha groot is waarvan 800 ha in zijn natuurlijke staat. -
