Ik ontwaak . Het is zeven uur en nog stil op de weg, zaterdag. Op mijn terrasje is het al lekker, en geen zuchtje wind. Ik voel me overspoeld door een vakantiegevoel: het mooi weer is vanzelfsprekend,en ik moét helemaal niets. Op mijn kamer heb ik slechte wifiverbinding, dus ga ik beneden aan de receptie mijn krant en bijlagen downloaden, belangrijk! Want als het downloaden niet vlot gebeurt kan ik naar mijn lectuur voor het weekend fluiten. Maar het lukt perfect.
De eigenaar/uitbater/kok is ook al wakker, maar ik na mijn mager ontbijt gisteren trek ik de stad in om te ontbijten, koop twee koffiekoeken en ga bij de knappe goedlachse madam van een tearoom koffie "americano"drinken. Verrassend veel jonge loco's doen hetzelfde.
Na de krachttoer van gisteren heb ik niet veel zin in veel beweging, en hier blijven hangen is meer iets voor morgen, als de processie rondgaat, ik moet trouwens nog eens een kijkje gaan nemen bij de voorbereiding. Ik trek na het lezen van de hoofdlijnen naar het station om ideeën optie doen, en overweeg Barcelona of figueres te bezoeken. Wip even binnen in de jeugdherberg-vriendelijke ontvangst hoewel ik niet hier logeer, ik krijg zelfs een koffie, en geniet ervan in de mooie tuin- en beslis naar figueres te treinen, eventueel van daaruit wat rond te fietsen, want daar is het naar het schijnt platter en zijn de wegen fietsvriendelijk.
Na een korte treinrit ziet dat er ook zo uit. Alleen is het moeilijker om uit een stad weg te rijden in de goeie richting naar den buiten dan omgekeerd. Ik rij een beetje op goed geluk, vraag een paar keer de weg en geraak er met een beetje geluk toch. Ik versta de uitleg redelijk goed, maar drie huizen bijeen noemen ze een dorp, zodat ik de afslag ná het dorp al een kilometer of wat voorbij was eer ik er erg in had. Villamala,Siurana,Sant Pere Pescador,Viladamat, waar ik voortreffelijk eet, en zo verder naar l'Escala.
Daar vind ik niks dat me kan bekoren. Ik kan bijna niet anders dan deels een grote weg nemen, terug naar Viladamat, en verder tot torricella de fluvia,waar ik weer in rustiger vaarwater kom. De streek is redelijk vlak, met gevarieerde llandbouw. De varkens riek je van ver,ook de kippen. Een beetje wijnbouw, her en der een pikdorser in het veld,maar de oogst lijkt mager. Tussendoor wat fruit en een beetje wijnbouw.Ik verkies de trein te nemen in san Miguel de fluvia, een eigenaardig dorp waar de tijd lijkt stil te staan. ,Ik heb een uurtje de tijd voor mijn trein vertrekt, da's ook eens leuk. Ik vind het leuk de fiets en de trein te combineren. Je komt verder en ziet meer zonder twee keer dezelfde weg te moeten rijden.
In het station in Llanca is het zo leuk dat ik nog even op het terras blijf hangen. Het verwondert me dat zo veel mensen op het perron staan: de tabellen worden blijkbaar niet goed gelezen want de volgende trein op zaterdag vertrekt pas binnen anderhalf uur. Plots heeft iemand het toch door, het perron loopt leeg, niet leuk zo lang wachten in de zon, want op het perron is nauwelijks schaduw. Mijn geld is op, eerst tanken in de stad. Gek,tot nu toe heb ik nog maar één automaat gevonden, in andere steden of stadjes struikel je erover.
Terwijl ik dit zit te tikken in mijn "vaste stek"el floc hoor ik antwerps praten aan de tafel naast me . We verbroederen niet, converseren gezellig: drie koppels die mekaar hier geregeld - zeg maar twee periodes per jaar- ontmoeten. Leuk om echte renteniers onder mekaar bezig te zien en te horen,al voel ik mezelf daar nog niet rijp voor.
Het gaat bijvoorbeeld over de prijzen en vooral de service van de gasflessen,de beste koop van de restaurants,- die mensen gaan " uit" eten voor 5- maar blijken hier ook al 30 jaar of meer te komen,maar ook niet verder dan hier. De andere kant van figueres is sowieso onbekend terrein,ook al komen ze hier al 40 jaar.
In mijn home- restaurant blijf ik even aan de bar hangen met Joël,een Fransman op pensioen die hier in Llanca een tiental jaar als pizzabakker heeft gewerkt en regelmatig in vakantie terug komt. Hij logeert altijd hier, dat pleit voor de zaak. Op zijn zeggen bestel ik maar een cena voor de boel dicht gaat, ik ben de laatste en word zo nog superspanjaard!
Alles samen bevalt het me hier wel, een goeie uitvalsbasis om de streek te verkennen, vooral met de trein vlakbij. Ik denk dat ik nog een paar dagen aan gene kant van de grens zal resideren..
Buenas nochesl
|
