Reizen is leuk maar vermoeiend. Het liefst reis ik per boot, mijn tweede favoriet is de trein. Mijn trouwe chauffeur komt me mooi op tijd oppikken en brengt me tot aan de trein, draagt mee mijn bagage en wuift me uit. Sinds ik de eerste keer met mijn fiets werd geweigerd blijft de spanning tot de trein zich in beweging zet en ik met pak en zak aan boord ben.slecht voor mijn hart,zo n stresstoestand. We flitsen al langs de autoweg eer ik me echt ontspan. ;Als routiné vind ik een ongebruikte coupé voor mij alleen, maar in Parijs komt een mooie mama met peuter haar plaats innemen. In Marne la vallée een trio aangevoerd door een mama die haar afkeer voor andere (klein)kinderen dan. De hare niet érg duidelijk manifesteert, alleen een beetje binnensmonds tegen haar grote kinderen,of haar zoon en schoondochter die ze wellicht op een uitje in Disneyland heeft getrakteerd en begeleid. In Lyon stap ik even uit om de zuiderse zon te voelen, ik doe het nu bij elke stop. stipt komen we aan in montpellier,ikheb een uurtje om mijn fiets in mekaar te knutselen, het lukt wonderwel,en een broodje en een ticket te kopen, ik had ondanks veel fruit onderweg toch honger of op zijn minst appetijt. De ter-trein zit overvol,maar niemand moppert. Beziers is bloedheet, en met wind op kop rij ik de 20km naar capestang. Mijn schrik dat ik niet zou binnen kunnen is onterecht, Laurence heeft alles voorzien en belt me nog op ook om morgen de incheck te regelen. De douche doet wreed deugd. Na zessen blijft het warm maar ik trek het stadje in voor proviand en wijn uit de coöperative. Geen zin in uitgebreid avondeten. Op de gîte ben ik niet alleen, een troepje bouwvakkers heeft hier zijn tenten opgeslagen sinds een paar maanden, in het weekend zijn ze weg. Vriendelijk volk,dat wel. Na wat eten val ik als een blok in een late siësta, tegen tienen word ik wakker door een telefoon, dringende rit naar Engeland? Ik hou het op verkeerd verbonden en ga nog een avondwandeling maken langs het canal, het water brengt iets of wat verfrissing, net als een pintje op het marktplein, waar het rustig is ,zelfs in de plaatselijke ...smisse Capestang, ik voel me thuis!
