 |
|
|
| 23-12-2011 |
 Fwd: Jueves 22/12 |
Reisdag vandaag, altijd een beetje stresserend,dus slaap ik minder goed, sta op om zeven uur. Als altijd is de patron van dienst,niemand anders. Gisterenavond heb ik met hem afgerekend.voor het logies en hij heeft me verrast met niets meer aan te rekenen voor mijn laatste avondmaal en zo,kost me anders gauw â¬15 . Ik moet me forceren om me niet optie jagen bij het douchen en het inpakken,controleer mijn kasten nog een keer op niks vergeten.. Patron komt helemaal van achter zijn lange bar als Ika. Buiten ben om me een hand te drukken. Adios!
Mooi op tijd ben In het busstation. Negen uur blijkt de aankomsttijd, niet de vertrektijd. Mijn fiets is geen probleem, de hele kofferruimte heb ik bijna voor mij alleen.toch loopt de bus zo goed als vol. Het is de eerste keer dat de bus zo onverzorgd is, ongewassen ramen en zo.
Maar de reis verloopt vlot, na precies een uur arriveren we in het busstation in Málaga,veilig door de vele bochten. Ik verkies niet in de stad te gaan, ik heb het gezien begin dit jaar,en steek ineens over naar het treinstations waar de C1, een speciale trein langs de kuststeden én de luchthaven vertrekt, eindstation fuengirola. Hotels zat, en ik neem er wat onder de loupe, van poepchique tot mindere hostal, ik beland in een tussenoplossing,kraaknet,ouder maar helemaal vernieuwd. Goed bed en goeie badkamer, midden in "oud" Fuengirola.
Ik dacht eerst aan een siësta maar het is te mooi weer, slapen doe ik wel als de zon ondergaat en het frisser wordt, het is nu een dikke 20°.
Bij het fietsen kom ik mezelf weer tegen: hellingen waarin echt niet op geraak, hoe kort ze ook zijn. Ik fiets lukraak, kom ook in een manege ,stukje verder van de kust , doet me sterk aan De Blauwe Zaal pdenken, evengoed republiek,vooral bevolkt door Engelsen, een koppel smakelijke Duitse vrouwen ook. Misschien kom ik hier morgen wel eten..
Ergens woont hier ook een Decathlon,na lang zoeken en veel vragen vind ik die, zo heb ik nog een extra broek voor de thuisreis.
Het blijft aangenaam warm dus ga ik spazieren maar vind hier toch mijn draai niet,het mist de simplesse van Antequera. Gelukkig is het hier wel stil, geen benidormtoestanden. Ik hoop iets fatsoenlijk te vinden om te eten..
Maar door de veelte van de bomen zie ik het bos niet meer. Na een toertje zowat overal keer ik terug naar de restauratie van het hotel, het kan hier niet minder zijn dan het aanbod dat ik zag.
Het is ook niet meer. Maar ik neem vrede en ga na een korte wandeling in de ietwat zwoele avond naar bed.
miel cocquyt
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
