Vroeg naar bed en toch vlug slapen, is dat niet verontrustend?
Ik word wakker gemaakt rond middernacht door het binnenkomen van twee nieuwe roommates, ze houden het echter rustig, geen evidentie met late gasten. Ik val weer in slaap, droom een stevige ouderwetse nachtmerrie met koeien histories en al, en dobber de rest van de nacht in flitsen onrustige slaap. Het is mijn wekker die om half acht afloopt,eerst had ik het niet door. Waarom zet ik een wekker in de vakantie?
Bij het ontbijt kom ik mijn verwarde schot weer tegen. Zijn Engels is goed verstaanbaar, geen zwaar schots accent maar hij prevelt meer binnensmonds zodat ik alles nog eens moet vragen. Het regent ondertussen pijpestelen met vlagen, hij overweegt om hier een dag of wat te blijven, ik denk dat ik naar Spanje ga per trein,ik weet het nóg niet.
De mogelijkheden zijn sinds gisteren niet veranderd: ik kan iets voor twaalf vertrekken, de trein van vanmorgen heb ik voorbij geslapen.
Twee uur moet ik zoek maken, ik installeer me in de verrukkelijke brasserie waar ik gisteren zat ,les de Franse krant met als hoofdnieuws het intervieuw met dsk gisteren op tv, opvallend weinig internationaal nieuws, voor Fransen is het buitenland minder belangrijk. Ik vind de Franse pers niet erg serieus, het laatste nieuws scheert in vergelijking hoge toppen.
Weinig volk in de mooie brasserie, stilte voor de storm wellicht want er is tegen de middag gedekt voor wel honderd mensen, ik heb al spijt dat ik hier gen dagschotel kan eten vandaag, morgen of vanavond misschien wel?
Het laatste half uur regent het niet meer maar de passanten blijven winters gekleed, ik denk niet dat het echt goed komt vandaag,al geeft de meteo in de krant hoop voor de namiddag.
. Tegen twaalven gaat mijn trein, ik moet 2 keer overstappen. In narbonne is het mooi weer,nam ik de verkeerde beslissing? Niet meer als de trein langs de enig mooie kust rijdt! Bij momenten rij je dwars door zee op een dijk waar alleen de trein komt. Het doet denken aan de camargue,maar ik IND het nóg mooier. Na de overstap in Perpignan gaat het echt de Pyreneeën in,met echte tunnels en al.
Het station van port bou ligt erg hoog, via een lange trap kom je in het stranddorp. Het is er erg rustig, de bar waar ik mijn verjaardag heb gevierd is quasi verlaten, tapa's zijn niet te krijgen bij het meisje van dienst, ik wou dat de uitbater er zelf was..
Op booking.com zag ik een aanrader in Llanca, zes kilometer in vogelvlucht.. Het waren er 15,sterk klimmen en dalen! Maar ik beklaag het me geenszins, de uitzichten van het uitstapje en de zon lonen de inspanning. Bij het arriveren laat ik me en fles wijn aansmeren boven mijn budget,en vér boven Spaanse mode: 12 voor een fles, maar ik geef toe dat hij smaakt, de castillo perelada 5 fincas reserva d.o. Emporda van 2006! Af en toe een beetje luxe kan geen kwaad..
Straks even op de fiets naar het centrum,tapa's of zo eten,het mag een beetje exotisch zijn, ik ben tenslotte op het keerpunt van mijn uitstapje. Tussendoor een Skype gesprek met josé, altijd leuk zo'n babbel.
Ik ben vertrokken zonder toilet gerief, zelfs geen handdoek. Moet nog kijken hoe dat hier te versieren. Straks wellicht nog meer..
Het was een mooie avond. Ik kwam in een albergue, de man was zijn zomerspullen aan het inpakken,ventilators en zo, het was voor hem Fin de saison, vanaf nu doet hij allen de weekends open voor de Catalanen, de rest vano de week loont niet meer. Nog eeon echte jeugdherberg met een zelfstandig uitbater, je komt ze niet meer tegen.
Spanje is laat qua eten, ik hen al. Wat wijntjes op voor ik aan een tafel geraak. Onder andere een heel lekkere tapa gegeten van vette ja on iberico met getoast brood met olijfolie,lichtjes getomateerd..goed dat de menu del dia achteraf niet zo veel meer voorstelde,al had ik er goede hoop op.
Terug in de albergue ,gezellig samenzijn met Duitsers,spaanse schonen en ik als internationale Belg. Voertaal in de kakafonie is Engels, wat niemand vloeiend spreekt maar het werkt af.doende.
Het waait buiten oorverdovend,tramontana noemen ze dat hier, voor hen is de herfst daarmee ok geboren, eno ze vinden het blibaar niet erg, want "anders was het hier als Lloret de mar". Het is waar de baaien zijn mooi en nog echt niet bedorven.
Morgen terug naar carcassonne waar ik mijn boel heb achter gelaten. Ik denk dat voor mij vanaf dan het aftellen naar huis begint. De kust war ik nu zit opent nieuwe einders voor volgende escapades..
Santé, ik drink mijn laatste glas en ga genieten van de stormachtige wind!
Vaya con dios!
Miel
