|
Bij het ontbijt wordt me voor de eerste keer gevraagd hoe ik mijn eitje wil, ik zeg niet nee tegen een roerei mit speck und zwiebeln. Door een zeer verzorgd ontbijt is dit hotel dan toch preiswert, zoals ze dat hier graag zeggen.
35 km bol ik vandaag, maar het weer is me niet gunstig. Reeds als ik vertrek begint het te druppelen,hoe dichter ik bij Berlijn kom hoe dikker de druppels,ik schuil even, trek mijn regenjasje aan. Maar het baat niet,tien minuten verder ga ik schuilen onder een grote luifel van een supermarkt,het stortregent voor dik een half uur. Mijn zin om te trekken is daarmee een beetje geblust en geblutst. Het betert als ik verder in het centrum kom, alle straat- en pleinnamen komen bekend voor,een beetje als thuiskomen in een sprookje dat je honderd keer is voorgelezen. Ik ben geen monumentenmens, eerder een cultuurbarbaar, maar ik wil nu toch eerst doorrijden tot aan de brandenburger tor, de grensplaats tussen oost en west. De vele historische én nieuwe gebouwen wedijveren in schoonheid,ik ben toch onder de indruk.
Ook het Hauptbahnhof is mooi en imposant, de wachtrij is redelijk lang maar ik heb tijd zat en maak een praatje met een Ier die zenuwachtig wordt, hij wil zijn vriendin aan een ticket naar Praag helpen en de tijd voor het vertrek is krap.. Morgen trein ik op mijn gemak huiswaarts,misschien zelfs niet, hangt een beetje af van de aansluitingen, ik moet zes keer overstappen om mijn fiets te kunnen meenemen. Tijd genoeg in het verschiet om mijn boek helemaal uit te lezen, ik kom er anders niet aan toe.
Via de touristische dienst die ook huis houdt in het enorme station krijg ik het adres van een hotel in de alt moabitstrasse, een oud maar heel net en degelijk hotel dat één of twee verdiepingen beslaat in eennoud flatgebouw, ik hou van zo'n schoonheid. En eigenlijk wil ik wel een kamer alleen heb geen zin in een hostel met vier bedden in een ruimte voor mijn laatste nacht.
Dan ga ik wandelen, een stadsbad nemen gaat nog beter te voet dan per fiets. Nog nooit zag ik een stad met zoveel toeristenbussen, in het toeristich gedeelte maken ze de meerderheid uit, samen met de taxi's. Of ben ik die stadsdrukte niet gewoon, simpele jongen van den buiten? Ik moet toegeven dat ik toch onder de indruk ben.
Later in de middag ga ik met de fiets meeracen in het drukke spitsverkeer, gelukkig ben ik niet alleen op de fiets, we slingeren ons allemaal tussen de auto's die in file staan of aanschuiven, leuk gevoel. Eigenlijk wou ik een winkelstraat vinden, ik moet een broek, één exemplaar is gescheurd, en anders heb ik niets te wassen..
Meegezogen verlies ik mijn gevoel van richting,ik verdwaal,zit veel verder dan ik dacht van mijn hotel, na een paar keer te rade gaan bij taxichauffeurs kom ik toch weer terecht, oef!
Naast mijn hotel is een erg mooie oude kroeg,al vind ik dat ik tekort doe met dat woord, het is een heel grote brasserie,met plaats voor zeker honderd man,authentiek met banken langs de zijwanden en grote stoere tafels, ik ben er wég van. Mijn galgenmaal zal bestaan uit schnitzel mit spargel und Hollander sauce.
Het smaakt zoals het klinkt:degelijk! Puur uit goesting rond ik nog af met een Rote Grutze,smaakte gisteren naar meer.
Geen broek meer gevonden, ik reis dan maar in mijn vuile goed.. Wel nog van alles gekocht om morgen niet te verhongeren, veel fruit, en kaas en worst,mijn standaard rantsoen van reizen.
Ik wou dat ik nog fris genoeg was om even de stad in te gaan, ik zag zo veel leuke terrassen, maar ik weet dat zoiets te hoog is gegrepen, ik doe mezelf pijn op die manier, en dan is de lol gauw op.
Bis morgen in belgiën!
|
