Het was een zware dag, 130 km in die hitte was van het goede te veel. Vandaag ben ik van plan het rustiger aan te doen, ook de volgende dagen. Daarom ga ik niet verder dan prenzlau. Tenminste, als alles loopt zoals gepland
Het ontbijt was áf, Poolse grundligkeit. Ik at zelfs pannenkoeken met iets zoets op dat ik niet kon thuisbrengen, verder (varkens) vlees in allerlei vormen,poolse worsten, ei,geroerd en gekookt,taartjes, (nagemaakte) Franse kazen. Een aanslag op mijn gezondheid eigenlijk, maar ik neem het ter compensatie van de zware rit van gisteren.
Ik maak nog gebruik van het briefpapier dat op mijn kamer ter beschikking ligt. Postzegels moet ik halen in het postkantoor, en dat is nog van de ouwe stempel,letterlijk. De bediende slaat om de haverklap stempels, ik snap het niet goed want ik hoor haar de hele tijd tikken op een pc, waar slaat ze die stempels op? Ergerlijk, ik sta tien minuten te wachten op een paar stomme zegels.
Buiten is het weer heet, het zweet parelt reeds op mijn voorhoofd. Om de stad te verlaten moet ik weer in het drukke verkeer, het lost gelukkig vlug op én er is een fietspad. Door gebrek aan wegwijzers en mijn gebrekkige kennis van het Pools rij ik toch een blokje om, niet erg, ik had ondertussen rustiger buitenwegen. Veel Duitsers wippen de grens over om te tanken,ook veel bloemen- en plantenzaken zij hier op Duits publiek gericht. Het is ondertussen al middag, ik gebruik mijn laatste kleingeld om nog een ferme pils te kopen. Pools bier is best lekker.
Ik draai moeilijk vandaag, gisteren was te veel en vandaag klimt het wat meer. Ik tank regelmatig fris water, als ik het een uur mee heb is het al weer lauw. Leve de friedhofer!
Zonder reservatie rij ik naar prenzlau, een vriendelijke en mooie dame baat het plaatselijk jeugdhotel uit' ik boek een bed in een vierpersoonskamer, twee berliner zullen mijn kamergenoten zijn. Ergernis: het wifi-systeem in mijn hostel werkt niet, verder zoektochten maken me duidelijk dat dit hier nog niet erg is ingeburgerd. Maar je ziet, ik ben op dat vlak ontembaar.
Op mijn tocht door de stad vind ik gelukkig een goede boekenwinkel, de dame helpt me aan een echte fietskaart, net voor het trajekt dat ik voor ogen heb. Zo heb ik morgen tenminste een houvast.
Ondertussen is hier een echt onweer losgebarsten, het werkt zuiverend en verfrist. Ik eet broodjes op het terras van het hostel, lekker onder een grote luifel. Weer. Veel bakvissen die giechelend en gillend over en weer rennen tussen het hoofdgebouw en hun afdeling,blootsvoets door de warme regen.
Zelf heb ik me teruggetrokken in een leuke kneipe, aan de tafel naast me zit een internationaal gezelschap ,Belg Hollander, Duitsers,die werken voor de firma Sarens, zij moeten een reuzekraan verplaatsen die windmolens opricht, de ene kraan waar ze mee bezig zijn vereist 25 vrachtwagens..
Nog even proberen te boeken voor morgen,dan is het weer bedtijd. Ik heb de terrasdeur van mijn/onze kamer rekwijd opengezet, binnen was het als een oven,ik hoop dat het wat is afgekoeld.
Tchuss!
