Gisteren sliep ik toch niet in zoals verwacht, er was veel geluid van jonge mensen die in het park bleven feesten met het mooie weer, en ik had de hele dag op
mijn luie kont gereisd,niet bepaald slaapverwekkend, rond één uur kruip ik toch tussen de lakens,maar kan pas slapen als ik de vensters helemaal dicht doe om het geluid te weren.
Ondertussen heb ik een kamer geboekt in szczetsin, om de Poolse lucht te kunnen opsnuiven.
Ik plan het een beetje bruut weg, geen goeie kaart voorhanden en de toeristische dienst is dicht meen ik te begrijpen uit het ééntalig Pools bord dat aan de deur hangt.
Om daar te geraken moet ik een grote lagune omrijden, er zijn geen ferry's die de tocht verkorten met een oversteek.
Eerst moet ik dertig kilometer oostwaarts, langs een drukke baan- gelukkig niet erg druk op zondag- en dan naar het zuiden,op mijn planner alles samen een 110 km.
Van s morgens vroeg is het broeierig warm. Aan de stadsferry is het al druk, gelukkig heb je als fietser altijd plaats. Het loopt lekker langs de grote weg, al wordt er wel erg hard gereden. Vrachtverkeer bijna uitsluitend aan de overkant naar de haven toe. Ik rij grotendeels door bossen, af en toe vang ik een glimp van de grote waterplas die de lagune is, de landstrook is bijwijlen niet erg breed, de trein is nooit ver weg, hier gaat ook nog veel per spoor, in de haven zag ik een speciale veerboot laden met hele treinstellen.
Goed dertig km verder begint het toch te vervelen, ik was al eens van de grote weg afgereden waar de weg om een dorp heen was geleid.. Een kerkje en twee winkeltjes waar de mannen bier kopen en dan buiten op de bank gaan opdrinken. Het wordt stil als ik mijn fototoestel bovenhaal, ik hoor iemand ervoor waarschuwen. Vreemdelingen duidelijk niet gewenst,of op zijn minst gewantrouwd.
In een tankstation kan ik een rudimentaire kaart kopen van de provincie, schaal 1/300.000 is niet direkt precisiewerk,maar ik kan er mijn route beter op plannen, vind de kleinere wegen die erg rustig zijn.
In Wolin verlaat ik de expressweg,verder zuidwaarts. Het landschap is heel open, polderachtig,met een groot windmolenpark. Af en toe een streep bos waar ik even schaduw vang. Weinig beschutting voor de harde zon, de lichte tegenwind is de enige verfrissing. De dorpjes liggen allemaal op een zijweggetje,op afstanden tussen 1 en 3 km, ik rij er niet heen wegens grote kans dart er niets te vangen valt.
Na een paar uur verschraalt de natuur, de polders maken plaats voor meer heide-achtige begroeiing. De dorpen liggen hier meer langgerekt langs de weg. In één ervan stop ik, koop een paar droge broodjes, een stuk worst en een stuk kaas en een fles bier,hier overal een halve liter. Alles smaakt. De bank die net nog vol zat heb ik ondertussen voor mij alleen.
Veel kleine boerderijtjes hier, die duidelijk niet meer worden uitgebaat, wel zie ik het begin van een fermettecultuur. Ook de nieuwbouw doet me denken aan vroegere tijden bij ons, veel zelfbouw in het weekend
